اولین و مهم ترین شرط برای داشتن نسل پاک و صالح، تغذیه خود و فرزندانمان با غذای حلال است. در واقع لقمه حرام در عین حال که بر شخصیت هر انسانی اثر منفی می گذارد و زمینه ارتکاب گناه را در او فراهم می کند، در صفات فرزندان او هم موثر است. برای داشتن نسلی پاک، تربیت را نه از دوران کودکی بلکه از پیش از بارداری و شیردهی باید آغاز کرد.

در این خصوص باید دانست مال شبهه ناک به مالی گفته می شود که نمی دانیم از راه حلال به دست آمده است یا حرام، با این وجود احتمال می دهیم که حرام باشد، چنین مالی هر چند حرام نیست اما بهتر است از آن استفاده نشود تا مفسده هایی که ممکن است به وجود بیاید گریبانگیر ما نشود.

در عین حال خوب است بدانیم که خوردن غذای حرام مفسده هایی را برای والدین و فرزندانشان به همراه دارد؛ مانند مستجاب نشدن دعا، قبول نشدن اعمال صالح، سست شدن ایمان، کم شدن رزق حلال، سنگدلی، تشخیص ندادن حق از باطل و … در حقیقت تمام این مفسده ها نه تنها خورنده مال حرام را درگیر می کنند بلکه شامل فرزندانی که از او متولد می شوند هم خواهد شد و نسلش را ناصالح خواهد کرد.

عمل انسان و غذایش با هم قرین هستند، به عبارتی دیگر، عمل صالح در گرو مصرف غذای پاک و سالم است. اگر والدین این مسئله ی مهم را رعایت کنند، مطمئن باشند که فرزند آن ها در آینده، فردی بی نظیر خواهد شد؛ مفید به حال مردم جامعه و مؤثر و نافذ در دیگران و همگان از مصاحبت با او لذت می برند و مایه ی آرامش و امنیت جامعه است. در مقابل، غذای ناپاک، باطن و سرشت آدمی را آلوده می کند و اندیشه و طرز فکر او را دگرگون می سازد و او را به ورطه ی هلاکت می افکند، چنین غذایی انسان را از درون تخریب کرده و می پوساند.