در طول تاريخ آموزش و پرورش، برنامه ريزان مدرسه ھا و مربیان، در جست وجوی شاخص ھا يا استانداردھای مدرسه كیفی بوده اند. تاسیس و آماده سازی مدرسه های موفق یا استاندارد، دغدغه همیشگی، همه نظام های آموزشی بوده است. اگر يک مدير علاقه مند، يک معلم دلسوز، يک پژوھشگر تعلیم و تربیت و در يک كلام، يک انسان فرھیخته يا حتی ولی يک دانش آموز، از دست اندركاران تعلیم و تربیت كشور بخواھد آموزشگاه استاندارد و آرمانی يا حتی مدرسه ای را كه در راه پیشرفت و حركت به سوی آرمان گرايی در تعلیم و تربیت گام برداشته است، به او معرفی كنند، به طور قطع آنان برای تحقق اين امر، با مشكل زيادی مواجه خواھند شد و پاسخی ندارد.

.

مثلاً اگر مدرسه ای در امور آموزشی به قبولي صد درصد نايل می شود، با كمال تاسف مشاھده می كنیم كه در اين قبولی مطلوب (البته از نظر كمی و بدون توجه به كیفیت دانش و مھارت قبول شدگان)، توجه به مسائل پرورشی و تقويت بعد معنوی و اخلاقی فراگیرندگان به فراموشی سپرده شده است، يا اگر در مدرسه ای نظم و انضباط خاصی در امور اداری مشاھده می شود، خبری از آموزش با كیفیت نیست و حتی اكثريت قريب به اتفاق معلمان آن مدرسه از الگوھای جديد يادگیری بی خبرند. به عبارت ديگر، شايد ھم اكنون به ندرت بتوانیم يک مدرسه یا آموزشگاه استاندارد و آرمانی در نظام آموزشی كشورمان معرفی كنیم كه تمام مؤلفه ھای علوم تربیتی در آن به درستی رعايت شده باشد.

.

در ادامه موادی را که یک مدرسه ی موفق باید دارا باشد اشاره می کنیم:

.

1) تاکید مناسب و مشخصی بر موفقیت درسی دانش‌آموز وجود دارد و تا امکانات آموزشی لازم و افراد آگاه، علاقه‌مند و صمیمی به کار تعلیم عهده‌دار امر تدریس در آن مدرسه نباشند امکان برخورداری و توفیق دانش‌آموزان ناچیز است.

.

2) از دانش‌آموزان انتظار می‌رود که در زمینه کار و رفتار خود مسئول باشد و مدیر یا ناظم مدرسه خطای دانش‌آموزی را به حساب دیگر دانش‌آموزان منظور نکند.

.

3) در یک مدرسه موفق معلمان در محیط آموزشی باید خود الگوهای خوبی از اخلاق، رفتار، صداقت و دیگر صفات مطلوب آموزشی باشند.

4)  باید روابط و اوقات معلم با دانش‌آموز چنان تنظیم شود که امکان پاسخگویی به مشکلات شخصی دانش‌آموز را داشته باشد.

5) آموزگاران موفق یک مدرسه آنهایی هستند که با داشتن رفتار مثبت یعنی رابطه‌ای صمیمی و مطلوب با دانش‌آموز مورد علاقه وی قرار گیرند چون معلمانی که روش‌های توأم با ترس و تهدید، استهزا، انکار، یأس و نومیدی را به کار می‌برند به احتمال زیاد در مورد شاگردان‌شان ناموفق‌تر از گروهی هستند که از این روش‌ها پرهیز می‌کنند.

6) در یک مدرسه موفق این واقعیت باید پذیرفته شده باشد که دانش‌آموزان متفاوت، توانایی‌های یادگیری متفاوتی دارند بنابراین کودک به دلیل آنچه به خوبی انجام داده تشویق می‌شود ولی به علت اینکه کسی کاری را بهتر از او انجام داده تنبیه نمی‌شود و یا مورد مقایسه تحقیرآمیز قرار نمی‌گیرد.

7)  یک مدرسه موفق با یک جریان دایمی و زنده با خانواده دانش‌آموز در ارتباط است.

8) در یک مدرسه موفق به این امر توجه می‌شود که همیشه از بین دانش‌آموزان، افرادی که مشکلات قابل تحمل روانی دارند وجود داشته و معلمان با آنها هماهنگی دارند.

9) در یک مدرسه موفق رابطه یک جانبه و از بالا به پایین که متاسفانه محور فکری است مردود و به جای آن کوشش برای ایجاد اعتماد به نفس و تقویت روحیه مستقل و سرزنده و صمیمیت با دانش‌آموز منظور شده است تا در پناه آن نیروی بالقوه وی را در جهت ابتکار، تفکر و خلاقیت به حداکثر پتانسیل خود افزایش دهد.

10) معلمان یک مدرسه موفق باید در جریان زنده و مستمر تعلیم و تعلم بوده و در تمام مدت کار آموزشی خود از فراگیرندگان باشند. علاقه به تدریس، روحیه همکاری با دیگران در مدرسه، صبر و خودداری، آشنایی با اصول روان‌شناسی، شناخت قوانین رشد، یادگیری و خصوصیات سنی گروه‌های متعدد از ویژگی‌هایی است که یک معلم موفق دارا است و با این زمینه‌ها می‌تواند در تکوین شخصیت دانش‌آموز نقش موثری داشته باشد.

11) یک مدرسه موفق همه ساله آموزش‌های منظم و مکرری را برای معلمان خود در دست اجرا می‌گذارد تا از طریق تشکیل کلاس‌های ویژه، تهیه مجلات مربوط به آنها و یا ایجاد آموزش‌های ضمن خدمت مشخص و هدفدار هرچه بیشتر بتوانند انگیزش، آگاهی و علاقه‌مندی آنان را در جهت پیشبرد برنامه و شکوفا کردن استعداد دانش آموزان فراهم کرده و ارتقا دهند.

12) در مدرسه موفق، معلم باید در تربیت دانش‌آموز واقع‌بین بوده و انتظار ساخت دوباره شخصیت او را نداشته باشد زیرا الگوی بنیادی شخصیت کودک پیش از ورود به مدرسه شکل گرفته و مدرسه نمی‌تواند و نباید سعی کند شخصیت جدیدی در کودک به وجود آورد.