والدین، معلم اول

خانواده منبع اصلی انتقال مهارت‌های اساسی، رفتارها، عادت‌ها و میراث فرهنگی به فرزندان است. در حقیقت آینده و تقدیر کودکان بستگی به شرایط و طرز عمل خانواده‌ها دارد. فقیر و غنی، تحصیل‌کرده و بی سواد، مذهبی و غیرمذهبی بودن خانواده و خیلی از مسائل دیگر در شخصیت کودکان تأثیر می‌گذارد.‌   همکاری والدین در کمک […]

خانواده منبع اصلی انتقال مهارت‌های اساسی، رفتارها، عادت‌ها و میراث فرهنگی به فرزندان است. در حقیقت آینده و تقدیر کودکان بستگی به شرایط و طرز عمل خانواده‌ها دارد. فقیر و غنی، تحصیل‌کرده و بی سواد، مذهبی و غیرمذهبی بودن خانواده و خیلی از مسائل دیگر در شخصیت کودکان تأثیر می‌گذارد.‌

 

همکاری والدین در کمک به انجام تکالیف و مطالعه دانش آموزان لزوماً به معنای موفقیت آنها در تحصیل نیست. پس بهتر است از وقتی که دانش آموزان به سن 9 سال می رسند و هنوز به دبستان می روند والدین آن ها را به مطالعه و پیشرفت های تحصیلی علاقه مند کنند و به تدریج مسوؤلیت های درسی را به عهده خودشان بگذارند تا این که پا به پای آن ها و در کنارشان درس ها را مرور و تمرین حل کنند.

 

والدين موظّف هستند تا ارتباطی مناسب بين تک تک افراد خانواده و مدرسه برقرار کنند که اين هماهنگی و ارتباط بی ترديد اثرات مثبتی بر وضعيت رفتاری – تحصيلی فرزند خواهد داشت، بنابراين:

  •  همواره در جلسه‌های اوليا و مربيان حضور پيدا کنيد.
  • نيازهای فرزندتان را يادداشت کنيد و هنگام حضور در جلسه‌ها با مدير، آموزگار يا مشاور در ميان بگذاريد.
  •  براساس يک جدول زماني مشخص به مدرسه فرزندتان مراجعه کنيد و از وضعيت تحصيلی فرزندتان مطّلع شويد. اين ملاقات‌ها بايد جدا از دعوت مدرسه برای جلسه اولياء و مربيان صورت بگيرد.

 

دانش آموزان در خانه و میان اعضای خانواده زندگی می‌کنند و در بطن خانواده روابطی با پدر، مادر، خواهر، برادر و… ایجاد می‌کنند. خانواده نیز تعلق به اجتماع دارد و متأثر از آن، ولی به عنوان یک نهاد اجتماعی ویژگی‌هایی برای خود دارد و در صورتی ناهمگنی میان ویژگی‌های خانواده با ویژگی‌های کلی اجتماع، کارکرد مدرسه با مشکلاتی مواجه می‌شود.

 

بسیاری از مربیان تعلیم و تربیت، روان‌شناسان، جامعه‌شناسان و… منشاء بسیاری از مشکلات رفتاری و اجتماعی دانش‌آموزان را ناشی از مسایل موجود در خانه می‌دانند. روابط نادرست عاطفی پدر و مادر، ناسازگاری میان اعضای خانواده، افراط و تفریط در حمایت و مراقبت، عدم توجه و نظارت بر دوستان و معاشران فرزندان و… از مسائل مهمی هستند که نقش اساسی در شکست تحصیلی آنان دارد.

 

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما