آوریل 8
بازدید : 2433
نظرات : بدون دیدگاه
دوستی با کودکان

کودکانی که از محبت و امنیت عاطفی بیشتری برخوردار هستند بهتر می توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند. کودکی که محبت کافی ندیده آمادگی انحرافات اخلاقی و انواع اختلالات رفتاری را دارد. کودک در اثر محبت پدر و مادر دچار سرور و شادمانی می گردد. لذا این شادی را با دیگران تقسیم می کند و […]

کودکانی که از محبت و امنیت عاطفی بیشتری برخوردار هستند بهتر می توانند با دیگران ارتباط برقرار کنند. کودکی که محبت کافی ندیده آمادگی انحرافات اخلاقی و انواع اختلالات رفتاری را دارد. کودک در اثر محبت پدر و مادر دچار سرور و شادمانی می گردد. لذا این شادی را با دیگران تقسیم می کند و آن را به صورت محبت کردن به دیگران ابراز می نماید.

 

کودکانی که در سالهای اولیه زندگی از محبت والدین یا سایر بزرگسالان محروم بوده اند در دوران بلوغ و سالمندی دچار ناراحتی های شدید عاطفی می گردند و طغیان و سرکشی، بی اعتنایی و خصومت نسبت به دیگر افراد در آن ها ظاهر می شود. برآوردن نیازهای عاطفی یک کودک و تربیت کردن توام با محبت (یعنی صحبت کردن و توضیح دادن این که چرا بله و چرا نه!) منجر به ایجاد پیوند عاطفی توام با مهر و محبت قوی و سالمی بین کودک و والدین می شود.

 

لذا هرگاه مسئله ای برای کودک پیش آید والدین بایستی فکر کنند که کجا اشتباه کرده اند؟ و همین جا و قبل از هر کار دیگری آن را اصلاح کنند. شاید کودک درست نفهمیده است، باید وقت گذاشت و همراه با محبت، مسئله را برای او بازگو کرد و توضیح داد. باید توضیح داد که مثلاً چرا نباید این کار را بکنی. او می فهمد و درک می کند. اگر درک نکرد باید وقت گذاشت تا بفهمد. اگر کودک نداند که مادر اورا دوست دارد، در مقابل #تنبیه طغیان می کند ولی وقتی بداند دوستش دارند، می داند که او را می خواهند.

 

بنابراین بزرگترین وظیفه ما این است که کاری کنیم که فرزندمان احساس کند دوستش داریم و به او احترام می گذاریم. هر چه والدین فرزندان را بیشتر نوازش کنند حرکات تهاجمی در کودکان کمتر می شود. هر چه مهر و محبت این نوازش ها بیشتر باشد در خلقیات کودکان تأثیرگذارتر و مثبت تر است. همچنین دیده شده که نوازش باعث پایین آمدن سطح هورومون کورتیزول (هورمون استرس تولید شده در غده آدرنال) می شود.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما