چگونه دعوای فرزندان را به حداقل برسانیم؟

ارتباط خوب و درست با فرزندان که هر کدام در سن و سال مختلف هستند، به درک شما از آن ها می انجامد، که باعث کاهش و به حداقل رسیدن آسیب های کودکان می شود.

دعوای میان خواهرها و برادرها، غیر قابل اجتناب است و نقش مهمی در شخصیت آن ها بازی می کند. اجازه بدهید بچه ها با هم بحث کنند. هرگز در دعوای آن ها مداخله نکنید، مگر آن که سلامت آن ها در خطر باشد، در صورتی که شما مرتباً، فرزندان خود را ساکت کنید، درست است که آن ها را از دعوا کردن باز می دارید اما باعث می شوید ناگهان منفجر شوند! در صورت مداخله به چشمان آن ها نگاه کنید و در حالی که با آن ها حرف می زنید، دست و شانه هایشان را لمس کنید تا مطمئن شوند که در کنار شما حمایت می شوند. هرگز این سؤال را نپرسید که «چه کسی شروع کرد؟»

 

بعضی ساعت ها را به طور شخصی به آن ها اختصاص دهید؛ به فرزندانتان ثابت کنید که عشق شما برای هر یک از آن ها به یک میزان است. بهترین کار آن است که وقتی را به بودن همراه آن ها در فعالیتی که به آن علاقه دارند، اختصاص دهید. به همراه فرزند بزرگ تان، به سینما بروید و با فرزند کوچک تان، کارتون ببینید.

 

در صورتی که با همه فرزندانتان به یک شکل برخورد نکنید، این احتمال وجود دارد که با دست خودتان، آتش حسادت و دعوا را برافروزید. برای پیشگیری از هرگونه حسادت با هر یک از کودکان تان آن گونه که او می خواهد رفتار کنید. قوانین را، مجدداً یادآوری کنید؛ وقتی دعوا تمام شد و سر و صداها خوابید، درباره دلیل دعوا سؤال کرده و قوانینی را که برای فرزندانتان مقرر کرده اید، یک بار دیگر به آن ها یادآوری کنید. مثلاً بگویید: «کتک کاری، مو کشیدن، گاز گرفتن ممنوعه! دیگه نمی خوام تو خونه شاهد این کارا باشم.»

 

در روانشناسی، تکنیکی وجود دارد به نام احساس کردم، احساس کردی، پیدا کردیم. به کودکتان بگویید: «منم وقتی خیلی کوچک بودم با برادرم دعوا می کردم. خیلی زشت و بد بود. می خوای داستان بدترین دعوامونو برات تعریف کنم.» مهم آن است که طی داستان خود به او بفهمانید، مشکلات را می توان، با حرف زدن بر طرف کرد.

 

در صورتی که شاهد دعوای بچه ها بودید، به هیچ وجه یکی از آن ها را تنبیه نکنید. بهتر است برای همگی آن ها، تنبیه سبکی انتخاب کنید. در صورتی که یکی یا همگی آن ها را به شدت تنبیه کنید، یک اتفاق ساده را به یک احساس نفرت همیشگی، تبدیل خواهید کرد.

 

در صورتی که از دعوای بچه ها کلافه شدید، از خودتان بپرسید که آیا شما با برادر و خواهرهایتان دعوا نمی کردید؟ آیا قوانین را برای فرزندانتان مشخص کرده اید که او از آن سرپیچی کرده باشد؟ آیا با یکی از کودک تان، خوش برخوردتر از دیگران نیستید؟ گاهی اتفاق افتاده که شما ناآگاهانه طرف یکی از فرزندانتان را بگیرید. به هر حال سعی کنید با صحبت کردن با کودکانتان مسائل را حل کنید.

 

هرگز با همسرتان، جلوی فرزندانتان بحث نکنید. فراموش نکنید که فرزندانتان از همان سنین کودکی متوجه عکس العمل های شما می شوند. والدینی که با هم بحث می کنند الگوی کودکانشان می شوند. این کودکان بی دلیل با خواهر و برادرهایشان دعوا می کنند تا تنها، شلوغ کرده باشند. از نظر روانی این گونه کودکان خود را فدا می کنند تا دعوای والدین بخوابد و از جدا شدن آن ها، از هم جلوگیری کند.

 

همیشه با کودکانتان، مثبت صحبت کنید. چرا می خواهید همیشه به جنبه منفی قضیه نگاه کنید؟ اگر کنار هم نشسته اند و در بازی مشاجره می کنند، به آرامی به آن ها بگویید «چقدر با هم توپ بازی می کنید!» یا «شما که با هم خوب بازی می کردید!». و از گفتن «شما همیشه با هم دعوا می کنید» خودداری کنید. نگاه مثبت خانواده در ارتباط فرزندان با یکدیگر و الگوی مناسب رفتاری زوجین با هم می تواند اثرات خوب و مثبتی برای فرزندان به ارمغان بیاورد. ارتباط خوب و درست با فرزندان که هر کدام در سن و سال مختلف هستند، به درک شما از آن ها می انجامد، که باعث کاهش و به حداقل رسیدن آسیب های کودکان می شود.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما