ممکن است کودکانی بخواهند در خانه نقش حاکم و فرمانده را ایفا کنند و فرمان امور را در اختیار بگیرند و والدین آنها نیز به این امور بیتفاوت باشند و گمان کنند تخلفی که او انجام میدهد ناچیز است، پس میتوانند دست او را در عمل باز بگذارند… غافل از اینکه کودک موجود سیریناپذیر […]
ممکن است کودکانی بخواهند در خانه نقش حاکم و فرمانده را ایفا کنند و فرمان امور را در اختیار بگیرند و والدین آنها نیز به این امور بیتفاوت باشند و گمان کنند تخلفی که او انجام میدهد ناچیز است، پس میتوانند دست او را در عمل باز بگذارند…
غافل از اینکه کودک موجود سیریناپذیر است و چنان نیست که اگر در امری آزاد گذارده شد، به همان مقدار قناعت کند، بلکه هر قدمی که والدین به عقب بردارند، او جلوتر میآید و فرجام چنین آزادی آن خواهد بود که سلطه کودک همه را تحت قبضه خود قرار میدهد.
- در شیوه فرزند سالاری ویژگیهای زیر مشاهده میشود:
۱) والدین سعی میکنند به تمام خواستهها و اهداف فرزند خویش بدون چون و چرا جامه عمل بپوشانند.
۲) فرزند برای به اجرا درآوردن آرزوها آزادی عمل کافی دارد.
۳) والدین در امر تربیت فرزند یا دچار ضعف شناخت هستند یا در به کارگیری راهکارهای عملی لازم در این زمینه تدبیر و قدرت کافی ندارند.
۴) فرزند با استفاده از اهرمهای شناختی، عاطفی و رفتاری توانسته بر تسلط روانی خویش بر والدین بیافزاید و نقطه نظراتش را بر آنها تحمیل کند.
۵) در اداره منزل و تصمیمگیریها، بیش از حدی که شایسته است به نظرات فرزند توجه میشود.
۶) هنگام تعارض بین نظرات افراد خانواده، نظرات فرزند چه حق و چه باطل، مقدم است و به اجرا گذاشته میشود.