تشکر کردی!؟

قدرشناسی و رضایتمندی ارتباطی دو سویه دارد به طوری که اگر کودک در سال های اولیه زندگی (حدود ۱ الی ۲ سال اول زندگی) از رفتارهای مراقبتی مادر و اطرافیان به شکل مطلوبی بهره‌مند شود و احساس شادی و رضایتمندی را تجربه کند، خلق قدرشناسی را پیدا می‌کند.   کودکتان زمانی قدرشناس می‌شود که این […]

قدرشناسی و رضایتمندی ارتباطی دو سویه دارد به طوری که اگر کودک در سال های اولیه زندگی (حدود ۱ الی ۲ سال اول زندگی) از رفتارهای مراقبتی مادر و اطرافیان به شکل مطلوبی بهره‌مند شود و احساس شادی و رضایتمندی را تجربه کند، خلق قدرشناسی را پیدا می‌کند.

 

کودکتان زمانی قدرشناس می‌شود که این اخلاق در شما هم وجود داشته باشد. کودکان چیزی را که بیبنند یاد می‌گیرند، پس به عنوان مثال اگر شما با فروشنده‌‌ای بدرفتاری کنید، یا اگر کسی ظرف‌های شما را شست از او تشکر نکنید، در این صورت کودک شما یاد می‌گیرد که تشکر و قدردانی کردن از دیگران آن‌چنان هم مسئله‌ی مهمی نیست!! پس شما سعی کنید الگوی اخلاقی خوبی برای کودکتان باشید.

 

  • بچه‌های کوچک ما چگونه کلماتی مثل «متشکرم، ممنونم، لطف کردید» و خیلی از واژه‌های مشابه را یاد می‌گیرند؟

 

آن ها کلمات را می‌شنوند و سپس تقلید می‌کنند و اگر ما به عنوان یک پدر و مادر آگاه آن کلمات را به کار نبریم، آن را یاد نمی‌گیرند. بنابراین اگر فرزند ما به گفتن کلمه متشکرم و… عادت ندارد، شاید این مقطعی در سن او باشد یا شاید این الگویی است که شما شکل داده‌اید. چنانچه در رفتارهای انعکاسی کودک در مقابل مراقبه‌هایی که برای او صورت می‌گیرد نظیر رفتارهایی مانند لبخند و… باشد نشانه خو گرفتن شخصیت کودک با احساس قدرشناسی است.

 

در صورتی که رفتارهای تربیتی همچون حمایتگری و کمک کردن، تشکر کردن (کلامی یا غیرکلامی) و وجود فرهنگ مثبت‌نگری، جزئی از رفتارهای والدین و اطرافیان کودک باشد می‌توانند در شکل‌گیری احساس قدرشناسی در کودکان موثر باشند.

 

یکی از راه‌های آموزش قدردانی به کودکان این است که از آن‌ها بخواهید برای انجام یکسری کار‌ها داوطلب شوند. مثلاً برای انجام کارهای آشپزخانه،  کار در کتاب‌خانه‌‌ی مدرسه، رفتن به یتیم‌خانه‌ها و ارتباط داشتن با کودکان این مراکز. زمانی‌که کودکتان در این مراکز فعالیت کند، اگر کسی از او برای انجام کارهایش تشکر کند او نیز قانون سپاسگزاری را به درستی یاد خواهد گرفت.

 

اگر کودکتان از چیزی ناله و شکایت کرد، به احساسات او توجه کنید و حرف‌هایش را به دقت گوش کنید و بعد از او بخواهید احساسات خود را تغییر دهد و از حس شکایت به حس سپاسگزاری و قدر شناسی برسد. به عنوان مثال اگر کودکتان از این‌که همکلاسی‌اش عروسک بهتری دارد نزد شما شکایت کرد به او عروسک‌های خوب و زیبایی که دارد را یاد‌آوری کنید. یا اگر او از اینکه هرروز باید به مدرسه برود گله و شکایت می‌کند به او یادآوری کنید که کودکان زیادی در دنیا هستند که دوست دارند به مدرسه بروند اما به هردلیلی نمی‌توانند. این کار باعث می‌شود او جور دیگری به قضایا نگاه کند.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما