تعداد زیادی از دانش آموزان مقاطع ابتدایی، راهنمایی و دبیرستان در یاد گیری دروس ریاضی مشکل دارند، و با اینکه به اندازه دانش آموزان همسان خود تلاش می کنند، پیشرفت مورد انتظار را ندارند. مشکلات ریاضی از جمله مشکلات بسیار شایع در حوزه پیشرفت تحصیلی می باشند. این مشکلات به گونه ای هستند که موجب می شوند دانش آموز کم استعدادتر از آنچه هست  به نظر برسد و در محیط مدرسه احساس آرامش نکند. لازم است برای کودک آموزش ها و فعالیت هایی تدارک دیده شود که احتمال موفقیت وی در آنها زیاد است.

برخی از مشکلات رد ریاضی از وجود نقایصی در مهارت های محاسباتی پایه است. مشکل دانش آموز باید با مراجعه به نقایص زیر بنایی در فرایندهای یاد گیری ارزیابی شود دانش آموزان باید مهارتهای محاسباتی پایه را که در آنها نقص دارند از جمله جمع، ضرب، تقسیم، کسر اعداد، اعشار و درصد یاد بگیرند. تعدادی از دانش آموزان با اینکه عملیات مربوط به ریاضی را به خوبی می دانند، اما به علت عدم توجه کافی، دچار اشتباهاتی می شوند که نمره آنها را در درس ریاضی کاهش می دهد.  به علت عدم توجه کافی به علامت ها، به جای تفریق جمع یا به جای ضرب تقسیم می کنند.

عدم دقت به ستون ها یکان و دهگان و صدگان را به دقت در ستون مربوطه نمی نویسند و در نتیجه عمل جمع یا تفریق را اشتباه انجام می دهند.

عدم توجه به نوشتن کامل اعداد به علت عدم توجه کافی، گاهی فراموش می کنند عدد آخر را بنویسند (جواب را به صورت کامل نمی نویسند).

جا انداختن اعداد  یکی از اعداد را هنگام جمع یا تفریق جا می اندازند.

محاسبه نکردن از محاسبه خود مطمئن هستند و بدون محاسبه یک عدد آن را می نویسد.

اشتباه در اثر مجاورت نویسی اعداد دو عمل ریاضی را کنار هم نوشته اند با هم قاطی می کنند. این قبیل دانش آموزان در واقع عملیات مربوط به ریاضی را می دانند، اما توجه و دقت کافی ندارند.

بنابراین دادن تمرین های ریاضی یا تدریس مجدد برایشان نه تنها مفید نیست بلکه یک بیگاری خسته کننده می باشد. به علاوه چون مشکل اصلی آنها، یعنی کم دقتی، درمان نشده است. در تمرین های جدید نیز باز همان اشتباهات را تکرار می کنند و در واقع به انجام اشتباه عادت بیشتری می کنند. در حقیقت ما به آنها تمرین داده ایم تا اشتباهاتشان را تکرار کنند.

تعدادی از اختلالات ریاضی و تمرین های پیشنهادی برای رفع آن ها :

1) رنگ ها را نمی شناسند. (باید کودک را با رنگ های مختلف آشنا کنید)

2) نمی تواند چیزهای مختلف را طبقه بندی کند.( کودک شکل های همانند را در میان تصاویر با خط به هم وصل کند.)

3) توانایی ردیف بندی ندارد. ( هنگام آموزش مفهوم ترتیب اعداد از دانش آموز بخواهید که بیان کند چه عددی بعد از 6 یا قبل از 5 پائین 2 و 4 می آید.)

4) تناظر یک به یک نمی داند. در تناظر یک به یک، یک عنصر از یک مجموعه تنها با یک عنصر از مجموعه دوم جفت می شود. مفهوم اعداد برای کودکی که مشکل تناظر یک به یک دارد گیج کننده است زیرا وی قادر نیست مفهوم عددی هر عدد را با نماد آن ربط دهد. اختصاص اعداد صحیح به هر جسم، نیز برای کودک مبتلا به مشکل تناظر یک به یک بسیار گیج کننده است. اگر به کودکی مجموعه ای از مهره ها را بدهید و او به شکل زیر آنها را بشمرد در این حوزه مشکل دارد. ( فعالیتهایی که برای وصل کردن یک شیء به شیء دیگر طراحی شده اند در رفع این اختلال بسیار مفید هستند. از دانش آموز بخواهید که یک ردیف میخ را بر روی یک تخته بگونه ای ردیف کند که با ردیف از پیش تعیین شده هماهنگ باشد یا یک میز را بچیند و یک شیرینی را بر روی هر ظرف قرار دهد، یا مواد آموزشی را بین گروه به گونه ای تقسیم کند که هر فرد یک شیء را دریافت نماید.)

5) در بازشناسی دیداری اعداد مشکل دارد و قادر نیست اعداد را بصورت نماد بنویسد (سرنخ های رنگی ممکن است به باز شناسی نماد به آنها کمک کند. برای مثال، شما باید، قسمت بالای عدد 3 را سبز و پائین آن را قرمز کنید. فعالیت های دیگر این است که از دانش آموز بخواهید هر عدد مناسب را با مجموعه درستی از اشیاء جور کند.برای رسیدن به این هدف می توان از نمادهای نمدی، مقوایی یا گروهی از اشیاء استفاده کرد.)

6) مفهوم صفر را نمی داند. (در یک پاکت 4 نی، دریک پاکت 3 نی، در یک پاکت 2 و در پاکت دیگری 1 نی قرار دهید و پاکت پنجم خالی باشد. از دانش آموز بخواهید اعداد مربوط به هر کدام از پاکت ها را بیان کند، سپس او را راهنمایی کنید تا عدد مربوط به هر کدام را روی تخته بنویسد، به پاکت پنجم اشاره کنید و با تاکید بپرسید که در این پاکت چند نی وجود دارد؟ پاسخ را هدایت کنید تا به عدد صفر برسد.)

7) مفاهیم سبکتر و سنگین تر را نمی داند. (یک ترازوی ساده در اختیار کودک می گذاریم و تعداد اسباب بازی با او می دهیم که آنها را وزن کند و بگوید کدام سبکتر و کدام سنگین تر است.)

8) نمی تواند مساله ای مربوط به جمع و تفریق را بنویسد. (دانش آموز را تشویق می کنیم مساله ای طرح کند. در ابتدا می توانیم او را در انجام این کار راهنمایی کنیم تا سرانجام به تنهایی قادر به این کار شود از او می خواهیم تعدادی مساله جمع و تفریق طرح کرده و آن ها را حل کند)