والدین نزدیک‌ترین الگوی تربیتی برای فرزندان خود هستند. در اسلام دستورات متعددی در زمینه تربیت صحیح فرزند صادر شده است. رفیع‌ترین و با ارزش‌ترین مفهوم در حوزه خانواده مسئله تربیت فرزند است که پدر و مادر وظیفه دارند در حد توان خود در این زمینه کوشا باشند.

فرزند برای تربیت‌پذیری نیاز به الگو دارد، والدین باید به این نکته توجه داشته باشند که فرزندان از رفتار و کارهای آن‌ها الگوبرداری می کنند. دایره تربیت در اسلام بسیار گسترده است و شامل تربیت اعتقادی، اخلاقی و تربیت عاطفی است که در همه این حوزه ها تربیت باید همراه با عمل و رفتار باشد.

ما والدین باید فرزندان خود را به گونه ای تربیت کنیم که وارثان خوبی برای ما باشند، چرا که کارهای نیک فرزندان به حساب ما هم نوشته می شود. انسان باید در عمل و گفتار به تربیت فرزند خود توجه داشته باشد، فرزندان به خصوص در سنین کودکی ما را داناتر و بهتر از خود می دانند، به همین خاطر سعی می کنند کارها و گفتار پدر و مادر را تکرار کنند.

بچه ها به خاطر فطرت پاکی که دارند، والدین خود را نیز پاک می دانند و از آنجا که خود راستگو است هرگز در باورشان نمی گنجد که پدر یا مادر به آن‌ها دروغ بگویند. رفتار والدین حتی در سنین بالاتر که فرزندان وارد محیط اجتماع می شوند نیز در فرزند تاثیر دارد، بنابراین باید همیشه مراقب رفتار خود باشند. وقتی والدین به فرزند امر می‌کنند که نماز اول وقت بخواند، خود نیز باید به انجام این کار مقید باشند تا فرزند عملا تقید به نماز اول وقت را یاد بگیرد.