خانواده نخستین کانون تربیت کودک و معمار اولیه شخصیت اوست. در همین مدرسه بزرگ تربیتی است که فرزندان بتدریج از رفتارهای پدر و مادر، الگوبرداری می کنند. کودکان تا چند سالی مقلدند و مطابق اصل همانند سازی تلاش می کنند که کارهای خود را همانند و شبیه آنان سازند.

از آنجا که کودکان مطابق فطرت الهی، خداپرست و درست کردار به دنیا آمده اند. چنانچه در محیط تربیتی آنان رفتارهای مطابق آیین توحید باشد، و والدین بهوظایف خویش آشنا باشند، آنان نیز موحد و متقی خواهند شد وگرنه منحرف می شوند. مسؤولیت خانواده و پدر و مادر تنها تأمین غذا ولباس و بهداشت فرزندان نیست بلکه باید آنان را بر فطرت توحیدی و الهی، تربیت کنند و بر رفتار، گفتار، دوست و عبادت و… کودکانشان نظارت کامل داشته باشند. عدم توجه و رها کردن فرزندان موجب افسردگی، غلتیدن در منجلاب گناه، همنشینی با دوستان بد، و در نهایت نابودی او می شود.