اکتبر 18
برچسب ها :
بازدید : 1138
نظرات : بدون دیدگاه
چه هنگام باید فرزندتان را وادار به کاری و چه زمان رهایش کنید

گاهی اوقات وادار نکردن بچه ها روش خوبی است تا فعالیتی را خودشان با عشق و علاقه انجام دهند. در اینجا مشکلی وجود دارد که همه ی والدین در برحه ای از زمان با آن دست به گریبان هستند. چه زمان باید بچه را وادار به انجام کاری کنیم( یا کار جدیدی را امتحان کند […]

گاهی اوقات وادار نکردن بچه ها روش خوبی است تا فعالیتی را خودشان با عشق و علاقه انجام دهند.

در اینجا مشکلی وجود دارد که همه ی والدین در برحه ای از زمان با آن دست به گریبان هستند. چه زمان باید بچه را وادار به انجام کاری کنیم( یا کار جدیدی را امتحان کند یا تلاش بیشتری در پروژه های مدرسه داشته باشد یا فعالیت فوق برنامه) ، و چه زمان باید بچه را به حال خودش رها کنیم تا مسائلش را خودش رفع و رجوع کند، حتی به این قیمت که کارش را به نحو احسن انجام ندهد یا رهایش کند؟

در حالیکه بیشتر ما ممکن است فلسفه “مادر خشن” کامل را نپذیریم، که امی چوا از آن حمایت کرد، نویسنده کتاب” سرود رزم مادر خشن” ، بسیاری از والدین، — و من هم خودم را در میان آنها می دانم—می خواهند مطمئن شوند زمانی که چالش یا مشکلی در کار بروز می کند فرزندان شان کار را نیمه رها نمی کنند. ما باید چه کار کنیم؟ چه هنگام و چه مقدار باید فرزندانمان را به سمت موفقیت سوق دهیم؟ در اینجا 5 فاکتور مهم که والدین هنگام تصمیم گیری باید مد نظر داشته باشند ارائه شده است.

  1. فرزندتان به چه نیاز دارد یا بهتر پاسخ می دهد؟

نخست، فکر کنید فرزندتان چگونه فردی است. در حالیکه بعضی از بچه ها نیاز دارند تا برای انجام کاری تحت فشار و اجبار قرار بگیرند—و عاقبت متوجه اشتباهشان می شوند–، بقیه ممکن است هر زمان که دست از کار کشیدن، اعتراض و تمرد کردن، یا ناراحت و ناامید شدن نیاز به تذکر(گوشزد) داشته باشند. بنابراین قبل از اینکه کاری را به فرزندتان محول کنید ببینید چه چیزی روی او بهتر جواب می دهد. آیا فرزندتان از آن دسته بچه ها است که فقط باید به او متذکر شوید که اگر خوب تمرین نکند، یا مطالعه نکند یا خودش را اماده آنچه می خواهد و نیاز دارد به انجام برساند نکند، از دست خودش ناراحت و ناامید خواهد شد، یا اگر او را تشویق کنید خودش نهایت تلاشش را خواهد کرد؟

  1. چه کسی حقیقتا این را می خواهد شما—یا فرزندتان؟

آیا آنچه که برای وادار کردن فرزندتان به انجام کاری استفاده می کنید را فرزندتان خودش می خواهد یا انتخاب کرده است؟ اتمام و تحقق کاری خاص – خواه ماندن فرزندتان در مهمانی تولد به تنهایی و غلبه بر کمرویی و خجالتی بودنش یا آموختن نواختن قطعه خاصی از پیانو—چیزی است که او می خواهد انجام دهد؟ آیا اگر نتواند این کار را به نحو احسن انجام دهد، ناامید و سرخورده می شود؟

  1. آیا او کاری را رها می کند چون تصور می کند از پس انجامش بر نمی اید؟

آیا او خودش این کار را دوست داشت ولی وقتی با مشکلی برخورد کرد ذهنیتش را تغییر داد؟ اگر فرزندتان دچار خود ناباوری شده است، شما می توانید او را تشویق کنید و به او بگویید که او تلاشش را کرده است، حتی اگر عملکردش عالی نبوده، خیلی با ارزش تر از این است که هیچ تلاشی نمی کرد. از او بخواهید لیستی از کارهایی که در آنها عملکرد خوبی دارد تهیه کند، با او درمورد اینکه وقتی کاری را به نحو احسن انجام می دهد چه حسی دارد و چقدر به خودش افتخار می کند صحبت کنید، و این حقیقت را به او یادآور شوید که هیچ کدام از ما تا کاری را امتحان نکنیم نمی دانیم که در چه کارهایی تبحر و مهارت کافی را داریم.

  1. در طولانی مدت چه چیزی به نفع فرزندتان است؟

والدین گاهی فرزندشان را مجبور می کنند کارهایی انجام دهند که نه بچه آمادگیش را دارد و نه علاقه ای به آن کار دارد. اگر تکلیف یا فعالیت چیزی است که فرزندتان وقتی آمادگیش را داشت بعدا دوباره می تواند انجام دهد، تا ان زمان تحمل کنید. برای مثال، اگر فرزندتان به تولد دعوت شده و خودش آمادگی ندارد که به تنهایی به این مهمانی برود، به او فرصت دهید تا دفعه بعد که خودش احساس آمادگی کرد این کار را انجام دهد. اما اگر او بی خیال کاری شد که خودش می خواست انجامش بدهد و شما می دانید که اگر آن را به اتمام نرساند از خودش ناامید و سرخورده می شود، پس آرام اما قاطعانه از او بخواهید که بنشیند و احساسش را بعد از رها کردن و بی خیال شدن کار تصور کند. و ببیند اگر کارش را به نحواحسن تمام نکند چه حسی به او دست می دهد.

  1. آیا فرزندتان استرسی است؟

ببینید آیا فرزندتان دچار استرس و اضطراب هست یا خیر. استرس و اضطراب نشانه هایی دارند منجمله عذم تمرکز حواس، شکم درد، زود رنجی و تند خویی و مشکلات خواب. اگر ظاهرا فرزندتان برای انجام فعالیت یاتکالیف مدرسه دچار اضطراب و استرس است، باید برنامه زمانبندی کاری او را مورد تجدید نظر قرار دهید یا با مغلمش صحبت کنید تا ببینید چگونه می توانید به فرزندتان کمک کنید.

چه هنگام باید فرزندتان را وادار به کاری کنید—به آرامی

  • شما می دانید که فرزندتان واقعا تمایل دارد کاری را انجام دهد و بعدا از شما برای اینکه او را تشویق کردید و نگذاشتید کارش را نیمه رها کند، تشکر خواهد کرد.
  • اگر بی خیال کاری شود بعدا از خودش ناامید و دلسرد می شود، حتی اگر زمان ناکامی و شکست زمین و زمان را بهم می ریزد.
  • زمانی که فرزندتان فقط به باور و ایمان به خودش نیاز دارد تا کارش را ادامه دهد. اگر شعله ی علاقه ی فرزندتان به انجام کاری دارد خاموش می شود چون تصور می کند بچه های دیگر در این کار بهتر از او هستند، به او کمک کنید تا حس بهتری نسبت به توانایی هایش پیدا کند و به او نشان دهید که خودش را با دیگران مقایسه نکند.
  • فعالیت یا تکلیفی که حتی اگر در آن برنده نشود بازهم برایش مفید و آموزنده است. اگر فرزندتان می خواهد فوتبال را کنار بگذارد چون نتوانسته گلهای زیادی بزند، به او کمک کنید تا درک کند تمرینات، ورزش و صرف زمان با دوستانش خیلی نکته ی مهمی است. اگر از مطالعه کردن متنفر است ، با او کتاب بخوانید، یا از سی دی کتابها یا فیلمهایی که از کتابها ساخته شده و داستانهای مورد علاقه وی است استفاده کنید.
  • او می خواهد کارش را نمیه رها کند یا از تمرین کردن متنفر است( موسیقی، ورزش یا …) عمدتا چون دلش می خواهد با دوستانش بازی کند. اگر این مورد است، شما می توانید زمانی را به بازی با دوستانش اختصاص دهید بنابراین او برنامه ای دارد که بین کار و بازی توازن برقرار کرده است.

چه زمان بگذارید فرزندتان بی خیال انجام کاری شود، حداقل عجالتا

  • فرزندتان علائم استرس و اضطراب را نشان می دهد، و تلاش می کند تا استرسش را کنترل کند، بنابراین سبک کردن برنامه اش یا انطباق کارها با هم تا فعالیت را سبکتر کند هم جواب نمی دهد.
  • فرزندتان ممکن است از فعالیت متنفر باشد و ترجیح دهد کار دیگری را انجام دهد. اگر فرزندتان از ویلون متنفر است و اصلا حاضر نیست تمرین کند، خیلی بیرحمی است که از او بخواهید زمانش را صرف این کار کند. به او فرصت بدهید، و بعد از چند هفته یا ماه، او موسیقی دیگری را امتحان کند یا کار دیگری که بدان علاقه دارد، مانند رقص، هنر یا کلاسهای تکواندو.
  • فرزندتان باید فرصت دهید تا بتواند تصمیم بگیرد که آیا می خواهد این فعالیت را انجام دهد یا خیر.

توصیه هایی که باید مد نظر داشته باشید:

  • با فرزندتان همکاری و همفکری کنید تا ببینید چه می خواهد. ممکن است شما فرزندتان را در کلاس پیانو ثبت نام کنید چون شنیدید که او ترجیح میدهد بیرون از خانه باشد و فوتبال بازی کند. شاید بتوانید مصالحه کنید و حد وسط را بگیرید. شاید فرزندتان بتواند آلت موسیقی دیگری را انتخاب کند و همزمان فوتبال هم بازی کند. اهداف کلی تان را مطرح کنید و به فرزندتان آزادی عمل بدهید تا آنچه مناسبش است را کشف کند.
  • ریشه های آنچه مانع پیشرفت فرزندتان است را بیابید. آیا کلاس پیانو نمی رود چون می خواهد وقت آزاد داشته باشد؟ یا او نگران است که نتواند مانند خواهر و برادر یا بچه ی اقوام پیانو بنوازد؟ ببینید چه دلیلی پشت این رفتارش است و راهی مناسب برای مشکلش پیدا کنید که حس خوبی هم به او بدهد.
  • حامی خوبی باشید، منفی و توهین کننده نباشید. چگونه با فرزندتان صحبت می کنید؟ آیا فریاد می زنید و با لحن زننده با او صحبت می کنید؟ شما حامی هستید یا بددهن و ستمگر؟
  • به تصویر کلان نگاه کنید. در ذهن تان بسپارید که بعدا ممکن است این کار را انجام دهد یا بغد از یک فرصت کوتاه کار مشابهی را انجام دهد. اگر فرزندتان از فوتبال و والیبال متنفر است ممکن است به شنا یا تنیس علاقه داشته باشد. اگر از باله متنفر است ممکن است عاشق موسیقی و ویولون باشد. گودگی زمان مناسب برای کشف استعدادها و امتحان کردن چیزهای جدید است، و اگر چیزی ظاهرا مناسب نیست فرزندتان همیشه می تواند فعالیت دیگری را امتحان کند.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال
همچنین بخوانید :

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما