ضربه عاطفی اتفاق وحشتناکی است

ضربه عاطفی اتفاق وحشتناکی است که اعماق وجود کودک را می لرزاند و باور او را به اینکه دنیا جای امنی است به مخاطره می اندازد و نگرانی عاطفی طولانی مدت را موجب می شود. مرگ یکی از عزیزان کودک، ترک شدن توسط کسی که به او اعتماد دارد و از این قبیل اتفاقات باعث […]

ضربه عاطفی اتفاق وحشتناکی است که اعماق وجود کودک را می لرزاند و باور او را به اینکه دنیا جای امنی است به مخاطره می اندازد و نگرانی عاطفی طولانی مدت را موجب می شود. مرگ یکی از عزیزان کودک، ترک شدن توسط کسی که به او اعتماد دارد و از این قبیل اتفاقات باعث ضربه عاطفی می شود. ضربه عاطفی هنگامی رخ می دهد که نیازهای اساسی فرد انکار شود و همین صدمه ای جدی به او وارد می کند. یاس دلگیری جزیی و زودگذری است و صدمه ای نیز وارد نمی کند. این موضوع زمانی رخ می دهد که تمایلاتی ساده بی پاسخ گذاشته شود و انتظارات شخص برآورده نمی شود و بیشتر به موضوعات روزمره بر می گردد.

عکس العمل مناسب در مقابل ضربه عاطفی و یاس
همه والدین دلسوز می خواهند ضربه عاطفی و یاس را در کودک در کمترین حد خود نگه دارند، اما به خاطر داشته باشید که این دو موضوع را با هم اشتباه نگیرید. به عنوان مثال کودک هشت ماهه ای را فرض کنید که ساعت دو صبح با صدای سرسام آوری گریه می کند، زیرا دو ماه پیش والدینش او را از شیر شبانه گرفته اند. والدین این کودک می دانند که او گرسنه یا مریض نیست و نه درد دارد و نه جایی گیر افتاده است، تنها می خواهد پدر و مادر خود را بیدار کند و حتی برای چند لحظه از بودن در آغوش آن ها لذت ببرد. والدین این کودک با اینکه باور دارند کودک واقعا مشکلی ندارد، اما حس می کنند جیغی که در اثر ترک آن ها زده می شود در اثر ضربه عاطفی است. این همان نمونه عالی اشتباه گرفتن ضربه عاطفی و یاس است. اگر تصور کنید که کودک تان در شرف آسیبی جبران ناپذیر است تنها گزینه شما این است که تسلیم خواسته او شوید، در واقع زمانی که اجازه می دهید این ایده اشتباه عملکرد شما را به دست بگیرد دیگر قادر نخواهید بود کودک خود را چه الان و چه در آینده راهنمایی کنید، زیرا می ترسید آسیب مادام العمری را به دنبال داشته باشد. علاوه بر این جلوگیری از وقوع هر گونه یاس کاری بس ناممکن است و می تواند شما را خسته و آزرده کند.

بنابراین همچنان که خود را آماده می کنید تا برگ جدید از زندگی تان را ورق بزنید، که با مسئول کردن فرزندتان نسبت به خوابش خود را برای تغییر جالبی در اتفاقات زندگی تان آماده می کنید. واکنش شما باید متناسب با یاس های غیر مهم باشد، نه اینکه آن ها را ضربه عاطفی جدی بدانید. زمانی که به کودک با کلام و عمل بگویید که آماده است تمام شب را بخوابد، با این کار اعتماد خود را به توانایی او برای یادگیری نخستین مهارت زندگی کودکی اش نشان داده اید.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما