کاهش گریه کودک هنگام ورود به مهد

در مواقعی که کودک قرار است به مدت طولانی از مادر یا مراقب خود دور باشد، برای مثال رفتن به مهد یا مدرسه، نشانه های بی قرار بیشتری از خود نشان می دهد. در این شرایط علائم کودک بیشتر رفتاری (مانند بی قراری، گریه کردن یا چسبیدن به مادر) یا جسمانی است (مانند تهوع، دل […]

در مواقعی که کودک قرار است به مدت طولانی از مادر یا مراقب خود دور باشد، برای مثال رفتن به مهد یا مدرسه، نشانه های بی قرار بیشتری از خود نشان می دهد. در این شرایط علائم کودک بیشتر رفتاری (مانند بی قراری، گریه کردن یا چسبیدن به مادر) یا جسمانی است (مانند تهوع، دل درد یا سردرد).

 

صبح ها عجله نکنید. فرزندتان را به اندازه ی کافی زود بیدار کنید تا بتواند قبل از این که یک باره سوار خودرو شود خود را با شرایط روز هماهنگ کند. به کودک چیزی بدهید تا نزد خود نگه دارد، به طور مثال، عکسی از خانواده و یا یک اسباب بازی که دوست دارد.

 

طوری برنامه ریزی کنید که ۵ دقیقه وقت داشته باشید تا کودک با مهدکودک وفق پیدا کند. از او بپرسید: «چیزی هست که دوست داشته باشی در این پنج دقیقه به من نشان دهی؟». همچنین، به چیزی علاقه نشان دهید و سعی کنید فعالیتی را آغاز کند، به طور مثال: «عزیزم ببین بچه ها چقدر خوب تاب می خورند و بالا و پایین می روند، تو هم برو و به آن ها بپیوند.»

 

خداحافظی خاص و منظمی داشته باشید. این برنامه ی منظم می تواند شامل تعداد مشخصی بغل کردن، بوسیدن و یا خداحافظی بامزه و خنده دار باشد. این خداحافظی منظم را کوتاه و ساده کنید و بلافاصله با لبخند و تکان دادن دست، مهد را ترک کنید.

 

  • چطور به کودکی که اضطراب جدایی دارد کمک کنیم!؟

در ابتدا سعی کنید کودک را در زمان‌هایی کوتاه به مراقب جدید یا مهد کودک بسپارید، زمان‌هایی که بتواند تجربه‌های مثبتی را در آن‌جا داشته باشد. قبل از آن که کودک را در محل جدید ترک کرده و تنها بگذارید، کمک کنید تا کودک با محیط و مردم جدید آشنا شود. روی موارد مثبتی که در محیط جدید رخ می‌دهد متمرکز شوید، نگذارید بچه‌ها از تصور چیزهای بدی که ممکن است رخ دهد نگران شده و بترسند.

 

اضطراب کودک را به تمسخر نگیرید و او را به‌خاطر این ترس و اضطراب سرزنش و شماتت نکنید. اجازه دهید تا کودک شما بداند که می‌فهمید چقدر سخت است که انسان از کسی که تا این حد دوستش دارد جدا شود، کودک را درک کنید و بپذیرید. اما زیاد با او همدردی و دلسوزی نکنید. تسلیم خواسته کودک نشوید و به او بفهمانید که در امنیت و سلامت خواهد بود.

 

عشق، محبت و علاقه بی‌قید و شرط خود را از کودک دریغ نکنید. اگر کودک بزرگ‌تر است او را به کودکان دیگری که در آن محیط هستند معرفی کنید و بازی و تفریح خاصی را با آن‌ها ترتیب دهید. انتظار آن‌را داشته باشید که در چند هفته اول ورود به مهد و یا مدرسه کودک خسته باشد و زود تحریک‌پذیر شود. هنگام ترک کودک او راببوسید و نوازش کوتاهی نموده و با خوشرویی از او خداحافظی کنید. مراسم خداحافظی و ترک کودک را خیلی طولانی نکنید، بر احساسات دلسوزانه خود غلبه کنید و چندین بار نروید و برگردید.

 

دزدکی و یواشکی کودک را ترک نکنید. قبل از شروع مهد، آمادگی و یا مدرسه، تدارک کتاب، دفتر و وسایل مورد نیاز کودک را ببینید و برای فراهم آوردن آنها کودک را مشارکت بدهید. حتی زمانی که فکر می‌کنید مربی و یا معلم کودک شما سخت‌گیر است و یا کودک توسط کودک دیگری مورد قلدری و اذیت قرار گرفته است، او را از مدرسه و یا مهد خارج نکنید، سعی کنید مشکل را رفع نمایید.

 

اگر کودک تحت هیچ شرایطی حاضر نشد به مهد یا مدرسه برود و در منزل ماند، برای او زیاد فعالیت‌های تفریحی و سرگرمی فراهم نکنید. در بازی‌ها با ایفای نقش، جدایی را با کودک تمرین کنید. پس از بردن کودک به مهد یا مدرسه مدتی آنجا بمانید، سپس کودک را با معلم یا مربی تنها بگذارید و سپس نزد او برگردید.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما