از آنجا که کودک به خوابیدن در کنار والدین خود عادت کرده است، تغییر مکان خواب او برای کودک چندان خوشایند نیست. این امر با مقاومت کودک روبرو شود و از کودک رفتارهای نامناسب دیده شود. به یاد داشته باشید تغییر مکان خواب کودک یک شبه ایجاد نمی شود و کودکی که چند سال در کنار والدین خود بوده به سادگی مکان جدید را نمی پذیرد.

پس برای اینکه تغییر مکان کودک کمترین آسیب را به او برساند صبور باشید و در برابر رفتار های او تحکمی عمل نکنید. هیچ گاه برای ایجاد این عادت در کودک از تنبیه استفاده نکنید، این امر می تواند آثار بسیار منفی در کودک داشته باشد و حتی ممکن است کودک دچار اختلالات خواب شود. هیچ گاه کودک خود را به تنهایی برای خوابیدن در اتاق خود نفرستید، زیرا میتواند فشار روانی زیادی را به کودک متحمل کند.

بهتر است که ده تا سی دقیقه قبل از خواب را به او اختصاص دهید. میتوانید با او گفتگو یا بازی آرامی کنید یا برایش قصه بگویید یا کتاب بخوانید. حضور والدین در کنار او موجب آرامش روانی کودک می شود و به او این اطمینان را می دهد که اتاق خواب او وحشتی ندارد و هر زمانی که لازم باشد والدین در کنار او خواهند بود. اتاق خواب او را با وسائلی که مورد علاقه او می باشد تزیین کنید و اتاق او را به محل خوشایندی برای او تبدیل کنید. چنانچه کودک شما از تاریکی می ترسد، در اتاق او چراغ خواب قرار دهید.