خشم پنهان در کودکان

به گزارش کار گروه تربیتی فرزند پرتال : آیا کودکتان همیشه دیر از خواب بیدار می شود، صبحانه نمی خورد، تکالیف و کارهای روزمره اش را انجام نمی دهد؟ حتی وقتی بارها به او گوشزد و او را تهدید می کنید نیز باز هم بنظر میرسد به حرفهایتان توجهی ندارد. این مقاله در مورد کودکان […]

به گزارش کار گروه تربیتی فرزند پرتال : آیا کودکتان همیشه دیر از خواب بیدار می شود، صبحانه نمی خورد، تکالیف و کارهای روزمره اش را انجام نمی دهد؟ حتی وقتی بارها به او گوشزد و او را تهدید می کنید نیز باز هم بنظر میرسد به حرفهایتان توجهی ندارد.

این مقاله در مورد کودکان پرخاشگر منفعل است که به این روش شما را کنترل می کنند و با این کار از قبول مسئولیت شانه خالی می کنند.
مهم است بدانید کودکانی هستند که اختلالات رفتاری دارند یا خشمگین هستند و آن را آشکار می کنند؛ اما کودکانی نیز هستند که خشمگین هستند اما آن را نشان نمی دهند.
مقاومت منفعل وقتی اتفاق می افتد که کودکان یاد می گیرند قدرت شان را از طریق مخالفت کردن با شما، گسترش دهند. در حقیقت این رفتار در مقابل پرخاشگری قرار دارد: کودکان منفعل پرخاشگر بجای عصبانی شدن یا فریاد زدن، خیلی راحت، پاسخی به شما نمی دهند. او فقط در خانه قدم می زند می رود به اتاق دیگر و هیچ چیزی نمی گوید. وقتی صدایش می کنید که به اطاقش برگردد وانمود می کند چیزی نشنیده است، در عوض شما را مجبور می کند بروید پیشش. بدانید که این روشی برای کودک است تا قدرت را در دست بگیرد و بسیاری از آنها در این رفتار منفعل پرخاشگر ماهر می شوند.
اینها کودکانی هستند که در کل نمی دانند چگونه وقتی عصبانی یا اضطرابی هستند مشکلات را بخوبی حل کنند. مهم است بدانید در حالیکه برخی کودکان با اختلالات رفتاری عصبانی می شوند و آن را نشان می دهند، این کودکان عصبانی می شوند اما آن را بروز نمی دهند.
اینها کودکانی هستند که از مقاومت بعنوان راهی برای دوباره به قدرت رسیدن استفاده می کنند وکنترل یا قدرت را بدست می گیرند. اینها کودکانی هستند که می گویند:”من نمی خواهم چیزی را که مادرم از من خواسته انجام دهم اما نمی خواهم جلویش بایستم. من فقط پاهایم را روی زمین می کشم تا دست از سرم بردارد و مرا ول کند.” یا می گذارد شما بیایید و بعد شما را نا امید می کند– در ذهنش اینست که اگر شما را اذیت کند شما شروع به فریاد زدن می کنید و او برنده می شود. بعد از این رفتارها، شما کنترل خود را از دست می دهید اما او بی خیال است. در این موقع، او احساس می کند که کنترل در دست اوست زیرا شما ناکام شده اید و دارید فریاد می زنید: “چرا تکالیفت را انجام ندادی؟ 3 بار به تو گفتم!” و او روی مبل می نشیند، راضی از اینکه می داند با شما چه کرده است. بعضی وقتها به شما می گوید: “داد نزن”، و شما را با احساس ناکامی و نابخردانه تان تنها می گذارد.
کودکان چگونه با مخالفت منفعل شما را کنترل می کنند؟
کودکتان از طریق مخالفت کردن با شما، بیشتر اوقات به شما یاد می دهد که او را ول کنید و تنهایش بگذارید. او به شما می آموزد تا باور کنید که نمیتواند آنچه را می گوید انجام دهد. او باعث می شود انتظارات تان را پایین بیاورید به همین خاطر انتظارتان از او کمتر می شود و حقیقت اینست که مخالفت منفعل بیشتر اوقات برای کودک موثر واقع می شود. کودکان یاد می گیرند اگر با درماندگی کارهای شان را انجام دهند در نهایت کس دیگری کارهای آنها را برای شان انجام می دهد. آنها یاد می گیرند که اگر به اندازه کافی مقاومت کنند شما به جای شان اتاق او را تمیز می کنید، خودتان ظرف ها را که وظیفه او بوده می شویید. اگر وقتی صدایش می کنید جوابتان را ندهد عاقبت خودتان آشغال ها را بیرون می گذارید. کم کم انتظارات تان از او کمتر و کمتر می شود تا جایی که دیگر انتظار بیشتری از او نخواهید داشت. اما باید بدانید اولین باری که این کار را کردید صرفاً مقدمه شکستی را برایش رقم زدید. دوره کودکی و نوجوانی، بخشی از زندگی کودک است زمانی است که باید رشد کند و یاد بگیرد. اگر او را به حال خودش بگذارید و مسئولیتهای کمتری به او بدهید آنها مهارتهایی را که نیاز دوره بزرگسالی است بدست نخواهند آورد. حتی اگر آنها از انجام بعضی کارها فرار کنند به مسیری می افتند که بعدها بیرون آمدن از آن بسیار سخت خواهد بود.
والدین چه باید بکنند:
اگر فکر می کنید فرزندتان منفعل پرخاشگر است پرخاشگری دارد اما نمی تواند احساساتش را بیان کند از او بخواهید تا درباره چیزهایی که عصبانی اش می کند صحبت کند. فقط بگویید ” اگر درباره چیزی عصبانی هستی، درستش این است که درباره آن با من صحبت کنی” و درست است که این حرفهای مهم را نیز بیان کنید. بگویید: ” اگر عصبانی هستی یا از چیزی ترسیدی اشکالی ندارد اما ادامه این رفتارت مشکل را حل نمی کند. به من بگو آن چیست که تو را عصبانی کرده یا ترسانده است. سعی می کنم به حرفهایت گوش کنم. اما انتظار دارم چه عصبانی و خشمگین باشی یا نباشی کارهایت را انجام بدهی. عصبانی شدن که عذرخواهی نمی خواهد”.
وقتی همه چیز رو به راه است فرزندتان را بنشانید و با او صحبت کنید. روراست و مستقیماً به او بگویید که می دانید چه کار می کند: اینکه او به اندازه کافی عمل نمی کند، به اندازه کافی تلاش نمی کند یا به اندازه کافی به خودش فشار نمی آورد. او را آگاه کنید از اینکه می خواهید برای کاری که قرار است انجام دهد برای او محدودیتهای زمانی بگذارید و اگر در آن محدوده زمانی آن کار را انجام ندهد نمی تواند تلوزیون تماشا کند یا با کامپیوتر بازی کند مگر اینکه آن کار را انجام دهد.
مشخص است که داشتن محدودیت زمانی در انجام کاری برای پدر و مادرها منطقی است. حتی می توانید بگویید “می خواهم روز دوشنبه اتاقت تمیز باشد. در غیر اینصورت دیگر نمی توانی تلوزیون تماشا کنی مگر اینکه اتاقت را تمیز کنی”. مجبور نیستید برای فرزندتان محدودیتهای زمانی بسیار کمی را برای انجام کاری مقرر کنید. بهتر است بین چند چیز بتواند یکی را انتخاب کند برای مثال به او بگویید” اتاقت را تا ساعت 5 مرتب می کنی یا با من کمک می کنی تا کل خانه را مرتب کنم؟ ” او باید یکی را انتخاب کند و آن را تا زمان مقرری که گفته اید انجام دهد.
اگر کودکتان زودتر از موعد مقرر کارش را تمام کرد به او جایزه بدهید. به کودکتان یاد بدهید که اگر به خودش فشار بیاورد و تلاش کند که کارش را زودتر تمام کند به او جایزه خواهید داد. بنابراین وقتی کاری را به موقع انجام ندهد از جایزه خبری نیست و فقط وقتی که کاری را انجام میدهد جایزه می گیرد.
هدف اینست که بموقع کارهایش را بکند برای مثال اگر تمام تکالیفش را قبل از غروب تمام کند، بدون وقت تلف کردن صبحانه اش را بخورد، برای مدرسه آماده شود و صبح به موقع شوار ماشین شود یک جایزه خواهد گرفت. به این ترتیب به او یاد می دهید که کارها را به موقع انجام دهد و برای انجام آنها انگیزه داشته باشد.
به خاطر داشته باشید که انتظارات تان از او باید واضح باشد. هرچه اتفاق بیفتد کودکتان باید یاد بگیرد که چگونه کامل بشود، چگونه عمل کند و چگونه زندگی کند – این تمام آن چیزی است که باید بداند.
عذرخواهی کردن زیاد وارد فرهنگ ما شده و مردم خیلی زیاد اجازه می دهند که دیگران بدین ترتیب از مسئولیت های خود شانه خالی کنند و به کار خود ادامه دهند. شما مردم 35 ساله ای را می بینید که شغل های متوسطی دارند که در تمام طول عمرشان آنها را دوست نداشتند و نمی توانند از آن شغل پیشرفت کنند. آنها هیچ مهارتی ندارند زیرا هیچ وقت کسی آنها را مجبور نکرده که از او پیروی کنند و کارشان را انجام دهند پیام واضح است و آن این است که ” شما باید یاد بگیرید که مراقب خودتان باشید و با مسئولیتهای تان روبرو شوید. در آن صورت است که شما مسئولیت پذیر خواهید شد.”
آیا ما میخواهیم دیگران ما را درک کنند؟ بله. آیا لازم است پدر و مادرها بیش از اندازه به فرزندان شان یاد بدهند؟ البته اغلب آنها این کار را می کنند اما با این وجود، در نهایت مسئولیت بر عهده کودکیست که در حال بزرگ شدن است و اوست که باید یاد بگیرد که چگونه در جامعه ما زندگی کند و پدر و مادرها هستند که باید به او یاد بدهند که چگونه این کار را انجام دهد.
به خاطر داشته باشید که رفتار منفعل پرخاشگر یک مهارت بی فایده است. برای اینکه کودکی را از این رفتار منع کنید آنها باید مهارت مفیدی را برای جایگزین کردن با مهارت ناکارآمد قبلی یاد بگیرند. مهارتهای سازگار شدن با موقعیت، ترک موقعیت یا تسلیم شدن نیست زیرا این روشها فایده ای ندارند مگر اینکه یک روش درست تر برای مواجه شدن شان با آن موقعیتها را یاد بگیرند که جایگزین آن کنند.
بهتر است بدانید که افسردگی، مشکلات تیروئید یا عوامل دیگر ممکن است در بروز این رفتار تاثیر داشته باشند بنابراین اگر فکر می کنید عوامل جسمانی باعث بروز این رفتار در کودکتان شده است او را نزد متخصص اطفال و روانپزشک ببرید.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما