خانه و مدرسه در انجام وظایف تربیتی مکمل یکدیگرند خانه مدرسه ی اول فرزند و مدرسه، خانه دوم اوست و اگر این دو نهاد روش ها و برنامه های هماهنگ نداشته باشند، در روند رشد کودک اختلال به وجود می آید. دو نهاد خانه و مدرسه نقش اساسی در تکوین شخصیت کودکان و نوجوانان دارند. […]
خانه و مدرسه در انجام وظایف تربیتی مکمل یکدیگرند خانه مدرسه ی اول فرزند و مدرسه، خانه دوم اوست و اگر این دو نهاد روش ها و برنامه های هماهنگ نداشته باشند، در روند رشد کودک اختلال به وجود می آید. دو نهاد خانه و مدرسه نقش اساسی در تکوین شخصیت کودکان و نوجوانان دارند.
بین روش ها و منش های خانه و مدرسه باید همسویی و تشابه وجود داشته باشد و یکی از این دو کانون، کار دیگری را خنثی نکند، بلکه به عنوان دو جریان همدل و مکمل عمل کنند. مدرسه باید پیشاهنگ ارتباط با خانه باشد و با روش های گوناگون اسباب مشارکت فکری اولیا را در امر تعلیم و تربیت فرزندانشان فراهم کند.
روش های برقراری ارتباط میان خانه و مدرسه والدین وظیفه دارند به طور مرتب با مدرسه ارتباط داشته باشند و با کسب اطلاعات کافی از وضع درس و اخلاقی دانش آموزان تصمیم معقولی برای مشارکت در تربیت اتخاذ کنند.
یکى از مهمترین امورى که والدین براى مشارکت در برنامهریزى تحصیلى و مساعدت به فرزندان خود باید عهدهدار گردند تماس و ارتباط مستمر با مدرسهى فرزندان خود است. این ارتباط مىتواند به دلایل زیر صورت پذیرد:
الف- اطلاع از وضعیت درسى و تحصیلى دانشآموزان.
ب- اطلاع از شرایط تربیتى و رفتارى دانشآموزان.
ج- کسب آگاهى از استعداد تحصیلى و نقاط ضعف و قوت دانشآموزان.
د- اخذ توصیههاى لازم بمنظور کمک و مساعدت درسى به دانشآموزان.
هـ – هماهنگى و وحدت رویهى خانه و مدرسه در امور تحصیلى و رفتارى دانشآموزان.
- چند نکته ی اساسی در برقراری ارتباط بین اولیا و مدرسه
حد و تعداد دفعات حضور در مدرسه را نحوه و میزان رسیدگی به وضع دانش آموزان معلوم می کند. گاهی معلمین جلساتی را در زمان های مختلف تشکیل می دهند و از والدین دعوت به عمل می آورد. حضور مرتب در این جلسات ضروری است و به هماهنگی اولیا و مربیان کمک می کند.