اکتبر 29
بازدید : 1834
نظرات : بدون دیدگاه
اولین نشانه های بلوغ در دختران

رشد پستان ها در بیشتر از ۸۵ درصد از دخترها یکی از نخستین نشانه های بلوغ است. پستان ها در بیشتر دخترها بین نه تا سیزده سالگی شروع به رشد می کند. برای درجه بندی رشد پستان ها ، راهنمای مشخصی وجود دارد که درجه بندی بلوغ جنسی نامیده میشود. رشد پستان ها پنج مرحله […]

رشد پستان ها در بیشتر از ۸۵ درصد از دخترها یکی از نخستین نشانه های بلوغ است. پستان ها در بیشتر دخترها بین نه تا سیزده سالگی شروع به رشد می کند. برای درجه بندی رشد پستان ها ، راهنمای مشخصی وجود دارد که درجه بندی بلوغ جنسی نامیده میشود.
رشد پستان ها پنج مرحله دارد. مرحله ی نخست دختر نابالغی است که پستان ندارد و مرحله ی پنجک زن جوانی است که پستان هایش کاملا شکل گرفته است.
عبور از مراحل رشد پستان تدریجی است و میتواند چهار تا پنج سال طول بکشد اما روند این رشد در نزد بعضی از دخترها سریع تر است و در یکی دو سال به بلوغ کامل میرسند. ولی به هر حال برای تسریع یا کاهش آهنگ این رشد هیچ راهی وجود ندارد.
دخترها در مراحل خیلی ابتدایی رشد پستان ها در ناحیه ی زیر نوک پستان برجستگی کوچکی را احساس می کنند و ممکن است این قسمت از بدنشان کمی حساس باشد که در واقع کاملا طبیعی است. بافت غده ای که بعدها برای کودک شیر تولید میکند در آنجا قرار دارد.
بزرگتر بودن یک پستان از پستان دیگر نیز چیزی غیرمعمول نیست. نابرابری اولیه ی اندازه ی پستان ها امری رایج است و معمولا هر دو پستان در نهایت به یک اندازه رشد میکنند با وجود این عدم تقارن جزئی در پستان های کامل غیرمعمول نیست.
بعضی از دخترهای ده – دوازده ساله نگران اندازه ی پستان های کامل خود هستند. در چنین شرایطی به دخترتان اطمینان بدهید که رشد پستان هایش درست به اندازه ای خواهد بود که برای او مناسب است و هیچ کاری نمیتواند بر شکل طبیعی پستان های او تاثیر بگذارد.
رشد پستان ها هم مانند قد، شکل بدن و رنگ چشم از نظر ژنتیکی از پیش تعیین شده است.

قاعده ی کلی این است که وقتی نوک پستان های دختری برجسته یا پستان هایش حساس شد وقت آن رسیده است که بین قفسه ی سینه و لباس رویی خود جامه ای بپوشد. او میتواند از سینه بند یا زیرپوش استفاده کند.
بیشتر دخترها نمیتوانند راحت از مادر خود بپرسند که باید با پستان های رو به رشد خود چه کنند بنابراین مادرها باید ابتکار عمل را به دست بگیرند و نکات مورد لزوم را گوشزد کنند.
بسیاری از نوجوانان ده – دوازده ساله از اینکه مادرشان متوجه تغییرات جسمی آنهاست و خود متوجه هر موضوع غیرعادی ای خواهد شد خیالشان راحت میشود اما همه ی آنها نسبت به توجه والدین خود به رشدشان احساس خوبی ندارند. اگر فرزند شما یکی از آنهاست صبور باشید ؛ چه کسی گفته است که بلوغ موضوعی ساده است؟!
وقتی موضوع رشد پستان ها و لباس زیر جدید را مطرح می کنید از فرصت استفاده کنید و موضوع خصوصی بودن بدن را دوباره به او یادآوری کنید . قبل از بلوغ بیشتر بچه ها می دانند که کسی نباید به بخش های خصوصی بدن آنها یعنی آن اندام هایی که به وسیله ی مایو پوشانده می شود دست بزند.
بخش های خصوصی بدن برای پسرها شامل اندام تناسلی و باسن آنها و برای دخترها شامل اندام تناسلی ، باسن و پستان های آنهاست. پس وقتی با دخترتان درباره ی تغییرات پستان و پوشیدن سینه بند صحبت میکنید موقعیت را به یک موقعیت آموزشی تبدیل کنید و موضوع خصوصی بودن بعضی از اندام ها را یک بار دیگر با او دوره کنید.
معمولا آموزش معاینه ی شخصی پستان ها به دختران ده – دوازده ساله توصیه نمیشود زیرا سرطان سینه در دوره ی ده- دوازده سالگی و نوجوانی بسیار نادر است.
با توجه به تمام تغییراتی که بچه ها باید در طول دوران بلوغ با آن رو به رو شوند اگر از آنها بخواهیم مسئولیت معاینه ی خود را نیز برای پیدا کردن علائم سرطان به عهده بگیرند انتظار زیادی است اما وقتی عادت ماهانه ی دخترها آغاز شد و قبل از پانزده سالگی باید پزشک یا پرستار نحوه معاینه ی شخصی پستان را به آنها بیاموزد.
پزشک یا پرستار نباید دخترتان را از سرطان بترساند بلکه باید این معاینه را به عنوان یک عادت خوب و برای حفظ تندرستی او مطرح سازد . نوجوان باید بتواند با بدن خودش راحت باشد و تغییرات جسمی مهم را ببیند.
انجام معاینه ی شخصی پستان را باید روشی برای مراقبت از بدن مطرح کرد که با مسواک زدن هیچ فرقی ندارد.
رشد پستان در پسرها
پستان پسرها هم ممکن است در دوره ی بلوغ کمی رشد کند. احساس برآمدگی در ناحیه ی زیر نوک پستان در پسرهای سیزده – چهارده ساله پدیده ای عمومی است. این برآمدگی ها حدودا به اندازه ی یک نخود است که گاهی در یک طرف و گاهی نیز در هر دو طرف به وجود می آید.
گاهی نیز نوعی رشد پستان به نام ژینکوماستی دیده میشود اما هر دو حالت طبیعی است. به پسرتان اطمینان دهید که با گذشت زمان حل خواهد شد. اگر بزرگ شدگی پستان خیلی زیاد یا برای پسر نوجوان ناراحت کننده باشد والدین او باید با متخصص مشورت کنند.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما