صرع، یک اختلال مغزی است. در این بیماری سلول های عصبی یا نورون ها، پیام های غیرطبیعی دریافت می کنند. در صرع، الگوهای طبیعی فعالیت نورون ها مختل می شود و باعث احساس عجیب، تشنج، گرفتگی عضلانی و از دست دادن هوشیاری می شود. در طی حملات تشنج، نورون ها ممکن است 500 بار و یا بیشتر در ثانیه، مواد انتقالی را منتقل کنند.

در برخی افراد، این اتفاق گهگاه رخ می دهد، اما برای برخی دیگر ممکن است صدها بار در روز رخ دهد. در حدود 25 تا 30 درصد از مصروعین، با وجود مصرف دارو، هنوز دارای حملات تشنج می باشند. پزشکان به این نوع صرع، صرع مقاوم می گویند.صرع مسری نیست و به دلیل بیماری روانی و یا عقب ماندگی ذهنی نیست. برخی از افراد عقب مانده ذهنی، ممکن است تشنج داشته باشند. اما این به آن معنا نیست که هر فردی که بیماری صرع دارد، عقب مانده ذهنی می باشد. بسیاری از مصروعین، دارای هوش طبیعی و یا حتی بالا می باشند.

انواع صرع

1- تشنج پیچیده جزئی: مشکلات در توجه و یا کنترل خلق و خو.

2- تشنج سمت چپ: اضطراب و ناامیدی به علت مشکلات در درک و بیان.

3- تشنج سمت راست: مشکلات اجتماعی و رفتار بدون فکر.

4- تشنج جلوی مغز: بهم ریختگی و اقدام بدون توجه به عواقب.

علل بیماری صرع

1- اختلال در سیم کشی مغز، عدم تعادل عصبی و انتقال دهنده های عصبی و یا ترکیبی از این عوامل. برخی افراد مبتلا به صرع، دارای سطح بالایی از تحریک کننده های انتقال دهنده های عصبی می باشند که باعث افزایش فعالیت عصبی می گردد. در حالی که برخی از مصروعین، دارای مقدار کمی از این تحریک کننده ها می باشند و باعث کاهش فعالیت نورون ها در مغز می شوند.

2- بعد از جراحی سر، سکته و یا دیگر مشکلاتی که اتصالات غیر طبیعی را ایجاد می کنند.

3- غشای سلولی که اطراف نورون ها را می پوشاند نیز در ایجاد صرع نقش دارد.

4- اختلال در حرکت مولکول ها در داخل و خارج از غشا، اختلال در تغذیه و تعمیرات سلول غشایی.

5- اختلالات ژنتیکی.

6- سرطان مغز، اعتیاد به الکل و بیماری آلزایمر.

7- حملات قلبی و سکته که باعث فقدان اکسیژن در مغز می شود. حدود 32 درصد از موارد صرع مربوط به بیماری های عروق مغزی می باشد که اکسیژن کمی را به سلول های مغز می رساند.

8- مننژیت، ایدز، آنسفالیت ویروسی، هیدروسفالی و دیگر بیماری های عفونی.

9- بیماران مبتلا به سلیاک که عدم تحمل به گلوتن گندم را دارند و یا عفونت انگل مغز دارند نیز می توانند به صرع مبتلا شوند.

10- صرع با اختلالات متابولیسمی، فلج مغزی و اوتیسم همراه است.

11- عفونت های مادرزادی، عدم تغذیه صحیح و کمبود اکسیژن.

12- قرار گرفتن در معرض سرب، مونوکسید کربن و بسیاری از سموم دیگر.

13- مواد مخدر و زیاد مصرف کردن داروهای ضدافسردگی و دیگر داروها.

14- کمبود خواب، مصرف الکل، استرس و یا تغییرات هورمونی.

15- در برخی افراد، نگاه کردن به رقص نور و یا صفحه کامپیوتر نیز ممکن است باعث صرع شود.

16- سیگار کشیدن یکی از علل ایجاد صرع می باشد. نیکوتین در سیگار بر روی گیرنده های انتقال دهنده های عصبی اثر می کند.

جلوگیری از صرع

• در ماشین، کمربند را ببندید، کلاه کاسکت در موقع موتورسواری بگذارید تا جلوی ضربات سر و صرع را بگیرید.
• به مقدار کافی بخوابید.
•  به تغذیه خود اهمیت دهید.
• زنان باردار مراقب فشار خونشان باشند و  از عفونت های دوران بارداری جلوگیری کنند تا به مغز جنین آسیبی وارد نشود.
•  بیماری های قلبی و عروقی، فشار خون بالا، عفونت و دیگر مشکلات باعث ایجاد صرع در بزرگسالی و پیری می شود.
•  غربالگری ژنتیک و تشخیص قبل از تولد، یکی از راه های جلوگیری از صرع می باشد.

درمان صرع

• برای بسیاری از مصروعین، تنها با تجویز یک دارو می توان تشنج را کنترل نمود. داروها دارای عوارض جانبی مثل خستگی و کاهش اشتها می باشد همچنین ممکن است، یک دارو نتواند تشنج را کنترل کند.
• هنگامی که حملات تشنج با دارو کنترل نشود، پزشک توصیه به جراحی می کند. پزشکان، نوع تشنج و منطقه مغزی درگیر را در نظر می گیرند. پس از جراحی فرد باید  به مدت دو سال دارو مصرف کند.
• برخی کودکان اگر از رژیم غذایی پر چرب و کم کربوهیدرات استفاده کنند (رژیم کتوژنیک)، تشنج کمتر اتفاق می افتد، اما این رژیم عوارض جنبی دارد، از قبیل: تاخیر در رشد، افزایش اسید اوریک خون و ایجاد سنگ کلیه.
• یک رژیم غذایی صحیح و مصرف مکمل های ویتامینی مخصوصا: اسید فولیک می تواند باعث کاهش نقص هنگام تولد و صرع مادرزادی شود.
• ملاتونین نیز یک مکمل غیر ویتامینی است که تشنج را در برخی افراد، کم می کند.

توصیه های زیر را جدی بگیرید!

1- همیشه به زندگی نگاه مثبت داشته باشید. اگر فرزندتان مبتلا به بیماری است، سعی کنید کودک خود را نسبت به بیماری، خوش بین کنید.

2- سعی کنید در تمام کارها، مستقل باشید.

3- راجع به بیماری، آگاهی و اطلاعات کامل داشته باشید.

4- شما و بیماریتان با هم زندگی می کنید، پس باید با هم سازگاری داشته باشید.

5- از خدمات مشاوره ای نیز می توانید کمک بگیرید.

6- از تجارب بیماران دیگر نیز استفاده کنید.

7- اعتماد به نفس را در خودتان پرورش دهید.

8- ورزش کنید.

8- طرز درست نفس کشیدن را یاد بگیرید.

9- با دوستان و اقوام خود روابط صمیمی برقرار کنید.

10- تا زمانی که تشنج ها تحت کنترل شما در نیامده است، از رانندگی دوری کنید.