فوریه 3
بازدید : 585
نظرات : بدون دیدگاه
تنها ماندن در خانه ، از چه سنی؟

فرزندتان هر چه بزرگ تر می شود به مراقبت مستقیم شما کمتر نیاز خواهد داشت. کم کم این فکر در شما قوت می گیرد که دیگر نیازی به وجود پرستار کودک نیست. به خاطر داشته باشید که این تصمیم باید بر پایه توانایی فرزندتان در کنترل شرایط اضطراری غیر قابل پیش بینی آن هم در […]

فرزندتان هر چه بزرگ تر می شود به مراقبت مستقیم شما کمتر نیاز خواهد داشت. کم کم این فکر در شما قوت می گیرد که دیگر نیازی به وجود پرستار کودک نیست. به خاطر داشته باشید که این تصمیم باید بر پایه توانایی فرزندتان در کنترل شرایط اضطراری غیر قابل پیش بینی آن هم در غیبت شما استوار باشد.
اولین چیزی که باید در مورد آمادگی کودک برای تنها ماندن در خانه در نظر بگیرید سن اوست، در برخی کشورها قوانینی وجود دارد که مشخص می کند کودکان از چه سنی می توانند بدون حضور بزرگ ترها در خانه تنها بمانند، معمولا برای اینکه کودکی در خانه تنها باشد باید ۱۲ سال و یا بیشتر داشته باشد، حتی اگر قوانین سن کمتری را تعیین کنند.

سطح مسئولیت پذیری فرزندتان را بررسی نمایید. نگاهی به چگونگی انجام تکالیف مدرسه، کارهای روزمره خانه و مسئولیت های شخصی کودک بیندازید. آیا قابلیت اعتماد و توانایی مدیریت شخصی از خود بروز می دهد. بعضی از کودکان این خصوصیات را در ۱۰ سالگی از خود نشان می دهند اما برخی دیگر تا سن ۱۳ یا ۱۴ سالگی و حتی بیشتر فاقد چنین صفاتی هستند.

بررسی کنید تا مطمئن شوید خود کودک احساس آمادگی برای تنها ماندن در خانه می کند. گاهی کودک مسئول و توانا است اما از تنها ماندن در خانه می ترسد. باید به این نوع ترس ها احترام گذاشت.

اگر بیش از یک فرزند دارید آیا معمولا روابط دوستانه ای با هم دارند یا خیر. همه خواهر و برادرها گاهی همدیگر را اذیت می کنند اما اگر دایما با هم دعوا می کنند عاقلانه نیست با هم تنها بمانند.

امنیت خانه و محله خود را بررسی کنید آیا سیستم دزدگیر دارید یا همسایگانی دارید که آن ها را بشناسید و مورد اعتماد شما باشند. ساختمان چسبیده به خانه شما خانه مسکونی، دبیرستان یا مسافرخانه ای است که افراد نامناسبی در آن رفت و آمد دارند؟ با خودتان صادق باشید و به این خاطر که تنها راه شما تنها گذاشتن کودک در خانه است چشم خود را به مسائل نبندید.

زمانی که به این نتیجه رسیدید که شرایط برای تنها ماندن فرزندتان در خانه مناسب است ابتدا از مدتی کوتاه شروع کنید. در این مدت حتما شما یا یک بزرگ تر قابل اعتماد با تلفن در دسترس کودک باشید. به مرور وقتی شما و فرزندتان از این وضعیت احساس راحتی کردید این زمان ها را طولانی تر کنید.

نویسنده این مطلب :

خانم خوش بیانی

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما