در جنگ پناه دیگران بود

رسول خدا(ص) از این گونه فرماندهان نبود. او شجاع ترین رزمنده‌ی روزگار خود بود. هنگام نبرد اصلا ترسی نداشت. در جنگ احد، به شدت مجروح شد؛ اما خم به ابرو نیاورد. در دیگر جنگ‌ها نیز مثل دیگر مبارزان با دشمن مبارزه می کرد و دلاورانه شمشیر می زد.

بسیاری از فرماندهان نظامی دنیا، در زمان جنگ، سربازانشان را به مبارزه با دشمن می فرستند؛ اما خودشان از ترس، در گوشه ای پناه می گیرند و کیلومترها دورتر از میدان جنگ، در یک سنگر امن، پنهان می شوند. آنها سخنرانان قدرتمندی هستند و خیلی خوب می توانند از شجاعت و دلاوری حرف بزنند؛ ولی هرگز جرئت رویارویی با دشمن را ندارند. آنها لشگریان خود را خیلی خوب به دفاع از میهن فرا می خوانند و خیلی زیبا از ارزش نبرد با دشمن سخن می گویند؛ اما با آغاز اولین حمله ی دشمن، پا به فرار می گذارند و با سرعت زیاد از میدان جنگ می گریزند.

رسول خدا(ص) از این گونه فرماندهان نبود. او شجاع ترین رزمنده‌ی روزگار خود بود. هنگام نبرد اصلا ترسی نداشت. در جنگ احد، به شدت مجروح شد؛ اما خم به ابرو نیاورد. در دیگر جنگ‌ها نیز مثل دیگر مبارزان با دشمن مبارزه می کرد و دلاورانه شمشیر می زد.

حضرت علی(ع) که خودش یکی از دلاوران آن دوران بود درباره‌ی شجاعت پیامبر (ص) فرموده است:
وقتی آتش جنگ روشن میشد و دو لشگر به هم می رسیدند، همه ی ما به رسول خدا(ص) پناه می بردیم. کسی نبود که به دشمن از پیامبر(ص) نزدیک تر باشد.»

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال
همچنین بخوانید :

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما