معمولا والدین از احساسات شدید کودکان خردسال خود (حتی کودکان ۳ یا ۴ ساله) پیرامون لباس هایی که می پوشند شگفت زده می شوند. این مسئله صرفا به رشد درک و احساسات کودک نسبت به لباس ها مربوط نمی شود، بلکه به رشد درک و احساسات او در مورد خودش نیز ارتباط دارد.

لباس ها بخشی از تصور انسان نسبت به خودش را تشکیل می دهند و همچنین بخشی از تصویری هستند که انسان از خودش به دنیا نمایش می دهد. کودک شما دوست دارد چه کسی باشد یا دوست دارد که امروز دیگران در مورد او چه فکری بکنند؟ و اگر گروهی از کودکان وجود دارند که در زندگی او مهم هستند، او می خواهد چگونه و با چه قیافه ای بین آن ها ظاهر شود؟

کودک شما هنوز آنقدر رشد نکرده است که بتواند برای خریدن یا پوشیدن لباس انتخاب کند؛ اما مسلما آنقدر بزرگ شده است که حق داشته باشد در این باره حرف بزند. چرا باید لباس و ظاهر او مطابق سلیقه فرد دیگری انتخاب شده باشد؟ در هر زمان سعی کنید دو یا سه دست لباس که برای آن موقعیت مناسب بوده و برای شما نیز قابل قبول باشند به او پیشنهاد بدهید و به او اجازه بدهید که با آزادی کامل از بین آنها انتخاب کند. سعی کنید او را واقعا آزاد بگذارید؛ اگر هر دو دست لباس واقعا مناسب هستند نباید انتخاب او (مثلا پیراهن مخملی قرمزرنگ با شلوار نارنجی) را رد کنید.

جنگ و دعوا سر لباس می تواند اولین مشکل شما در آغاز روز باشد. شاید بهتر باشد که شب قبل و پیش از خواب مجموعه ای از لباسها را برای انتخاب در اختیار کودک خود قرار دهید. اگر کودک شما دوست ندارد که انتخاب هایش برای لباس بسیار محدود باشند می توانید همه لباس های فصلی یا لباس هایی را که تنها برای مراسم خاصی مناسب هستند از دسترس او دور کنید تا او بتواند با آزادی کامل از بین لباس های باقیمانده انتخاب کند.

شاید در برخی مواقع به لباس های مختلف و متعدد نیازی نباشد و تنها چند لباس هم برای کودک شما کفایت کنند، او ممکن است از یک یونیفورم شخصی برای روزهای هفته استفاده کند و دو دامن و جوراب شلواری یا پیراهن را نیز به طور متناوب انتخاب کند.

هر چند شما لباس های مختلف و انتخاب آن ها را مدیریت می کنید اما اطمینان حاصل کنید که استفاده از این لباس ها نیز تا حد امکان برای کودک شما آسان باشد. به جای استفاده از زیپ های داخلی که استفاده از آن ها بسیار مشکل است دکمه ها و قلاب هایی را انتخاب کنید که او بتواند به تنهایی آن ها را باز و بسته کند.

حتی الامکان به جای شورت ها، دامن ها و شلوارهای زیپ دار، از لباس هایی که کمر آن ها کشی است استفاده کنید (مگر این که کودک شما با اصرار بخواهد که دامن، شلوارک یا شلوار زیپ دار به او بدهید)؛ و همچنین کفش های چسبی (به جای کفش های بنددار) بخرید. موارد اضافی و خسته کننده از قبیل دستکش یا کلاه را تا حد امکان کاهش دهید و در صورت ضرورت این موارد را به لباس او بدوزید که گُم نشوند.