به اعتقاد روانشناسان، مهمترین دوران شکل گیری شخصیت کودک اززمان تولد تا هفت سالگی اوست و اثرات این دوران تا سالیان سال همچنان باقی میماند. کودک از سالهای نخستین زندگی، رفتارها، برخوردها، ارتباطات، اعمال و حرکات اعضای خانواده بویژه والدین را اقتباس کرده و درصدد درونی ساختن آن برمیآید. این موضوع بتدریج جای خود را […]
این موضوع بتدریج جای خود را به همانندسازی با والد همجنس میدهد و به این طریق کودک رفتار جنس خویش را از پدر یا مادر میآموزد بنابراین کوتاهی والدین در تربیت اصولی کودک در این دوران موجب سرکشی، نافرمانی، ناسازگاری و بروز هرگونه ضعف و آسیب تربیتی در آینده کودک میشود و بیتردید ظهور این ناهنجاریها نشاندهنده ناتوانی والدین در تربیت صحیح فرزندان است.
یکی از این کوتاهیها بیتوجهی والدین به باورهای دینی و انجام رفتارهای خارج از محدوده مجاز شرعی است که زمینه را برای ضربهزدن به شخصیت دینی کودک آماده کرده و او را در بزرگسالی به فردی مخالف و حتی ستیزهجو با ارکان دینی تبدیل میکند.
اکنون بسیاری از خانوادهها از وضع پوشش فرزندانشان راضی نیستند و اغلب نارضایتی خود را با تحمیل پوششهای افراطی به فرزندان خود نشان میدهند و در مقابل هم با پافشاری و مقاومتهای خودسرانه فرزندان نسبت به این امر الزامآور اسلامی روبهرو میشوند.
اما بنا به گفته حجتالاسلام والمسلمین نصیر عابدینی، کارشناس ارشد روانشناسی، مهمترین دوران برای آشنا کردن فرزندان با مقوله حجاب کودکی است.
او با اشاره به اینکه چهار یا پنج سالگی بهترین زمان برای آشنایی کودک با مفهوم حجاب است، میگوید: هرچند حجاب از سن تکلیف بر دختر واجب میشود، ولی بسیار منطقی به نظر میرسد که یک دختر 9 ساله به یکباره نتواند باحجاب شود، بلکه باید از سنین کودکی بسته به شرایط روحی، روانی، عاطفی و همچنین خانوادگی به جذابسازی حجاب در نظر دختر پرداخت و هر از گاهی از او خواست چادر یا روسری را همچون سایر لباسها تجربه کند. عابدینی به خانوادهها تاکید میکند از تحمیل اجباری حجاب در سنین قبل از بلوغ به فرزندان پرهیز کنید، اما ترغیب و تشویق به آن را پشت گوش نیندازید.
به گفته کارشناسان دینی، برای پرداختن به مسأله حجاب کودکان، اولین قدم مقید بودن بزرگترها به رعایت پوشش اسلامی و حفظ ارکان دینی است و تا زمانی که خانوادهها خود را موظف به رعایت آن نکنند، نمیتوانند برای آموزش فرزندان قدم مثبتی بردارند.
نماز خواندن، تلاوت قرآن، حفظ حجاب در برابر نامحرمان، معاشرت با خانوادههای متدین و مذهبی، جدا کردن اتاق و بستر خواب از کودکان، رعایت حد و مرز پوشش و آرایش والدین در برابر فرزندان، شرکت در محافل مذهبی در ایام محرم و ماه رمضان و… از جمله مواردی است که کودکان آینهوار از آن تقلید و الگوبرداری میکنند.
روانشناسان با اعتقاد به اینکه کودک در خردسالی نمیتواند با استدلال و برهانهای منطقی موضوع مهمی چون حجاب را درک کند، میگویند آموزش حجاب باید دوستداشتنی و لذتبخش باشد، چراکه ارائه تحمیلی، سرد و خشک آن موجب عصیان، لجبازی و بیرغبتی کودک میشود.
منبع :جام جم آنلاین