مارس 12
بازدید : 2930
نظرات : بدون دیدگاه
شاد کردن دل کودکان

محبت کردن و بوسیدن فرزندان باعث می شود که انسان به خداوند متعال نزدیک تر می شود. نزدیک شدن به خداوند متعال فقط به نماز خواندن، روزه گرفتن نیست. گاهی اوقات به واسطه شادکردن خانواده و فرزندان است. چرا که شاد کردن فرزندان باعث وابستگی بیشتر آن ها به خانواده می شود و موقعیت هایی […]

محبت کردن و بوسیدن فرزندان باعث می شود که انسان به خداوند متعال نزدیک تر می شود. نزدیک شدن به خداوند متعال فقط به نماز خواندن، روزه گرفتن نیست. گاهی اوقات به واسطه شادکردن خانواده و فرزندان است. چرا که شاد کردن فرزندان باعث وابستگی بیشتر آن ها به خانواده می شود و موقعیت هایی برای آلوده شدن به گناه از آن ها گرفته می شود و یک مسیر درست برای فرزند به واسطه اخلاق و روش درست پدر و مادر ایجاد می شود.

 

در روایتی داریم که «فردی خدمت پیامبر(ص) رسید و گفت: من هرگز اطفال و بچه های خودم را نبوسیده ام. وقتی فرد رفت حضرت فرمود: این فرد در نزد من از اهل جهنم است.»

 

روایتی در باب هدیه دادن و در مقوله شاد کردن فرزندان داریم که روایت عجیبی است. که می توان چندین مطلب استفاده کرد این روایت از وجود مبارک پیامبر اکرم(ص) نقل شده که فرمودند: «هرکس به بازار رود و هدیه ای برای خانواده اش بخرد و ببرد، مانند کسی است که برای نیازمندان صدقه می برد باید، قبل از پسران، به دختران بدهد، زیرا کسی که دخترش را شادمان کند، مانند کسی است که یک بنده از فرزندان اسماعیل را آزاد کرده است. و هر کس چشم پسری را روشن کند، گویا از ترس خدا گریسته است و هر کس از ترس خدا بگرید، خداوند او را داخل نعمت های بهشت کند.»

 

در این روایت می بینیم که در هدیه دادن به خانواده با این که انسان برای خانواده اش خرج می کند مثل این است که صدقه ای برای گروهی ازفقرا داده است. در ادامه روایت پیامبر از نگاه روانشناسانه به این قضیه نگاه می کند که داخل خانه که شدی اول هدیه را به دخترها بده بعد به پسر ها بده چون روحیات دخترها و پسرها قطعا متفاوت است و روحیه دختر ها حساس تر است. در ادامه روایت شاد کردن فرزندان ارزشمند و بزرگ شمرده شده است.

 

یکی دیگر از مطالبی که خیلی در بحث تربیت فرزندان مهم است این است که اگر وعده ای به فرزندان داده می شود باید به آن وعده عمل کرده شود. رسول اکرم(ص) فرمودند: «کودکان را دوست بدارید و به آن ها مهربانی کنید و هرگاه به آن ها وعده دادید، وفا کنید؛ زیرا آن ها شما را روزی دهنده خود می دانند.» بنابراین یکی از وظایف پدر و مادر از دیدگاه اسلام این است که وفای به عهد بکنند.

 

بعضی پدر و مادر ها شاید با فرزندان سر سنگین باشند و خود را بزرگ و فرزندشان را کوچک بدانند اما در روایتی آمده است که «هر که طفلی داشته باشد باید که با او طفلانه بازی کند.» یعنی پدر و مادر باید خود را تا سن فرزند پایین بیاورند و با او بازی کنند. همین مطلب در روایات هم آمده است که حضرات اهل بیت (ع) گاهی اوقات با بچه ها مثل بچه بازی می کردند.

 

برای مثال در روایتی آمده است: «پیامبر با گروهی از افراد از یک کوچه می گذشتند که وجود مبارک امام حسین(ع) را دیدند که داخل کوچه مشغول بازی است. پیامبر با ایشان شروع به بازی کردند و امام حسین می دویدند و پیامبر نیز به دنبال ایشان می دویدند و دستور فرمودند که حضرت ابی عبدالله را نزد او بیاورند. وقتی ایشان را نزد پیامبر آوردند حضرت شروع به بوسیدن امام حسین(ع) کردند و در آنجا بیان فرمودند: «حسین از من است و من هم از حسینم، هر که حسین را دوست بدارد خداوند دوست او باد، حسین فرزندزاده ای است از فرزندزادگان انبیاء». پس یکی از وظایفی که ما داریم این است که با فرزندانمان بازی کنیم.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما