«این سومین بار است که دخترم، چیزی را که مال خودش نیست از مدرسه با خودش آورده. بار اول مداد باربی دار بغل دستیاش را برداشته بود، بار دوم یک پاککن قلبی برداشته بود، ولی این بار کیف پول یکی از هم کلاسیهایش را برداشته. نمیدانم چه باید بگویم. میترسم اسم دزدی را روی این […]
«این سومین بار است که دخترم، چیزی را که مال خودش نیست از مدرسه با خودش آورده. بار اول مداد باربی دار بغل دستیاش را برداشته بود، بار دوم یک پاککن قلبی برداشته بود، ولی این بار کیف پول یکی از هم کلاسیهایش را برداشته. نمیدانم چه باید بگویم. میترسم اسم دزدی را روی این کار یک دختر بچه کلاس اولی بگذارم. از طرفی هم میترسم دخترم پیش معلم و مدیر مدرسه دزد شناخته شود.»
آیا فقط باید منتظر ماند تا این مشکل خودش خودبهخود حل شود یا میتوان راه حلهایی هم برای آن پیدا کرد؟ اصلا برخورد و عکسالعمل ما در برابر این رفتار کودک سه ساله، نه ساله یا نوجوانمان چگونه باید باشد؟ نکند واقعا «تخم مرغ دزد»، «شتردزد» شود؟ قبل از این که هر تصمیمی درباره برخورد با او بگیرید، بهتر است اول بدانید چرا بچهها دست به دزدی میزنند؛ این به شما کمک میکند بهترین راه را برای برخورد با فرزندتان پیدا کنید.
سن و سال:
بچهها در سنین مختلف به دلایل مختلف، ممکن است به وسایل دیگران دستبرد بزنند. این دلایل آنقدر باهم فرق دارند که دیگر اسم همه این کارهای به ظاهر مشابه را نمیتوان «دزدی» گذاشت.
- قبل از پنج سالگی:
بچههای خیلی کوچک گاهی اشیایی را که دوست دارند برمیدارند، بدون اینکه بدانند برای داشتن آنها باید پول داد. آنها نمیدانند برداشتن چیزها بدون پرداخت پول کار غلطی است. آنها هنوز مفهومی به نام «دزدی» را نیاموختهاند.
- پنج تا ۱۲ سالگی:
کودکان دبستانی معمولا میدانند که برداشتن چیزها بدون پول دادن کار نادرستی است، با این وجود گاهی آنها کنترل لازم را بر اعمال خود ندارند.
- ۱۲ تا ۱۹ سالگی:
دزدی کردن در نوجوانان میتواند علل گوناگون داشته باشد. آنها مسلما میدانند که نباید دزدی کنند، اما ممکن است به خاطر هیجان این کار دست به دزدی بزنند یا چون دوستان آنها دزدی میکنند آنها هم این کار را بکنند. بعضی نوجوانان فکر میکنند ممکن است کسی متوجه کار آنها نشود یا بتوانند از زیر تنبیه دزدی در بروند. در نهایت، دزدی برای برخی از نوجوانان راهی برای یاغیگری و اعتراض به وضع موجود است.
البته دلایل پیچیدهتری هم برای دزدی کودکان و نوجوانان وجود دارد. این کار میتواند نشانهای از این باشد که آنها در شرایط پر استرسی قرار دارند که ممکن است درخانه، مدرسه یا در گروه دوستان باشد. گاهی آنها برای نشان دادن عصبانیت یا برای جلب توجه این کار را میکنند.
دزدی برخی از بچهها فریاد کمکخواهی برای رهایی از آزارهای روحی و جسمی محیط خانه است. در این نوع بچهها، دزدی نشانهای است که ما را به طرف مشکل اصلی هدایت میکند. گاهی وقتها بچهها چیزی را میدزدند که آرزو دارند داشته باشند، اما به دلیل مشکل مالی نمیتوانند تهیه کنند.در بدترین حالت، ممکن است دزدی آنها به خاطر تامین نیازهای مالی برای خرج اعتیاد باشد. علت دزدی فرزندان هر چه که باشد والدین باید اول مشکل ریشهای را شناسایی کنند و سعی کنند علت اصلی را از بین ببرند.