زندگی فرآیند یادگیری برای انسان است و کودک از همان روزهای ابتدای زندگی درحال یادگیری است و والدین وظیفه دارند در همان سال های اولیه زندگی کودکشان خصلت های بزرگ انسانی مانند دوستی کردن، دشمنی نکردن، کینه نداشتن و انفاق و بخشش را به او آموزش بدهند. کودک باید بیاموزد تمامیت خواه نباشد و تصور […]
زندگی فرآیند یادگیری برای انسان است و کودک از همان روزهای ابتدای زندگی درحال یادگیری است و والدین وظیفه دارند در همان سال های اولیه زندگی کودکشان خصلت های بزرگ انسانی مانند دوستی کردن، دشمنی نکردن، کینه نداشتن و انفاق و بخشش را به او آموزش بدهند. کودک باید بیاموزد تمامیت خواه نباشد و تصور نکند که مالک تمام آن چیزهایی که دارد است و بداند در جامعه باید از چیزهایی که دارد ببخشد تا چیزهای دیگری بدست بیاورد.
کودکان خیرخواه و سخاوتمند، کودکانی هستند که تنها به فکر خود و منافعشان نیستند، بلکه به احساسات، نیازها و خواسته های دیگر افراد خانواده و دوستانشان نیز اهمیت میدهند. این کودکان آموختهاند که با بخشش، نیکوکاری، کمک کردن و خوش رفتاری میتوانند موجب شادی دیگران شوند. کودکان سخاوتمند از اینکه دیگر اطرافیانشان را نیز همچون خودشان، سرحال و بانشاط میبینند، لذت میبرند. آن ها برای جمع و روابط اجتماعی ارزش و احترام قائل اند و بخشش را یکی از ویژگی های برتر شخصیتی میدانند.
رفتار پدر و مادر در سنین خردسالی فرزند برای او همه چیز است: درس، اخلاق، تربیت، سازندگی یا ویرانگری. طفل همه چیز را از او کسب می کند: محبت، شفقت، وفاداری، خلوص و صفا، رشادت و شهامت، ادب و تواضع ، عزت نفس، سجایای اخلاقی، درستکاری، پشتکار، سربلندی، شرافت، صداقت و…