تصاویر محرک جنسی (pornography) به طرق مختلف می توانند بـر روی کـودکــان تــاثیر گذار واقع شوند، باید به شما اطمینان خاطر دهیم که هـر کودکی که تصاویر محرک جنسی را نگاه می کند، لزوماً تحت تاثیر آن قرار نمی گیرد؛ حتی اگــر بخواهیم شدیدترین حالت ها را نیز در نظر بگیریم، باز هـم نـمی توان […]
تصاویر محرک جنسی (pornography) به طرق مختلف می توانند بـر روی کـودکــان تــاثیر گذار واقع شوند، باید به شما اطمینان خاطر دهیم که هـر کودکی که تصاویر محرک جنسی را نگاه می کند، لزوماً تحت تاثیر آن قرار نمی گیرد؛ حتی اگــر بخواهیم شدیدترین حالت ها را نیز در نظر بگیریم، باز هـم نـمی توان اظهار داشت که همه کـودکـان به یک اندازه دچار آسیب های روحی و روانی ایـن مقوله می شوند. تاثیرات مشاهده عکس های محرک احساسات جنسـی، کاملاً تـدریجی است و برای درصد بسیار زیادی از افراد، اعتیاد آور می باشد.
درست مانند شخصی که الکل مصرف می کند؛ فرد با استفاده یکباره، دائم الخمر نمی شود، هر کودکی هم که یکبار در معرض عکس های محرک جنسی قرار بگیرد، خود به خود تبدیل به یک فرد منحرف جنسی یا معتاد به رابطه جنسی نمی شود، اما با این وجود از آنجایی که پورنوگرافی از طریق اینترنت راه جدیدی به خانه، مدرسه، و کتابخانه ها باز کرده، مهم است که به شیوه های مختلفی که تصاویر محرک جنسی می توانند به صورت بالقوه در بر داشته باشند و موجب آسیب رساندن به کودکان شوند، نگاهی داشته باشیم.
وقتی نوجوان یا جوانی در خانه داشته باشی خوب میدانی که نمیشود به زور چوبِ تر و بستن چشم بچهها، آن ها را از ورطههای خطرناک دور کرد. به نظر شما تا کی میتوان مثل یک نگهبان فرزندان را رصد کرد؟ از کی میشود با اطمینان خاطر به آن ها اعتماد کرد؟ اصلا چگونه به فرزندمان یاد بدهیم با تدبیر و دقت، راههای درست را از غلط باز شناسد تا در دریای رسانه هایی که رو به فزونی است، غرق نشود؟ ضربالمثلی هست که میگوید: فلانی شناگر قابلی است اما آب ندیده است، حالا در دورانی زندگی میکنیم که دریایی در دسترس است، آیا شناگری درست را به فرزندمان آموختهایم؟
گاهی دوستان و همسالان، به نوجوان فشار می آورند استفاده از محصولات هرزه نگاری را امتحان کند. دستیابی به تصاویر و فیلم های غیراخلاقی یا همان هرزه نگاری در سنین پایین، یعنی کودکی و نوجوانی، امروزه، آن هم با توجه به فناوری های جدید مانند اینترنت، از مباحث بسیار جدی و نگران کننده است که خانواده ها و سایر اقشار فرهنگی و فرهیخته جوامع، به خصوص متخصصان علوم رفتاری و روانشناسان را به چالش کشیده و نگران ساخته است.
افراد دوازده تا هفده ساله از گروه های عمده مراجعه کننده به محصولات حاوی هرزه نگاری هستند. متوسط اولین سن مراجعه کننده به محصولات هرزه نگاری یازده سال است، که این سن نیز در حال کاهش است. در واقع این محصولات تبدیل به اولین و ساده ترین مسیر برای دریافت اطلاعات و آموزش جنسی این دامنه سنی شده؛ در حالی که این تصاویر و فیلم ها، از هرگونه آموزش و بیان واقعیت ها و مسائل بهداشتی خالی است و کودکان و نوجوانان را در معرض خطرهای جسمی و روانی قرار می دهد.
نوجوانان در این سن هیچ منبع قابل اطمینانی برای آموزش بهداشت جنسی و چگونگی مواجه شدن با چنین مسائلی را ندارند و بدتر از آن، این که هنوز بسیاری از والدین نمیدانند تماشای محصولات هرزهنگاری چه تاثیرات منفی و عمیقی بر روان فرزندشان خواهد داشت. حتی بسیاری از خانوادهها با دیدن سریالهای شبانه ماهواره بستری را برای فرزندانشان فراهم میکنند که آن ها را به سوی محصولات هرزه نگاری میکشاند، این والدین معمولا میگویند که سریالها صحنههای زننده یا تحریککننده ندارد، در حالی که موضوع سریال حول محور مسائل جنسی میچرخد و همین مساله کافی است تا کودک و نوجوان را به کنجکاوی وادارد.