آگوست 24
منبع :
نویسنده : ساناز صالحی
بازدید : 1611
نظرات : بدون دیدگاه
استقلال طلبی نوجوان

خصوصیت استقلال طلبی در نوجوانان امری شایع و طبیعی است. نوجوانان با این خصوصیت از درون احساس می کنند که باید خود به تصمیم های خود عمل کنند نه با سلطه گری های دیگران. و این تمایل آنجا که نوجوان احساس کند تحت سلطه و فرمان والدین است بیشتر آن ها را وادار به نشان […]

خصوصیت استقلال طلبی در نوجوانان امری شایع و طبیعی است. نوجوانان با این خصوصیت از درون احساس می کنند که باید خود به تصمیم های خود عمل کنند نه با سلطه گری های دیگران. و این تمایل آنجا که نوجوان احساس کند تحت سلطه و فرمان والدین است بیشتر آن ها را وادار به نشان دادن استقلال خویش می کند.

 

استقلال طلبی نوجوانان به اشکال مختلف خود را نشان می دهد. آن ها در این سنین دوست دارند حریمی خصوصی داشته باشند. اگر اتاقی دارند، دوست دارند کسی بدون اجازه ی آن ها وارد آنجا نشود. دوست ندارند کسی به لوازم آن ها دست بزند. دوست دارند وسایلی چون کامپیوتر را که می تواند وسیله ای مشترک در خانواده باشد را به عنوان وسیله ی شخصی استفاده کنند. که یکی از شکایت های والدین در این گونه موارد است و از درگیری نوجوان خود با خواهر و برادر کوچکتر در این باره گله مند هستند.

 

آنها حتی در رفت و آمدها تمایل به استقلال دارند و دوست ندارند والدین آن ها را به آموزشگاه برده و بیاورند. آن ها در اثر همین استقلال طلبی یک احساس قدرت در درون خود می کنند و آن احساس دفاع از خود است. زمانی که والدین آن ها را از خطراتی که درجامعه وجود دارد می ترسانند، آن ها درون خود احساس قدرت کرده و فکر می کنند که خود می توانند از خود دفاع کنند.

 

احساس استقلال یک احساس خوب و مثبتی است که می تواند موجب خودکار شدن نوجوانان شود ولی در عین حال نیز باید با ظرافتی از طرف والدین مواجه شود که هم موجب حفظ روند رشد و شکوفایی آن ها شود و هم آن ها را از آسیب های احتمالی دور بدارد. والدین می توانند برای مستقل شدن تدریجی نوجوان خود برنامه ای داشته باشند، (که در این باره می توانند از یک مشاور نوجوان نیز کمک بگیرند). سعی کنید از یک طرف دیواری سخت به دور آن ها نکشید که نگذارند کمی آزادانه عمل کنند و از طرفی دیگر آن ها را کاملا به حال خود رها نکنید که هرکاری خواستند انجان دهند.

 

اگر آن ها را کاملا محدود کنید و اجازه ی تصمیم یا عمل مستقل را ندهید، آنها نیز ناگزیر لجباز شده و می خواهند همه ی حریم ها را با همین لجبازی بشکنند، که در این صورت بین والدین و نوجوان یک جنگ پایان ناپذیر در می گیرد. از طرفی دیگر آن ها را کاملا به حال خود نگذارید که ممکن است در دام انواع مشکلات از جمله ورود به جمع دوستان نامناسب بیفتد.

 

بهترین راه برای مواجه شدن با استقلال طلبی نوجوانان، فراهم آوردن تدریجی موقعیت ها برای انجام مستقلانه کارها و وظایف است. شما در هر زمینه ای که احساس می کنید آن ها می توانند مستقلانه عمل کنند اجازه آن کار را به آن ها بدهید. در زمینه هایی که فکر می کنید هنوز به حدی که بتوانند به تنهایی عمل کنند نرسیده اند، با توضیحات مناسب، آن ها را قانع کنید که در آن زمینه خاص هنوز نمی توانند به استقلال عمل کنند.

 

با خصوصیات دوره نوجوانی اشنا شوید و آگاهانه برخورد کنید نوجوانان به لحاظ هوشـی و عقلـی تغییری را از سر مـیگـذرانند کـه اگـر بـه خـوبی درک و مدیریت شود، موجب ارتقاء ارتباط بین آن ها و والدین و مربیـان خواهد شد، و اگر به خوبی درک و مدیریت نشـود، موجـب شکل گیری فاصله و شکاف بین نوجوان و آن ها شده و گاه یک جنگ و جدل کاهنده را بین شما تحمیل می کند

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما