در فرهنگ اهل بیت (ع) که ریشه در وحی و کلام الهی (قرآن) دارد، زنان و دختران از جایگاه خاصّی برخوردارند. در سخنان معصومان (ع) از دختران با واژه هایی چون: ریحانه (گل)، قواریر (بلورها)، و حسنه (نیکی) یاد شده است؛ که هر یک، نشان از امتیاز و ویژگی خاصّ طبیعی و روحی دختران دارد. […]
در فرهنگ اهل بیت (ع) که ریشه در وحی و کلام الهی (قرآن) دارد، زنان و دختران از جایگاه خاصّی برخوردارند.
در سخنان معصومان (ع) از دختران با واژه هایی چون: ریحانه (گل)، قواریر (بلورها)، و حسنه (نیکی) یاد شده است؛ که هر یک، نشان از امتیاز و ویژگی خاصّ طبیعی و روحی دختران دارد. تربیت و پرورش دخترانی پاکدامن و عفیف، یکی از اموری می باشد که برای آن ثواب فراوان و عظیمی ذکر شده است. زمانی که سخن از تربیت دختران به میان می آید باید به فطرت آنان توجه کرد و این هدیه لطیف الهی را متناسب با نیاز هایش تربیت نمود. دختران، همسران و مادران آینده خواهند بود، خداوند در فطرت آن ها شرایط و روحیات لازم مادری و همسری را قرار داده است.
دخترها به حمایت و همدمی مادر بیشتر احتیاج دارند. مادری که دختر بزرگ می کند باید بتواند با دخترش ارتباط عاطفی و دوستانه ای برقرار کند. این ارتباط به تدریج با بلوغ دختر ایجاد خواهد شد مگر اینکه مادر موانعی ایجاد کند. این موانع از قبیل بدزبانی و تندخویی مادر یا برخی بیماریهای روحی اوست.
در تربیت دختران کوشش کنید آن ها را اهل مطالعه و علاقمند به دانش بار بیاورید، البته در دنیای مطالعه هم باید ترغیب نمود مطالعات مفید صورت گیرد و وقت و روح و روان دخترها دائما صرف مطالعه رمان های بیهوده و… نشود. همه این ها نیاز به درایت والدین مخصوصا مادران دارد.
حضرت محمد (ص): دختران پاکدامن و عفیف فرزندانی بسیار نیکو و خوب می باشند و هر کس یک دخترِ (این چنین) داشته باشد، به واسطه ی آن خداوند او را از آتش محفوظ می دارد و کسی که دو دخترِ (صالح و عفیف) داشته باشد، خداوند او را به بهشت رهسپار می گرداند و کسی که سه دختر یا همانند آن ها خواهر داشته باشد، جهاد در راه خدا و صدقه از وی ساقط می باشد.