دسامبر 31
بازدید : 1554
نظرات : بدون دیدگاه
والدین و آموزش پرخاشگری به کودک

خشم یک احساس و هیجان است در حالی که عصبانیت، رفتار و اعمال ما است که البته گفتار را نیز در برمی‌ گیرد. عصبانیت، احساسی نمایان است به طوری که می توان آن را به عنوان هشداری برای خشونت کودک خود در نظر گرفت. البته نباید فراموش کرد که عصبانیت کودک همیشه غیر عادی و […]

خشم یک احساس و هیجان است در حالی که عصبانیت، رفتار و اعمال ما است که البته گفتار را نیز در برمی‌ گیرد. عصبانیت، احساسی نمایان است به طوری که می توان آن را به عنوان هشداری برای خشونت کودک خود در نظر گرفت. البته نباید فراموش کرد که عصبانیت کودک همیشه غیر عادی و نگران کننده نیست بلکه واکنش طبیعی به عوامل محیطی است.به یاد داشته باشید که پنهان کردن خشم موجب می شود تا احساسات دیگر کودک آسیب پذیرتر شود بنابراین طغیان و سرکشی ناشی از عصبانیت، موضوعی پیچیده است و نمی توان آن را به صورت لحظه ای بررسی یا حل کرد.

 

عصبانیت و پرخاشگری یک رفتار است که آموخته می شود و تحت تاثیر رفتار اطرافیان قرار دارد. نگذارید کودکان و نوجوانان پرخاشگری را بیاموزند. در اغلب اوقات، عصبانیت کودک، ناشی از درک یا برداشت اشتباه او از موضوعات است. بی گناه متهم شدن یا مواجهه با رفتارهای ناعادلانه یا حتی احساس ناامنی می تواند دلایلی برای عصبانیت کودک باشد. احساسات ناخوشایندی مانند سرخوردگی یا رفتار نامنصفانه با او، به مرور موجب انباشته شدن فشارهای عصبی در او می شود به طوری که پس از گذشت زمان، با کوچکترین دلخوری یا ضربه عصبی، خشم او مانند آتشفشانی فوران می کند.

 

عصبی و پرخاشگر بودن کودکان را به عوامل مختلفی نسبت داده اند. به نحوی که موارد زیر را می توان علت تحریک پذیری و عصبیت کودکان دانست.

 

۱_ مورد تجاوز جنسی و جسمی قرار گرفتن در دوران کودکی

۲_ مشاهد‌ه پرخاشگری از طریق رسانه یا در دنیای واقعی

۳_ ناکام شدن در رسیدن به خواسته ها

۴_ ارزش قایل شدن جامعه برای ابراز قدرت و قدرت نمایی

۵_ پرخاشگری والدین و تربیت نادرست

۶_ اضطراب و دلشوره زیاد در کودکان، از جمله علل اضطراب: تنبیه های بدنی و مشاجرات خانوادگی

۷_ تقلید و الگوهای یادگیری؛ وجود مادر یا پدری عصبی یا مضطرب

۸_ ناکامی در کودکان؛ جلوگیری والدین از رسیدن کودک به استقلال

 

بنابراین خشم، حالتی است که بر ما به دلایلی وارد می‌ شود و مستولی می‌ شود، حالی است که ما پیدا می‌ کنیم در حالیکه عصبانیت، رفتاری است که آن را انجام می‌ دهیم و امروز می‌ دانیم که برای بسیاری از مردم عاقل و دانا، احتمالا از مسیر و مراحلی می‌ گذرد که اختیار آن‌ را پیدا می‌ کنند تا آنجا که شاید بتوان گفت مثلا هیچ پدر و یا مادری حق ندارند با فرزندان خودشان عصبانی شوند. خشمگین می‌ شوند اما حق ندارند عصبانی شوند زیرا هیچ فایده‌ ای بر آن متصور نیست و به خود و به فرزندان و روابطشان آسیب می‌ زنند.

 

 

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما