این کار را نکن، میری جهنم!!

بزرگترین جنایت در حق کودکان این است که به آن ها بگوییم: اگر فلان کار را انجام بدهی، به جهنم میروی! کودکان را نترسانید بگذارید اگر قرار است انسان خوبی باشند، از روی ترس نباشد.   برخی والدین به دنبال ایجاد تصویر محبت‌آمیزی نسبت به خدا در کودک هستند اما به دلیل ندانستن راه و […]

بزرگترین جنایت در حق کودکان این است که به آن ها بگوییم: اگر فلان کار را انجام بدهی، به جهنم میروی! کودکان را نترسانید
بگذارید اگر قرار است انسان خوبی باشند، از روی ترس نباشد.

 

برخی والدین به دنبال ایجاد تصویر محبت‌آمیزی نسبت به خدا در کودک هستند اما به دلیل ندانستن راه و روش درست، تصویر ترسناکی از خدا در ذهن کودکان می‌سازند. برخی والدین برای دور کردن فرزندان از اعمال بد به ترساندن کودک از عواقب رفتارهای ناشایست متوسل شده و برای این کار مقولاتی مانند جهنم و عذاب را به عنوان مجازات خداوند در خصوص رفتارهای بد به کار ‌برده و در واقع کودک را از کار بد که از خدا می‌ترسانند، غافل از این که انتقال مفاهیم با این روش در این سنین، کودک را نسبت به خدا بدبین می‌کند.

 

آن ها گاهی در رفتارهای خود تعارض دارند و به طور مثال به کودک توصیه مؤکد می‌کنند که دروغ نگوید اما، خود دروغ می‌گویند، نماز خواندن را به او متذکر می‌شوند ولی خود به آن عمل نمی‌کنند یا او را از غیبت نهی می‌کنند در حالی که خود به این کار عادت دارند.

 

اسلام یک دستورالعمل جامع و کامل تربیتی برای تمام ابعاد زندگی بشر دارد. دستورالعمل تربیتی اسلام، کودک، بزرگسال، پیر، جوان و هر مسئله‌ای که بشر با آن سروکار دارد را در برمی‌گیرد، پس نمی‌توان گفت که اسلام دستورالعمل تربیتی را مختص کودکان می‌داند.

 

برای موفقیت در تربیت دینی کودکان، زن و شوهر باید دو سال قبل از بچه‌دار شدن خود را آماده و حریم‌های خود را حفظ کنند. همسران باید دو سال قبل از انعقاد نطفه، حریم‌ها را در دیدن و شنیدن رعایت کنند، حرام نخورند، حرام نشنوند، حرام نگویند و خیلی از مسائل دیگر را رعایت کنند. اسلام همچنین برای مادر باردار و پدر دستورالعمل‌هایی دارد.

 

اسلام به انسان به عنوان فردی که قرار است بمیرد و تمام شود نگاه نمی‌کند، اسلام، انسان را در یک حیات بلندمدت می‌بیند که زندگی دنیوی، جزئی از این حیات بلندمدت و مرحله‌ای از مراحل زندگی انسان است. تربیت دینی علاوه بر کودک، شامل حال خود ما هم می‌شود.

 

طبق سخنان امام علی(ع)، کودکان خود را طوری تربیت کنید که برای نوجوانی خود را آماده کنند و در نوجوانی نیز آن ها را طوری تربیت کنید که برای بزرگسالی آمادگی پیدا کنند. نباید فراموش کنیم که اگر تربیت دینی را در کودکی شروع نکنیم، کودک به سختی در بزرگسالی به سمت دین و دستورالعمل‌های اسلام گرایش پیدا می‌کند.

 

  • چطور می‌توان ارزش‌های دینی را در کودکان درونی کرد!؟

لازمه درونی شدن ارزش‌های دینی و اخلاق در کودکان این است که والدین ابتدا این ارزش‌ها را در خود، درونی کرده باشند. پدر و مادر هر آنچه که می‌خواهند کودکان باشند، ابتدا باید خود عمل کنند، گرچه در بعضی خانواده‌ها این قضیه برعکس می‌شود و این والدین هستند که ارزش‌های تربیتی را رعایت نمی‌کنند ولی کودکان رعایت می‌کنند. این امر ناشی از تأثیراتی است که در محیط بیرون از خانه شکل می‌گیرد. در این شرایط والد کودک در بیرون از خانه یا در قالب برخی خویشاوندان شکل می‌گیرد. در اینجا والد، فرد دیگری است و تأثیر او روی کودک نسبت به پدر و مادر بیشتر است.

 

در حال حاضر، اکثر والدین تربیت دینی اشتباهی را برای کودکانشان پیاده می‌کنند. برخی والدین، نه تنها رفتار دینی که خودشان نمی‌خواهند به آن عمل کنند را در کودک ایجاد می‌کنند بلکه سعی می‌کنند آن را به اجبار در کودک درونی کنند. رفتارهای تربیتی در خصوص دختران باید بیشتر از پسران باشد غلط است.

 

تربیت کلاً شامل حال هر دو جنس است چرا که هر کدام نقش متفاوت خود را خواهند داشت و باید برای ایفای نقش‌شان در آینده آماده شوند. این طور نیست که بر تربیت یک جنس تأکید بیشتری کرد ولی دختران به عنوان مادران آینده جامعه باید از بهترین روش‌ها و اصول تربیتی برخوردار باشند. کودکان، مخصوصاً در دو یا چند سال اول زندگی، در دامن مادران تربیت می‌شوند، اگر مادر بد تربیت شده باشد وضعیت تربیتی کودک مطلوب نخواهد شد.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما