فاصله سنی والدین با فرزندان

شکاف و گسست نسل‌ها که در اثر فاصله سنی زیاد بعضا ایجاد می‌شود. مسئله است که خانواده‌ها با آن درگیر هستند و اختلافات از آنجایی شروع می‌شود که والدین انتظار دارند که فرزندانشان از الگوی مورد نظر آن ها پیروی کنند.

دنیای امروز در حال پیشرفت است، آن هم لحظه به لحظه، بنابراین والدین از بچه هایشان دورتر و دورتر می شوند و شکاف بین نسل ها عمیق تر خواهد شد. وقتی این شکاف ایجاد شد، دیگر والدین نمی توانند یا کمتر می توانند روی فرزند خود کنترل داشته باشند. گاهی هم والدین انرژی لازم را برای همراهی با فرزندشان ندارند و دیگر همدلی و همزبانی بین اعضای خانواده نیست و همین موضوع روابط را سرد می کند.

 

با افزایش سن ازدواج، کاملا طبیعی است که اختلاف سنی پدران و مادران و نیز فرزندان بیشتر و بیشتر شود و گاهی به بیش از سی و پنج سال هم برسد. وجود این میزان اختلاف سنی منجر به اختلاف در نوع گفتار، کردار و حتی دیدگاه والدین و فرزندان می‌شود. بعضی بچه ها از این که والدینشان تفاوت سنی زیادی با آن ها دارند، خجالت می کشند.

 

دقیقا همین طور است چون والدین این کودکان نمی توانند پدر یا مادر شادی برای آن ها باشند. بسیاری از این کودکان ترجیح می دهند با افرادی که با آن ها تفاوت سنی کمتری دارند، در جامعه و جمع دوستانشان ظاهر شوند، نه با والدینشان. به همین دلیل هم باید برای بچه دار شدن همه جوانب را بسنجیم و آمادگی آن را داشته باشیم. نباید فقط به خودمان و علایقمان فکر کنیم چون در برابر موجودی که به دنیا می آوریم، مسئول هستیم و باید پاسخگو باشیم.

 

یکی از اشکال هایی که فاصله سنی زیاد پدر و فرزند ممکن است در پی داشته باشد، این است که وقتی بچه به سن نوجوانی می رسد، پدر سنین میانسالی را طی می کند. در این حالت هر دو دچار بحران هستند، یکی در بحران نوجوانی به سر می برد و دیگری بحران میانسالی را پشت سر می گذارد و این ممکن است باعث شود تعاملشان منجر به برخورد شود اما باز هم این ایرادی کلی محسوب نمی شود چون به شیوه تربیت فرزند و شناخت و درک پدر از نیازهای نوجوان بستگی دارد؛ اگر تربیت درست و رابطه دو طرفه سالم باشد، می توانند در فضای درک و احترام متقابل، تعامل داشته باشند.

 

فاصله سنی زیاد بین والدین و فرزندان موجب عدم درک هویت اجتماعی و شخصیتی می‌شود و زبان مشترک بین آن ها از بین می‌رود و فرزندان به خصوص در سنین نوجوانی برای پرکردن این خلا ممکن است درگیر دوستی‌های خیابانی شوند که به دنبال آن آسیب در اجتماعی همراه خود دارد. والدین اغلب نوجوانی و جوانی فرزندانشان را با نوجوانی و جوانی خود مقایسه می‌کنند و انتظار دارند از فرزندانشان مانند خودشان رفتار کنند که این مسئله مهمترین دلیل در بروز اختلاف است.

 

شکاف و گسست نسل‌ها که در اثر فاصله سنی زیاد بعضا ایجاد می‌شود. مسئله است که خانواده‌ها با آن درگیر هستند و اختلافات از آنجایی شروع می‌شود که والدین انتظار دارند که فرزندانشان از الگوی مورد نظر آن ها پیروی کنند، در مقابل فرزندان به دلیل عدم سازگاری با الگوی والدینشان که متاثر از وسایل ارتباطی جدید است با والدینشان دچار چالش و اختلاف در زمینه مسائل ارزشی و اعتقادی و غیره می شوند.

 

برای نزدیک تر شدن این والدین به فرزندانشان؛ باید برای آن ها وقت بگذارند و جو دوستانه ای در خانه به وجود بیاورند و اجازه بدهند فرزندانشان به راحتی با آن ها صحبت کنند. هرچقدر فضای خانه شادتر و ارتباط اعضای آن صمیمی تر باشد، زندگی معنی زیباتری خواهد داشت و همه اعضای خانواده از بودن در کنار هم لذت خواهند برد. والدین باید با درک متقابل دنیای فرزندانشان را از دریچه خودشان نگاه کنند و خواسته‌های خود را به آن ها تحمیل نکنند.

 

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما