توجه به عواطف فرزندان

امروز امکان باید و نباید کردن برای فرزندان وجود ندارد چرا که فرزندان در دنیای امروز همه چیز را با دلیل و مدرک می‌پذیرند و اگر والدین به صورت تقلیدی به افرادی متشرع تبدیل شده باشند و نتوانند برهان و حجت کافی برای اجرای اعمال عبادی خود بیان کنند مسلما نمی‌توانند فرزندان خود را نیز […]

امروز امکان باید و نباید کردن برای فرزندان وجود ندارد چرا که فرزندان در دنیای امروز همه چیز را با دلیل و مدرک می‌پذیرند و اگر والدین به صورت تقلیدی به افرادی متشرع تبدیل شده باشند و نتوانند برهان و حجت کافی برای اجرای اعمال عبادی خود بیان کنند مسلما نمی‌توانند فرزندان خود را نیز به این راه دعوت کنند.

 

اگر والدین خود را در عمل به آموزه‌های دینی مزین کرده باشند اما پشتوانه محکمی به واسطه باور و درک پیدا نکرده باشند نمی‌توانند تأثیرگذاری لازم را بر فرزندان داشته باشند چرا که ظاهر متشرع به تنهایی کافی نیست و والدین باید بتوانند برای عملکرد دینی خود دلیل و برهان قاطع داشته باشند.

 

پرورش عاطفی، در نوجوانی و جوانی، که مرحله شکوفایی بیشتر احساس و شکل گیری شخصیت است، از حساسیت و ظرافت بیشتری برخوردار است و توجه و دقت و مهارت افزون تری را می طلبد. احترام به شخصیت جوانان، مسالمت و مدارا، اغماص و چشم پوشی، برخورد مهرآمیز، و در عین حال کنترل و هدایت خواسته ها و عواطف جوانی و پیش گیری از طغیان و سرکشی، از مسائل اساسی تربیت است که از دید پدران و مادران و معلمان و مربیان نباید پوشیده بماند، زیرا تسامح و تساهل در آن عواقب نامطلوبی را به بار خواهد آورد و چنان که مطالعات اجتماعی نشان داده انسان هایی که از آغاز دست خوش محرومیت عاطفی شده و از کانون محبت خانواده دورافتاده یا در محیط اجتماعی تحقیر گردیده اند، از نظر اخلاقی و روانی آسیب پذیرتر از دیگران اند.

 

تشویق و ترغیب جوانان به پاکی، بها دادن به اظهارنظر آن ها، دادن مسئولیت هایی مناسب و امثال آن اموری است که در مکتب تربیتی اسلام مورد توجه قرار گرفته و در این زمینه گفتار و سیره پیشوایان دین الگویی آموزنده است.

از باب مثال در مورد ارزش گذاری به شخصیت معنوی جوانان پیامبر اکرم (صلی الله علیه وآله) خطاب به ابوذر فرمود: ای اباذر! جوانی که از دنیا رخ بتابد وجودنی خویش را در راه بندگی خدا بگذراند، خداوند او را پاداش هفتاد و دو تن از صدیقان عطا کند.

و در خصوص بها دادن به رأی و نظر جوانان، پیامبر (صلی الله علیه وآله) در تعبیر جالبی آنان را به وزیرانی تشبیه فرموده که طرف مشورت اولیای خود قرار می گیرند: فرزند هفت سال سرور و آقا است، و هفت سال نوکر است و هفت سال وزیر است.

 

توجه به عواطف، از این فراتر رفته و شامل تمام سنین عمر می شود، زیرا هر انسانی عواطفی دارد که در طول عمر با او ملازم است و نباید از دید مربیان پوشیده بماند. از این رو در تعالیم اسلامی نسبت به کاربرد عطوفت و مهر در روابط انسانی، توصیه های فراوان شده است.

 

قرآن کریم در توصیف خلق و خوی پیامبراکرم (صلی الله علیه وآله) می فرماید: در پرتو رحمت خداوندی نسبت به آنان مهربان شدی و اگر تندخو و سنگ دل بودی از پیرامونت پراکنده می شدند. پس از خطای آنان درگذر و برای آن ها طلب آمرزش کن. همچنین به پیامبر (صلی الله علیه وآله) توصیه می کند که برای مردم دعا کند که این عامل سکون و آرامش دل هایشان خواهد بود.

 

از موضع بالا با فرزندان رفتار کردن همواره اثر سوء بر جای می‌گذارد. درک نیاز فرزند باید همراه با تجربه والدین به تصمیم گیری و مدیریت تبدیل شود نه اینکه والدین صرفا تجربه خود را به رخ فرزندان بکشند. در واقع والدین نباید در تاریخ بمانند بلکه بهتر است با استفاده از ابزار تجربه‌ای که در تاریخ خود کسب کرده‌اند به زمان حال بیایند و با توجه به مقتضیات زمان امروز به تعمیم این دو ابزار ارزشمند با یکدگیر به منظور دستیابی به یک ارتباط سازنده با فرزند بپردازند.

 

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما