در کنار تمام مسائلی که والدین به روش های متفاوت به کودکشان می‌آموزند، آموزش مستقل دستشویی کردن زمان زیاد و انرژی فراوانی از والدین می‌گیرد و محدوده زمانی خاصی والدین را درگیر خود می‌کند. برای آموختن به کودک که چگونه به مرور زمان پوشک را رها کرده و از لگن و یا دستشویی استفاده کند، باید عزمی راسخ و صبر فراوان پیشه کرد. گاه این مسئله منجر به عصبانیت و پرخاش والدین به کودکان می شود.

از سوی دیگر، ترس از این که مبادا کودک نتواند در سن خاصی بر این موضوع کنترل یابد، باعث نگرانی والدین می‌گردد. گاه مقایسه کودک با هم سن و سالانش، علل اصلی بی تابی های والدین است. با در نظر گرفتن تفاوت های فردی، کنار آمدن با این مسئله سهل تر خواهد شد. برای این که کودکی بتواند به تنهایی دستشویی برود و تمام مسائل بهداشتی را رعایت کند، رسیدن به مراحل رشدی خاص الزامی می باشد. رسیدن به رشد عاطفی برای یادگیری و آموزش دادن به کودک، از ضروریات است.

کودکان مستقل، آمادگی و اشتیاق بیش تری برای آموزش دارند. ممکن است کودک از نظر جسمانی به این مرحله رسیده باشد، ولی از لحاظ عاطفی آمادگی لازم را کسب نکرده باشد. قابل توجه است در صورتی که کودکمان دیرتر از بقیه همسالانش آمادگی پیدا کرد، دلیلی برای نگرانی وجود ندارد. در هر صورت، در کودکان سالم گنجایش مثانه به طور مشخص حدود سن دو تا سه سالگی افزایش می یابد.

پسرها دیرتر از دختران کنترل ادرارشان را به دست آورده و همین مسئله سبب می‌گردد که والدین دیرتر آموزش را شروع کرده و متعاقب با آن دیرتر از دختران نیز یاد می‌گیرند. علل این تفاوت، سیستم عصبی پسران می باشد و دلیل دیگر که دختران زودتر آموزش می بینند، داشتن الگوی همجنس است که مدام با آن در ارتباط هستند؛ بر خلاف پسران. بررسی ها نشان داده است که پسرها حساسیت کم تری در مورد خیس شدن پوست خود دارند.

.

کودکان به طور تقریبی، در 15 ماهگی از کثیف و یا خیس بودن پوشک خود آگاهی یافته و در 18 الی 24 ماهگی متوجه زمان نیاز به دفع ادرار و مدفوع می شوند؛ حتی ممکن است کلماتی را برای این نیاز به کار برند. پس چه بهتر که دنبال کلمه ای مناسب برای بیان این نیاز باشیم تا کودک برای آگاه کردنمان بتواند از آن استفاده کند. فراموش نکنید کلمه ای را انتخاب کنید که حتی اگر کودکتان در جمع آن را به کار برد، باعث نگرانی شما نشود؛ کلماتی که اکثر کودکان به کار می برند، عبارت اند از: جیش، پی پی و غیره. آنان در 5/2 تا 3 سالگی کمی قبل از احساس نیاز، رفتن به دستشویی را اعلام می‌کنند و در سه سالگی به بعد، کنترل مثانه برای مدتی مشخص را به دست می آورند.

برخی والدین برای آموزش دادن به کودکان، عجله بسیاری دارند. برای این که مطمئن شویم کودکمان آمادگی آموزش را دارا است، فقط کافی است به علائمی که از خود نشان می دهد، توجه نمود، مثل: درآوردن یا بالا کشیدن شلوار به تنهایی (علایم استقلال)، شروع کنجکاوی کودک برای شناخت ماده جدیدی که از بدنش خارج می‌گردد، خشک بودن پوشک حدوداً 3 تا 4 ساعت، درک جملات امری و دستوری و آمادگی درک جملات آموزشی، نشان دادن واکنش های مختلف در زمان دستشویی داشتن، مثل تکان دان خود، احساس ناراحتی از خیس بودن و کثیف بودن پوشک خود.