رشته‌ی ورزشی فوتبال، بیشترین مـیزان مـشارکت ورزشـی نوجوانان، جوانان و بزرگ‌سالان را در سراسر جهان به خود اختصاص داده است. در ایران نیز بی‌هیچ تردید می‌توان گـفت، اکثر کودکان و نوجوانان،سودای فوتبال در سر دارند. در این رشته، مزایا و فواید تقویت دسـتگاه هوازی، توسعه‌ی مهارت‌ها و مـحیط کـار گروهی وجود دارد، بدون این که […]
رشته‌ی ورزشی فوتبال، بیشترین مـیزان مـشارکت ورزشـی نوجوانان، جوانان و بزرگ‌سالان را در سراسر جهان به خود اختصاص داده است. در ایران نیز بی‌هیچ تردید می‌توان گـفت، اکثر کودکان و نوجوانان،سودای فوتبال در سر دارند. در این رشته، مزایا و فواید تقویت دسـتگاه هوازی، توسعه‌ی مهارت‌ها و مـحیط کـار گروهی وجود دارد، بدون این که خطرات موجود در ورزش‌های تماسی، وجود داشته باشد.
دختران و پسران می‌توانند، از سن خیلی کم این بازی را شروع کنند. غالبا می‌توان برای نوجوانان، قوانین بازی را تغییر داد یا زمـین بازی و زمان آن را با تغییراتی برای این گروه سنی درنظرگرفت. فوتبال از دبستان تا دانشگاه، رشته‌ی ورزشی محبوب و مشهور اکثر افراد جامعه است. افرادی که استعداد خاصی در این رشته‌ی ورزشی دارند، تحت حـمایت مـالی بعضی از باشگاه‌ها قرار می‌گیرند. البته به‌هرحال عده‌ای از کودکان و نوجوانان،برای تفریح، بدن‌سازی یا ارتباطات اجتماعی بیش‌تر، فوتبال بازی می‌کنند.
- مسائل مربوط به تمرینات
با توجه به سن و وزن بازیکنان جـوان، تـمرینات از مسابقه‌ی هفتگی تا جلسات تمرینی سازمان‌دهی‌شده، متغیرند. هدف‌های تمرین نیز از ساده و تفریحی تا برنامه‌های پیشرفته با هدف توسعه‌ی مهارت‌ها و بدن‌سازی ویژه برای بازیکنان فوتبال در سطوح بالا، متفاوت هستند.بـازیکنان جـوان مستعد فوتبال، گاهی برای تمرین مشترک با گروه سنی دیگر یا گروه بزرگ‌سال نیز دعوت می‌شوند.
- مسائل مربوطه به مسابقه
بازیکنان جوان معمولا در مـسابقات هـفتگی،در یـک فصل ورزشی کوتاه‌تر از فصل بـازیکنان بـزرگ‌سال شـرکت می‌کنند. باوجوداین، بازیکنانی که با توجه به موقعیت خود در تیم‌های جدی عضویت دارند، در تعداد بسیاری از مسابقات و تیم‌ها حضور می‌یابند.این امـر سـبب خـواهد شد که نیازهای فیزیکی سنگینی برای این بـازیکنان جـوان ایجاد شود و ازاین‌رو والدین، معلمین و مربیان باید از خطرات بازی در مسابقات متعدد آگاه باشند.
یک نکته‌ی مهم دیگر،شرکت در مـسابقاتی اسـت کـه به صورت تورنمنت برگزار می‌شوند. در تورنمنت‌های معمولی که مسابقات آن یـک روز در میان برگزار می‌شوند، نیاز به بازگشت به حالت اولیه تشدید می‌شود. حال اگر این مسابقات برابر آن‌چه کـه در فـوتبال نـوجوانان در ایران مشاهده می‌شود،هر روز یک‌بار انجام شود، می‌تواند مشکلاتی را پدید آورد. یـکی از بـهترین راه‌های مقابله با این حالت آن است که پس از پایان مسابقه، از غذاهایی با شاخص قندی متوسط تـا بـالا اسـتفاده شود.
- مسائل مربوط به غذا
بازیکنان نوجوان و جوان باید آموزش کـافی بـبیننند تـا عادات خوب تغذیه‌ای را، از همان سن کودکی در خود توسعه بخشند.بزرگ‌سالی زمانی است که فـرد در انـتخاب غـذا و آماده‌سازی آن استقلال کامل دارد. موفقیت ورزشی، انگیزه‌ای قوی را برای توسعه‌ی رفتارهای خوب تغذیه‌ای ایجاد مـی‌کند. اطـلاعات لازم در این خصوص، به بازیکنان جوان کمک می‌کند تا رفتارهای غذایی را در تمرینات روزانه و آمـاده‌سازی مـسابقات، بـسط و توسعه دهند.
فیزیولوژی کودکان و نوجوانان با افراد بزرگ‌سال تفاوت‌هایی دارد. سازوکارهای تنظیم مادی بدن در کـودکان از کـفایت کمتری برخوردار است و باید توجه خاصی به محیط، فعالیت، الگوها، نحوه‌ی لباس پوشـیدن و نـیز تـأمین آب بدن معطوف شود تا از بروز مشکلاتی هم‌چون افزایش بیش از حد یا کاهش شدید دمای بـدن جـلوگیری شود.
رشد ورزشی در دوره‌ی کودکی و جوانی به حمایت تغذیه‌ای و دریافت کافی انـرژی،پروتـئین و مـواد معدنی نیاز دارد. جوانان فعال ممکن است، تأمین نیازهای خود را برای انرژی لازم و مواد تغذیه‌ای مشکل بـبینند؛ بـه‌ویژه وقـتی که هزینه‌های انرژی تمرین و رشد اضافه شوند. بازیکنان جوان معمولا آگاهی‌های تـغذیه‌ای کـمتری دارند و اصول مهمی هم‌چون تنوع رژیم غذایی را فراموش می‌کنند.
معمولا دشوار است، تعداد دفعات غذا را در یک روز افزایش داد (برای مثال،5 تا 9 وعده غذا و میان‌وعده غذایی). ازاین‌سو ساده‌تر آن است که حجم غذا را افزایش داد و انرژی بیشتری دریافت کرد.غذاهای مایع، سـوپ، شـیر تقویت‌شده و آب‌میوه‌ها، منابع غنی از انرژی هستند که برای استفاده‌ی سریع و آسان در اختیار بازیکنان قرار می‌گیرند و نسبت به غذاهای حجیم،کمتر ناسازگاری و مشکلی در هضم ایجاد می‌کنند.
نویسنده این مطلب :
