پرخاشگریِ وسيله ای!؟

خشم و غيظ نمايانگر تعارض بين خود و شخصيت در حال رشد كودک با شخصيت و نگرش های والدين است. هرگاه او بفهمد كه از طريق عصبانی شدن به خواسته هايش می رسد و می تواند توجه بسياری را به خود جلب كند و اضطراب در والدين به وجود بياورد خشم و غيظ خود را […]

خشم و غيظ نمايانگر تعارض بين خود و شخصيت در حال رشد كودک با شخصيت و نگرش های والدين است. هرگاه او بفهمد كه از طريق عصبانی شدن به خواسته هايش می رسد و می تواند توجه بسياری را به خود جلب كند و اضطراب در والدين به وجود بياورد خشم و غيظ خود را تكرار می كند.

 

منشأ پرخاشگری خشم است، اگر خشم باعث آسيب رساندن به ديگران باشد به آن پرخاشگری گويند.

كودك پرخاشگر جيغ می زند، به قصد اذيت ديگران فحاشی مي كند، اشيايی كه در دسترسش باشد می شكند، با ديگران دعوا می كند، نظم عمومی را برهم می ريزد به ديگران حمله ور می شود، از مدرسه فرار می كند و آرامش كلاس را برهم می ريزد برای يافتن راه های درمان هر عارضه و مشكل ابتدا بايد علت ايجاد و بروز هر مشكل را پيدا كرد و با علت يابی مسلم است كه درمان نيز سريعتر و منطقی تر انجام می گيرد.

 

قبل از بيان علل پرخاشگری بايد بگوييم كه بسياری از رفتارها ممكن است به طور معمول پرخاشگری تلقی نشود اگر كودكی در را با لگد باز كند و با اين كار به شخصی كه پشت در ايستاده آسيب برساند. به اين كار پرخاشگری نمی گویيم مگر اينكه كودک از پيش بداند پشت در چه كسی ايستاده است.

 

پرخاشگری وسيله ای، از پرخاشگری خصمانه جدا است. پرخاشگری وسيله ای رفتاری است در جهت رسيدن به هدفی، كه بيشتر پرخاشگری های بين كودكان كوچک از نوع وسيله ای است كه اين نوع پرخاشگری به خاطر متعلقات است.

كودكان از يكديگر اسباب بازی می قاپند، يكديگر را هل می دهند تا با اسباب بازی ای كه می خواهند بازی كنند و به ندرت اتفاق می افتد كه بخواهند به كسی آسيب برسانند. اگر کودک خشمگین می‌شود، به او بگویید به جای کتک زدن شروع به کف زدن کند. به این ترتیب او به راحتی خشمش را تخلیه می‌کند و از این عادت زشت دور می‌شود.

 

بچه‌ها رفتارهای مثبت و منفی را تست می‌کنند. یک کودک هرقدر هم خوب باشد گاهی عصبانیت را تست می‌کند و این کاملاً به تربیت کودک وابسته است. در این مرحله رفتار والدین تعیین می‌کند که رفتار کودک ماندگار شده و تبدیل به یک وسیله و ابزار شود یا کودک آن را ابزار مناسبی نیافته و از آن بگذرد. اگر وقتی کودک مادر را می‌زند،‌ مادر عصبانی شده یا کوتاه بیاید، این کودک است که برنده می‌شود و این رفتار را تکرار می‌کند.

 

  • هرگز موقع کتک خوردن از بچه ها اظهار عجز و ناتوانی نکنید که این بدترین کاره!

استفاده از عباراتی که نشان دهندۀ ناتوانی شما در کنترل بچه هاست انها رو عاصی تر می کند! و یا حتی حالت هایی مثل گریه و پرخاشگری هایی که نشان دهد اعصابتان به هم ریخته بدترین واکنش است.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما