راست و دروغ مسئله این است!؟

اگر فرزند شما به این دلیل دروغ می گوید که می خواهد دچار مشکل نشود و یا با گفتن حرفی که دروغ است می خواهد شما را خوشحال کند هرگز عکس العملی نشان ندهید که بفهمد کار اشتباهی انجام داده به سادگی به آنان بگویید که ما باید همیشه واقعیت را بگوییم و اگر واقعیت […]

اگر فرزند شما به این دلیل دروغ می گوید که می خواهد دچار مشکل نشود و یا با گفتن حرفی که دروغ است می خواهد شما را خوشحال کند هرگز عکس العملی نشان ندهید که بفهمد کار اشتباهی انجام داده به سادگی به آنان بگویید که ما باید همیشه واقعیت را بگوییم و اگر واقعیت را بگویند دچار مشکل نخواهند شد و با گفتن واقعیت والدین خود را خوشحال می کنند و به آنان بیاموزید در سن جوانی واقعیت را بگویند و اگر دروغ بگویند مردم به آن ها اعتماد نخواهند کرد.

 

بچه ها تا سن 4 سالگی  فرق بين واقعيت و خيال را درست متوجه نمی شوند و با بالا رفتن سن بهتر عمل می کنند. يکی از راهکارها اين است که از طريق کتاب خواندن، برنامه های تلويزيون و بازی های مرتبط فرق بين تخيل و واقعيت را به او نشان دهيم.

مثلاً وقتی برنامه تام و جری را نگاه می کند و می بيند که گربه زير قلتک آسفالت می رود و صاف می شود و دوباره زنده می شود و راه می رود بايد برايش توضيح دهيم که اصلا امکان ندارد در واقعيت چنين اتفاقی رخ دهد. يکي ديگر از دلايل تقليد از بزرگتر هاست. اگر می خواهيد فرزندتان دروغ نگويد پس بايد والدینی دروغ گو نباشيد. حتی دروغ هايی که اصطلاحاً مصلحتی و ساده است.

 

در شروع سنی که به مدرسه می روند بیش از هر چیزی کودکان خیلی دوست دارند والدین خود راخوشحال کنند و این باعث می شود که فکر کنند اگر حقیقت را بگویند والدین خود را ناراحت می کنند. در ابتدای سن 8 سالگی فرق بین واقعیت و تخیل را درست درک می کنند و تا سن 10 سالگی می تواند حس تشخیص بد و خوب خود را قوی تر کنند. در سن 8 سالگی بچه ها آگاهند که دروغگویی اشتباهاست و والدین باید فرزندان خود را طوری تربیت کنند که دروغ نگویند.

 

بنابراین اگر کودک شما همیشه و به طور منظم دروغ می گوید دلیل آن این است که او به نحوی تحت فشار قرار دارد. شاید کودک شما در انجام کارهای مدرسه ضعف دارد وقتی شما به او فشار وارد می کنید در این باره به شما دروغ می گوید. بسیاری از دروغ‌ها به‌دلیل ایجاد فشارهای بی‌مورد والدین روی فرزندان به‌وجود می‌آید. به همین دلیل کودک می‌آموزد که با دروغ گفتن آسوده خاطر می‌شود. دروغ ممکن است کودکان عصبانی را برای تلافی کردن و صدمه‌زدن به شما آماده کند.

 

فرزندان ما بايد در خانه احساس آرامش و اطمينان كنند و مطمئن باشند كه خطاهای بی اختيار بخشوده می شود. تنبيه و سرزنش برای مواردی است كه تعمدی در كار باشد و تازه اگر در همان كار عمدی هم سخن راست گفته شود موجب تخفيف در عقوبت بايد باشد.

 

بيان اين كه خدا از اين كار راضي نيست و آدم به جهنم مي رود، براي بازداشتن بچه ها از دروغ موثر است. داستان های بلند را به حساب دروغگویی نگذارید. بچه ها خیالات و تصورات خود را بیان می کنند و به هیچ کسی آزاری نمی رسانند. در مورد داستان های جالب با فرزندتان صحبت کنید آن ها می توانند فرق واقعیت و تخیلات را تمییز دهند. وقتی کار اشتباهی می کنند و شما بدان آگاهید از فرزندتان سؤال نکنید چون او را در شرایطی قرار می دهید که دروغ بگوید.

 

محبت و پذیرش بی‌قید و شرط شخصیت کودک به همراه بردباری و صبر در برابر خطاهای وی می‌تواند کمک زیادی به راستگویی فرزند کند. البته والدین هیچ‌گاه نباید در برابر اشتباهات فرزندشان بدون تلاش برای اصلاح کردن او، صبر کنند بلکه می‌توانند در زمان‌های مناسب با او به گفت‌و‌گو بنشینند تا خطا‌هایش را تکرار نکند.

 

والدين اينکه اگر فرزندتان در جمع دوستان و اطرافيان شما دروغ گفت به هيچ عنوان در جمع نسبت به دروغش واکنش نشان ندهيد. چون باعث می شود به مرور احساس بی ارزشی کند. در مقابل بقيه او را سرزنش نکنيد و وقتی که با او تنها شديد پيامد رفتارش را به او گوشزد کنيد. لزومی ندارد که به خاطر دروغ گقتن احساس منفی به او القا کنيد.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما