نوامبر 6
نویسنده : بتول گندمی
بازدید : 768
عکس : فؤاد اشتری - تسنیم
نظرات : بدون دیدگاه
مهارت های زندگی در مدرسه

بهترین سن آموزش مهارت های زندگی ۶ تا ۱۶ سالگی است. هر چه آموزش این مهارت ها مداوم و طولانی تر باشد کودکان و نوجوانان توانمندتر خواهند شد.

آموزش درست مهارت‌های زندگی بر عهده آموزش و پرورش است. تلاش مدارس باید حول این باشد که آموزش ها از حافظه محوری به سمت مهارت آموزی تغییر مسیر پیدا کند تا در نهایت دانش آموزان در مدرسه مهارت زندگی کردن را بیاموزند. مهارت های زندگی توانایی هایی هستند که با آموزش آن ها کودکان می توانند؛ ویژگی ها و استعدادهای خود را شکوفا کنند. محدودیت ها و نقاط ضعف خود را شناخته و به رفع آن ها بپردازند. مسئولیت های فردی و اجتماعی خود را به نحو احسن انجام دهند. ارتباطات خوب و سالمی با دیگران داشته باشند. تصمیم های صحیح و درستی بگیرند. بتوانند تعارضات و مشکلات خود را بدون صدمه زدن به خود و دیگران حل کنند. خشم خود را کنترل کنند وبا تنش های روزانه به طور موثر و سازگارانه کنار بیایند.

 

بهترین سن آموزش مهارت های زندگی ۶ تا ۱۶ سالگی است. هر چه آموزش این مهارت ها مداوم و طولانی تر باشد کودکان و نوجوانان توانمندتر خواهند شد. برای این منظور دوره ی آموزش مهارت های زندگی در طول تحصیل و از مقطع پیش دبستان تا دبستان و آخر دوره ی راهنمایی با درنظر گرفتن یک ساعت درسی، مانند ریاضی و علوم، به کودکان و نوجوانان آموزش داده می شود.

 

آموزش چه مهارت هایی ضروری است؟

  • مهارت خود آگاهی
  • مهارت تفکر خلاق
  • مهارت ارتباطات فردی
  • مهارت همدلی
  • مهارت تفکر انتقادی
  • مهارت ارتباطات موثر
  • مهارت حل مساله
  • مهارت تصمیم گیری
  • مهارت مقابله با هیجانات
  • مهارت مقابله با استرس

 

در آموزش مهارت های زندگی، هدف اصلی تغییر رفتار مخرب به سازنده است. این مهارت ها باید از دوران پیش از دبستان شروع شود و به نوعی در مدرسه و سربازی و دانشگاه و حتی مراحل بعدی زندگی در اجتماع، مداوم آموزش و بازآموزی انجام بگیرد اما متاسفانه هم به دلیل ناآگاهی والدین از اصول فرزند پروری و هم اهمیت ندادن به این جنبه بسیار مهم آموزشی از سنین پیش از دبستان، این مهارت ها از کودکی در وجود کودکان نهادینه نمی شود و امکان یادگیری آسان آن ها در کودکی از بین می رود.

 

در آموزش و پرورش متاسفانه بیشترین تمرکز بر قسمت آموزش و کسب مهارت های ابزاری و شناختی (سواد) است تا ابعاد دیگر پرورش روانی و اجتماعی مثل آموزش مهارت های زندگی با افزایش دانش تئوری و نیز انجام تکراری و مداوم یک عمل، مهارت و تسلط ما در آن زمینه روز به روز در بیشتر موارد بهینه و مطلوب می شود (مصداق کار نیکوکردن از پرکردن) است. به بیان دیگر، مهارت های زندگی شبیه جعبه ابزار با ابزارهای مختلف مثل انبردست، آچار و… هستند.

 

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما