رفع وابستگی در زمان خواب

جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین یکی از موضوعات مهمی است که کارشناسان در این مورداختلاف نظر دارند، عده ای معتقدند این کار باید بین 12 تا 18 ماهگی کودک یعنی پیش از شکل گیری ترس های خیالی او صورت گیرد. روانشناسان این دوره را به دلیل مفهوم نبودن ترس از تاریکی برای کودک […]

جدا کردن اتاق خواب کودک از والدین یکی از موضوعات مهمی است که کارشناسان در این مورداختلاف نظر دارند، عده ای معتقدند این کار باید بین 12 تا 18 ماهگی کودک یعنی پیش از شکل گیری ترس های خیالی او صورت گیرد. روانشناسان این دوره را به دلیل مفهوم نبودن ترس از تاریکی برای کودک و رفع وابستگی کودک به والدین به خصوص مادر، برای جداسازی اتاق خواب کودک از والدین مناسب می دانند.
اکثر روانشناسان اعتقاد دارند که تا سن حدود 2 و نیم سالگی بهتر است کودک در اتاق والدین خود ولی در تخت جدا بخوابد و جدا شدن اتاق او بعد از این سن انجام شود. جدا کردن اتاق خواب کودک باعث ایجاد اعتماد به نفس و استقلال در کودک می شود و همچنین اعتماد فرزند به والدین خود را بیشتر می کند. بهترین روش این است که کودک از 2 سالگی از والدین جدا بخوابد اما اگر  کودکان را زود هنگام و به اجبار جدا کنید نه تنها جدا نمی‌شوند بلکه احساس ناکامی  در آن ها ایجاد می‌شود.
والدینی که فرزندشان اضطراب جدایی دارد، نباید برای رفع این مشکل، او را زودتر مستقل کنند بلکه باید با کمک متخصص و در طولانی ‌مدت این کار اجرا شود.
  • با این حال راهکارهایی وجود دارد که می تواند مورد استفاده والدین قرار گیرد:

1- اتاق کودک را به مکان مطلوبی برای او تبدیل کنید مثلاً از اسباب بازی هایی که به آن ها علاقه نشان می دهد استفاده کنید.

2- اتاق کودک باید از نور کافی برخوردار باشد تا او بتواند با اطمینان و بدون ترس به اتاقش رفت و آمد کند.

3- او را به اتاقش ببرید و قسمت های مختلف آن را نشانش دهید اگر در فضای اتاق کمد وجود دارد یا قسمتی هست که از دید او دور است آن مکان را به او نشان دهید تا نسبت به فضای اتاق آشنایی کاملی پیدا کند.

4- هرگاه می خواهید برای کودک کتاب بخوانید یا با او بازی کنید به اتاق او بروید و در آن جا این فعالیت ها را انجام دهید تا نسبت به اتاقش دیدگاه مثبتی پیدا کند.

5- در کلام خود دقت کنید اتاق را به محیطی که او را از خانواده دور می کند تبدیل نکنید مثلاً دایم نگویید: «برو تو اتاقت من باید آشپزی کنم». همچنین با تحکم او را وادار به این کار نکنید به عنوان نمونه نباید گفت: «همین الان باید بروی توی اتاق در غیر این صورت دیگر دوستت ندارم».

6- برای کودکان بالاتر از ۳ سال می توانید از جدول امتیاز دهی استفاده کنید و به ازای هر شب که در اتاقش بخوابد یک ستاره در جدول اضافه کنید و در مقابل هر ۵ ستاره یک پاداش از پیش تعیین شده به او بدهید.

7- گاه مادران با رعایت نکردن قوانینی که خود وضع کرده اند باعث می شوند کودکان به قانون های آنان پایبند نباشند بنابراین در روشی که در پیش می گیرید قاطعانه اما همراه با محبت و مهربانی رفتار کنید و ثبات داشته باشید.

8- طبیعی است که کودک اندکی در مقابل تغییر مکان مقاومت کند. اگر بر مالکیت داشتن او بر اتاق تاکید کنید و به این احساس مالکیت احترام بگذارید او گرایش بیشتری به این تغییر نشان خواهد داد.

 9- صبور بودن را به خاطر داشته باشید فرزند شما زمانی این کار را انجام خواهد داد که شما با شکیبایی مادرانه خود او را به این مرحله از استقلال برسانید .

10- در برخی مواقع گاه این خود مادران هستند که به کودکان وابسته اند اگر مادری از دوری موقت و شبانه کودک برای خوابیدن دچار اضطراب مفرط می شود، بهتر است برای پیش گیری از مشکلات آینده از مشاوره با یک روان شناس بهره مند شود.

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما