دعا، طلب و درخواست بندگان از خدا یا آنچه معبود می‌پندارند، برای رسیدن به خواسته‌ها یا دوام داشته‌ها یا رفع ناملایمات، اعم از مادی و معنوی در زندگی دنیایی یا اخروی، چه در وضع عادی و چه در وضع اضطرار. برخلاف نماز که شرایط ثابتی چون زمان و مکان معین، طهارت، رو به قبله بودن و… دارد، دعا به زمان و زبان خاصی محدود نیست. دعا ذکر ثابتی ندارد و انسان متناسب با وضع بیرونی و روحی می‌تواند هر دعایی را انتخاب کند و بر زبان بیاورد یا حتی از قلب بگذراند. گرچه بسیاری از دعاها، برای اوقات خاص یا شرایط خاص صادر شده‌اند.

دعای مادر مستجاب است و خدای عزیز این حق را به مادران داده است که در حق فرزند خویش همیشه مهربان باشند وفرزندان را از دعای خیر فراموش نکند. از وجود مادر انعکاسی مانند اشعه بر می خیزد که مستقیماً اثرات خویش را به فرزندان انتقال می کند، این اشعه اگر از درون پرتلاطم مادر در ایام خوشی و عاطفه و #عشق برخیزد ، اثر آن مثبت و اگر خدای نخواسته آمیخته با قهر غضب بر خیزد اثر آن صد درصد منفی خواهد بود. فلذا از فرزندان خواسته شده است که قلب مادر را نشکنند و او را آزار و اذیت نکنند و زمینه را برای قهر و غضب او مساعد نسازد.

لحظه‌های تحویل سال همواره همراه با دعا و نیایش به درگاه خداوند همراه است که در این لحظه‌های ناب همه خواستار سالی پر از خیر و برکت همراه با سلامتی هستند. تحول علاوه بر زدودن کینه به این شکل نیز به وجود می‌آید که ما برای تمامی افراد و انسان‌ها و رفتگان دعای خیر داشته باشیم. باید برای کودکان و جوانان، خانواده و کشور دعای خیر داشته باشیم و بدانیم که دعا کردن در حق دیگران موجب می‌شود که نفع آن به خود انسان بازگردد.