اکتبر 27
بازدید : 1884
نظرات : بدون دیدگاه
حجاب فرزندان

   پوشش اطرافیان در بلوغ زودرس کودک نقش مهمی دارد. کودکی که قبل از سن نوجوانی هر روز با بدن نیمه عریان مادر و خواهر مواجه است، زمینه ی تحریک جنسی در او سریع‎تر و زیادتر می شود و باعث ظهور زودرس علائم بلوغ جنسی می گردد. هم چنین پوشش‎های نامناسب والدین در مقابل فرزندان، […]

   پوشش اطرافیان در بلوغ زودرس کودک نقش مهمی دارد. کودکی که قبل از سن نوجوانی هر روز با بدن نیمه عریان مادر و خواهر مواجه است، زمینه ی تحریک جنسی در او سریعتر و زیادتر می شود و باعث ظهور زودرس علائم بلوغ جنسی می گردد.

هم چنین پوشش‎های نامناسب والدین در مقابل فرزندان، حیاء و عفت را در دید و منظر آن ها کم اهمیت جلوه می دهد. بنابراین لازم است مادر قبل از پنج سالگی در مقابل کودکان پوشش مناسب داشته باشد تا تصویری که در ذهن کودک از مادر باقی می‎ماند، تصویری زیبا و آراسته باشد و الگوی مناسبی از پوشش در ذهن کودک نقش ببندد.

 

آموزش محرم و نامحرم در خانواده

شناخت صحیح احکام الهى عنصری مهم، در تربیت دینى فرزندان مان محسوب مى‌شود. اگر بخواهیم فرزندان خود را طورى تربیت کنیم که احکام الهى را رعایت نمایند باید از همان کودکى بر طبق دستورات دینى عمل نماییم. براى این-که دختران و پسران هنگام بلوغ با مشکلى روبه رو نشوند و به تدریج با نقش خاص خود به عنوان دختر و یا پسر آشنایى یابند. بایستی از ابتدا به طور جداگانه با آن ها رفتار شود.

 

آموزش نقش مردانه و زنانه از کودکی

این مسأله در مورد دختران اهمیت بیشترى دارد زیرا آن ها زودتر از پسران به بلوغ مى رسند. در تعالیم اسلامى به این نکته توجه کامل و توصیه شده است که از حدود ۶ سالگى، با دختر و پسر با روشى جداگانه رفتار شود. در روایات اسلامى توصیه شده است که دختر بچه ی شش ساله را، پسر بچه یا مرد نامحرم نبوسد و در بغل نگیرد. همچنین زن‌هاى نامحرم از بوسیدن پسر بچه اى که سنش از هفت سال گذشته است، خوددارى کنند. همین طور توصیه کرده‌اند که بستر کودکان در شش سالگى از هم جدا شود.

رعایت این اصول سبب مى شود که دختران و پسران از همان آغاز به تدریج نقش مردانه و زنانه ی مناسب را پیدا کنند و براى بلوغ آمادگى کافى داشته باشند. به هر حال باید از دوران کودکى زمینه براى رشد ویژگی‌هاى فطرى دختر و پسر در خانواده فراهم آید و هر یک از این دو در مسیرى که آفرینش با تدبیرى حکیمانه پیش پاى آن ها نهاده است، سوق داده شوند. کودک موقعى فعل تربیتى درونى را پیدا مى‌کند که خود به طور فعال در آن نقش داشته باشد. اگر خواهان آن هستیم که کودکان مقررات، ارزش‌ها، خصایل و فضایل اخلاقى را درونى کنند باید لوازم و شرایط تربیت را به گونه‌اى فراهم کنیم که کودک، خود، راغب و مایل به آن شود.

 

آموزش خود کنترلی و تقوا به کودک

مهم ترین اصل در تربیت خودانگیخته، مساله ی رغبت‌ها و علایق کودک است. نوجوانان و جوانان باید خود را چنان با ارزش و با عزم و اراده تصور کنند که خویشتن را از درون کنترل کنند. آنان چنین انتظارى را در خود بپرورانند که حتما مى‌باید دیگران آن ها را کنترل کنند. بلکه بایستی به گونه‌اى رشد یابند که حتى در شرایطى کاملا دور از چشم افراد – که امکان بهره‌ورى نیز براى آنان فراهم باشد – به لحاظ تقوایى، خود را نگه دارند و دست از پا خطا نکنند. نوجوانان را باید به گونه اى تربیت کرد که خودکنترل بار آیند. از مسایلى که امام خمینی بیشتر به آن  توجه داشتند، محدود بودن ارتباط بین زن و مرد بود.

امام راجع به حجاب دختران می‌فرمایند: «تا تکلیف نشده حجاب لازم نیست، مى تواند هر رنگى که مى‌خواهد بپوشد. ولى وقتى تکلیف شد، دیگر نگویید عیب ندارد. این را به بچه تلقین کرده‌اید که راجع به مسایل دینى سخت نباشد، باید به بچه فهماند که بعد از سن تکلیف، پسرعمو و پسرخاله نامحرم هستند و باید حجاب داشته باشد. این عیب ندارد. سلیقه‌هاى مختلف پدر و مادر مسایل شرع را تغییر مى‌دهد یا از اصل برمى‌گرداند و براى بچه کار را مشکل مى‌کند. نباید مسایل شرع را براى بچه مشکل کرد. اسلام دین راحتى است. دین سختى نیست.»

 

شرع مقدس اسلام در رعایت رفتار و پوشش فرد مسلمان حدودى را تعیین کرده است. پوشیده بودن بدن زن و مجاز بودن براى عدم پوشش کفین و وجه و نیز مجاز نبودن مرد و زن در سخن گفتن با یکدیگر به گونه‌اى که گناه در آن وجود داشته باشد، به عنوان حداقل حدودى است که مى‌باید رعایت شود. در مورد رعایت حدود شرعى در روابط دختر و پسر مى باید:

اولاً ما حدود را به خوبى بشناسیم و از افراط و تفریط بیهوده اجتناب کنیم.

◄ ثانیاً فرزندان را افرادى بار بیاوریم که با کنترل درونى رشد کنند نه فقط با کنترل‌هاى بیرونی ما.

آموزش حدود شرعى و مراعات آن ها نه تنها نشانه ی عقب ماندگى و یا محدود سازى فرزندان نیست، بلکه خود نشانگر دقت و توجه یک خانواده به حدود رفتار اجتماعى است. هر قدر فرهنگ یک خانواده بالاتر باشد، به جزئیات و دقایق زندگى و از آن جمله روابط اجتماعى با دیگران، توجه بیشترى مى‌کند. دخترى که در برخورد با افراد نامحرم از نظر پوشش مراعات مى‌کند و نیز رفتاری متین و مطابق دین در مقابل آن ها دارد، سطح فکر و فرهنگ خود را نشان مى‌دهد.

 

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما