اکتبر 15
بازدید : 10528
نظرات : بدون دیدگاه
تاثیر پدر بر رفتار جنسی

محققین مسائل جنسی معتقدند که تأثیر پدر بر رفتار جنسی کودک بیش از رفتار مادر است. جنسیت معنایی فراتر از سکس دارد. این مسئله نه تنها شامل خصوصیات جسمی و تغییرات کودک در حال رشد است، بلکه احساسات و رفتارهای مرتبط با این خصوصیات فیزیکی را هم شامل می‌شود. در مقایسه با سایر جنبه‌های تأثیر […]

محققین مسائل جنسی معتقدند که تأثیر پدر بر رفتار جنسی کودک بیش از رفتار مادر است. جنسیت معنایی فراتر از سکس دارد. این مسئله نه تنها شامل خصوصیات جسمی و تغییرات کودک در حال رشد است، بلکه احساسات و رفتارهای مرتبط با این خصوصیات فیزیکی را هم شامل می‌شود. در مقایسه با سایر جنبه‌های تأثیر والدین بر کودکان، تحقیقات بیشتری در مورد تأثیر پدر بر رشد جنسی کودک انجام‌شده است.

چگونه یک پسر از خود علائم مردانگی بروز می‌دهد.
دوست ندارم پسرم تی تیش مامانی بار بیاید. این جمله را شخصی که به‌تازگی پدر شده بود، بیان می‌کرد. این احساس او در همۀ مردان وجود دارد. منظور از مذکر بودن خشونت، جسارت، سلطه‌طلبی، ناآرامی و پر سروصدا بودن نیست. در عوض مذکر بودن به معنای قاطعیت، مثبت بودن، مسئولیت‌پذیری، منطقی بودن و توانایی ایجاد تغییر در موقعیت‌های سخت است. این توانایی‌های اساسی باید بر پایۀ تربیت، محبت و توانایی عشق ورزیدن و زندگی کردن استوار باشد.
رفتار مردانه مکمل رفتار زنانه است. درست یا غلط، باید معتقد به وجود تفاوت باشیم. گرچه نقش تفاوت جنسیت در خانواده‌های امروزی به‌روشنی تعریف‌نشده است. اما باید اعتقاد داشت که تفاوت‌های میان پدر و مادر برای ایجاد الگوی سالم جنسیتی لازم است. سالم‌ترین شناخت نقش جنسیتی در میان کودکانی یافت می‌شود که پدرشان به‌وضوح نقش سالم مردانه و مادرشان نقش سالم زنانه‌ای را ارائه داده‌اند.
کیفیت رفتار پدرانه‌ای که با یک پسر می‌شود، مهم‌ترین عاملی است که دیدِ وی را از مذکر بودن خویش تشکیل می‌دهد. رفتار مردانۀ یک پسر به‌شدت به میزان در دسترس قرار داشتن پدر و چگونگی عملکرد پدر به‌عنوان عضو مذکر خانواده، بستگی دارد.
تصور کودکتان نسبت به رفتار مردانۀ شما مهم‌تر از احساسی است که شما از مرد بودن خودتان دارید. مطالعات، وابستگی مهمی میان تصور کودک از پدرش به‌عنوان تصمیم‌گیرنده، ایجادکنندۀ محدودیت و تربیت‌کننده و رشد رفتار قوی مردانه را در پسران نشان داده است.
پدر پرورش‌دهنده‌ای باشید.
یکی از مهم‌ترین تأثیرهای رفتار پدرانه بر رشد مردانگی در پسران زمانی دست می‌دهد که پسر از پدر تصوری به‌عنوان فرد پرورش‌دهنده دارد. مطالعاتی که روی این وابستگی انجام‌شده، این شایعه را که پدر پرورش دهند، پسرِ سست اراده‌ای تربیت می‌کند، رد کرده است. دیدگاه سنتی ما مبنی بر اینکه پرورش مادرانه اولین عامل تعیین‌کننده احساسات کودک و انطباق اجتماعی اوست، ناقص است. توانایی‌های پدر در این خصوص اگر مؤثرتر نباشد، نقشی برابر با مادر ایفا می‌کند.
پرورش پدری به شکل مثبتی با موفقیت دختران و پسران در روابط با همسالان، توانایی‌های ادراکی و انطباق موفقیت‌آمیز شغلی مرتبط است. اگر شما خیلی مردانه به نظر برسید اما توانایی‌های پرورشی‌تان را بروز ندهید، الگوی ضعیفی برای پسرتان خواهید بود. در حقیقت، بعضی مطالعات تأثیر منفی را در این مورد نشان داده است.
پدری که باوجود ویژگی‌های مردانۀ بسیار، محبت و تشویق یا تربیتی از خود نشان نمی‌دهد ممکن است رفتار غیر مردانه‌ای در پسرش ایجاد کند. احتمالاً پسر نمی‌خواهد از رفتار پدر که هیچ جنبۀ پرورشی ندارد تقلید کند و از هرگونه تقلید از رفتار پدر، به‌خصوص صفات مذکر وی، پرهیز می‌کند. رفتار مردانه بدون مهربانی، الگوی جنسی پدر را بی‌تأثیر می‌کند.
شوهری باشید که در امور خانه مشارکت می‌کند.
با شرکت در کارهایی که از دیدگاه سنتی وظایف زنان محسوب می‌شود (غذا پختن، خانه‌داری و …)، روی مذکر بودن پسرتان تأثیر نامطلوبی نخواهید گذاشت. انجام کارهای خانه، تعیین هویت جنسی کودک یا شما را به خطر نمی‌اندازد. کلیشۀ مذکر بودن، یعنی پدران پرکار که فقط نان‌آور خانواده و تنبیه‌کنندگان کودکان هستند و در مواقع دیگر با تنبلی روی مبل دراز می‌کشند و تلویزیون نگاه می‌کنند، مدل سالمی برای کودکان نیست.
در امر تربیت کودکتان پیش‌دستی کنید.
تحقیقات همچنین نشان داده است که اگر یک پدر همواره نقشی غیرفعال در امر تربیت فرزندان و اتخاذ تصمیم‌های خانوادگی داشته باشد، احتمال اینکه پسر کمتر مردانه بار بیاید بیشتر است. دربارۀ برداشت فرزندتان از ناهماهنگی زن و شوهرها در تصمیم‌گیری‌ها حساس باشید.
کودک نباید احساس کند در این جریان برنده و بازنده‌ای وجود دارد. کودک باید احترام شما را نسبت به نظریات همسرتان و اینکه تصمیم‌های عمده را با هم اتخاذ می‌کنید، احساس کند. این مسئله به‌خصوص زمانی اهمیت دارد که کودک امتیازی می‌خواهد و سعی می‌کند برای رسیدن به هدفش یکی را علیه دیگری برانگیزد.
پدران اغلب در انجام کارهایی که به‌طور سنتی کار زنان است مانند بچه‌داری و کارهای خانه مشکل دارند. به نظر می‌رسد مادران احساس می‌کنند که کودک، هم‌زمان به هر دو جنبۀ مراقبت و پرورش ازیک‌طرف و ایجاد محدودیت از طرف دیگر، نیاز دارد و یکی بدون دیگری تعادل سالمی برای کودک که بسیار تأثیرپذیر است به وجود نمی‌آورد.
اگر پدری نظم و ترتیب را در خانه ایجاد نکند، مادر این کار را خواهد کرد. گرچه قاطعیت در مادران و دختران نقشی به اهمیت مهربانی در پدران و پسران دارد، تعادل امری اساسی برای ایجاد نقش الگوی سالم است.
وقتی پدران این سرمایه‌گذاری را در خانه انجام ندهد، مادر باید تعلل او را جبران کرده و هم مادر باشد هم پدر، که این باعث گیجی و سردرگمی در الگوی کودک می‌شود. وقتی پدر هم ازنظر جسمی و هم ازنظر فکری در دسترس باشد، تأثیر بیشتری بر پسرش می‌گذارد و درنتیجه رهیافت کودکش را نسبت به خود تقویت کرده و تشویقش می‌کند تا بیش‌ازپیش با او در ارتباط باشد. پدرِ مسئول و پرورش‌دهنده، فرصت‌های بیشتری برای پسرش در جهت تقلید از رفتار مردانۀ خود به وجود می‌آورد. پسری که پدرش در خانه حضوری نداشته یا وجودش در خانه بی‌تأثیر است، تمایل بیشتری به الگو قرار دادن رفتار مادر نشان می‌دهد.
علایقتان را با توانایی‌های پسرتان تلفیق کنید، نه توانایی‌های خودتان.
ناهمگونی علایق و توانایی‌های پدر و پسر، خطر رشد نقش ناسالم جنسی را افزایش می‌دهد. برای مثال، پدری روشنفکر که پسرش علایق روشنفکرانه کمی دارد، یا پدر ورزش دوستی که پسرش توانایی اندکی برای ورزش دارد، هر دو در موقعیت خطرناکی هستند.
پسر احساس می‌کند که آدم بی‌خاصیتی است زیرا در محدودۀ توانایی‌ها و علایق پدر نمی‌گنجد. به‌عنوان مکانیسم دفاعی، پسر این بخش از شخصیت پدر را نادیده گرفته و درنهایت ممکن است تمام شخصیت پدر را نادیده بگیرد. به پسرتان بفهمانید که برای او به‌عنوان همان چیزی که هست ارزش قائلید، نه اینکه توانایی‌های او را محک بزنید.
پدران! در اینجا اصل بسیار با اهمتی را در ایجاد یک الگوی سالم جنسی تکرار می‌کنیم: اطمینان یابید که کودکتان می‌داند برای او، به دلیل آنچه هست ارزش قائلید و به چگونگی نحوۀ انجام کارهایش اهمیتی نمی‌دهید. این موضوع چه مربوط به تحصیل، تلاش اجتماعی و یا ورزشی باشد، کودک نباید احساس کند ارزش او ناشی از نحوۀ کار اوست. هر کودکی باید احساس کند که ارزش او در خانه فراتر از این نوع قضاوت است.
سالم‌ترین رفتار جنسی در کودکانی رشد می‌یابد که دارای والدینی هستند که هر دو دل‌بسته و درگیر رسیدگی به امور خانواده‌اند و رفتارهای زنانه و مردانه سالمی را به‌عنوان الگو در اختیار فرزندانشان قرار می‌دهند.

 

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما