در اولین قدم، تهیه ی وسایل لازم برای هنر سفالگری می باشد. احتیاج به مکان خاصی هم نیست شاید بیشتر خانواده ها از ریخت و پاشِ گل و آب، موجب حذف این فعالیت برای کودک خود بشوند که اولین ضربه را به ذوق هنری کودک زده اند.

نهایتش اگر کودک کوچک و شیطونی بود و پابند شدنش هم محال؛ می شه در اولین گامها، توی حموم (البته بر اساس شرایط آپارتمانی گفته می شه) با تهیه ی وسایل سفال کودک را به حال خود آزاد گذاشت و با او همراه شد. به اندازه ای کار سفالگری برای کودک مهم و ضروری است که شرایط را باید برای این نوع فعالیت فراهم کرد نه با حذف آن کار خود را راحت و به فعالتهای دیگری روی آورد.

تهیه ی وسایل:

• زیر انداز ضخیم مخصوص فعالیت سفالگری که براحتی خاک ازش عبور نکنه و کودک هم اذیت نشه. مقداری گل خاک رس که به راحتی می شه از مغازه های لوازم التحریری تهیه کرد.

• ظرف آب

• میخ کلفت، در صورت خطر بودن برای کودک بر اساس سنش می شه از خلال دندون هم استفاده کرد البته وسیله اش مشابه که به راحتی دست کودک جا بشه و قدرت نقش اندازی روی گل را داشته باشه.

• پلاستیک ضخیم برای نگهداری گِل تا خشک نشه.

• روزنامه باطله

در اولین قدم برای این هنر و فعالیت کودک، لازمه مقداری گل را در اختیار کودک قرار دهیم و ازش بخواهیم که هر چی به ذهنش می رسه با گل انجام بده. هر چی به ذهنش می رسه رو با گل درست کنه. فقط حق داریم شیو ه ی خیس کردن گل را با آب براش توضیح بدیم نه راهنمایی زیادی. شاید برخی کودکان هنوز جرات نداشته باشن دست به گل بزنن و گریه شون بگیره که اونوقت می تونیم کمکش کنیم . ولی اولین اقداممون این باشه که اولین طرح رو خود کودک اجرا کنه.

هر طرح و ایده ای داشت تشویقش می کنیم و براش اطمینان می دیم که طرحشو نگه خواهیم داشت و توی فضای دکوری خونه خواهیم گذاشت تا همه ببنش. معمولا در اولین جلسه ی آشنایی کودک با گل ، طرح آدمک و یا اسباب بازی های ساده ای که داره رو درست می کنه. این طرح ها می تونه علاقه ی فراوون کودک به اون طرح و اشیاء باشه و یا طرحی که هم بازیش (هم سن و سالاش به عنوان دوست) داشته و ایشون در حسرت داشتنشه رو با درست کردنش می خواد مالکش باشه .

شما می تونید به عنوان مربی، حرف دل کودک رو هم کنکاش کنید ببیند با آزاد بودن برای درست کردن کار حجمی، چیو می خواد داشته باشه و یا چیو می خواد بهمون بگه ؟! و یا از چی بیشترین لذت رو می بره در برنامه آموزشی آتی به یاد داشته باشیم و کمکش کنیم. این هنر احتیاج به تجسم قوی داره که می شه با آموزش گام به گام و نگه داشتن آثار کار شده توسط کودک ، به میزان تجسم ذهنی کودک هم پی برد.

به عنوان مثال از کودک می خواهیم از کار قبلیش بگه. چی کار کرده ؟ و چگونه درستش کرده؟ بهش فرصت می دیم تا توضیح بده. اگه کار آماده شو هم تحویل مربی داد ، نباید به این راحتی از کارش تعریف کنیم و بگذریم باید از کودک بخواهیم تا کارشو توضیح بده و حرف بزنه. گاها دیده می شه کودک از بس توی جمعی حرف نزده که با اصرار مربی شروع به گریه کردن می کنه که باید با دلداری دادن و تعریف از کارش ، کم کم به حرف زدن تشویقش کنیم و یا هنوز از ارتباط با گل می ترسه و گریه می کنه که می تونیم بهش فرصت بدیم تا کار مربی رو ببینه و خودش مشغول بشه.

مواردی که ذکر شد در شروع کار « سفال کودک » خیلی چشمگیره ، برای همین مطرح نمودم تا با این مشکلات ، کار فعالیت هنری سفال کنار گذاشته نشه. در اولین حرکت های کلاس سفال، شیوه ی انگشتی رو به کودک آموزش می دهیم .

شیوه ی انگشتی یعنی چی ؟

این شیوه سعی داره تا در اولین اقدام هنر سفال، انگشتان کودک رو زور آزمایی کنه . مقداری گل در دست کودک داده و ازش می خواهیم تا اونو ورز بده ، مدام با اون بازی کنه و وقتی خشک شد با کمی آب خیسش کنه. در این مرحله می تونیم بفهمیم دستان کودک چقدر زور داره و از عهده چه مقدار گل بر می یاد. از کودک می خواهیم ظرفی مثل لیوان درست کنه. تکه تکه های گل رو کنار هم بذاره و با کمی آب بچسبونه، نا مرتب هم بود اشکال نداره فقط دیواره های لیوان رو بالا ببره .