ارتباط برقرار کردن با کودک در هر سنی شیوه ی خاص خود را دارد و نمی توان با نوجوان 1۵ ساله همچون کودک شش ساله رفتار کرد. داشتن رابطه ی درست با کودک باعث رشد فکر واجتماعی او می شود. هر قدر مادر، ماهر، با استعداد و مهربان باشد، رابطه او با کودکش آرام تر و بی دردسرتر خواهد بود. در نتیجه مشکلات آینده‌اش، برای مادر قابل پیش بینی خواهد بود. تغییرات اخلاق و رفتار کودک حتی در قسمت های پیچیده، دارای نظم و ترتیب و قابل پیش بینی است.

دست انداختن کودک اگر چه ظاهراً شرایط را  شاد می کند ولی در واقع به شدت مخرب است. هنگامی که کودک عصبانی است، خندیدن به او باعث می شود احساس بدتری پیدا کند. والدین کودک وظیفه دارند او را حمایت کنند نه اینکه باعث اذیت و آزار او شوند.