در رابطه با بحث اجتماعی شدن مبارزه با مواد مخدر، مهارت قاطعیت مهمترین راه مقابله با اعتیاد است. به عنوان مثال در مهارت قاطعیت نوجوانان و جوانان باید کلمه «نه» را بیامورند زیرا روزی که فرزند ما در معرض تعارف مواد مخدر قرار می‌گیرد. در آن روز ما کنار او نیستیم و او در یک آزمون سخت قرار می‌گیرد.

در این زمان مهم‌ترین چیزی که فرزند ما را حفظ می‌کند، مهارت‌هایی است که قبلا به او یاد داده‌ایم. مسئله جرات‌مندی فقط نه گفتن نیست، بلکه چطور بیان‌کردن نظر خود در جمع است و چطور با خواسته‌های غیرمنطقی دیگران مقابله‌کردن است. پیشگیری از مصرف مواد مخدر باید با مهارت آموزی همراه باشد، در مهارت خودآگاهی نیز باید به کودکان یاد دهیم که شما چه کسی هستید؟ از کجا آمدی؟ چه ارزش‌هایی داری؟ بچه‌ها باید خودشان را دوست بدارند و عزت‌نفس داشته باشند چرا که داشتن عزت‌نفس باعث می‌شود که از مشکلاتی مانند اعتیاد جلوگیری شود.

باید به کودکان الگوهای سالم در حوزه‌های مختلف را معرفی کنیم، چیزهایی که کوچک هستند و در زندگی ما (به ویژه اعتیاد) تاثیر دارند مثل امتحانات، ترافیک، محدودیت زمان و غیره با ما هستند و نمی‌توانیم آن ها را حذف کنیم. آموزش استاندارد و هدفمند در زمینه پیشگیری از اعتیاد نیز باید از مقطع راهنمایی آغاز شود به گونه ای که مربیان مربوطه بحث پیشگیری از اعتیاد و مبارزه با مواد مخدر را به دانش آموزان آموزش دهند و آن ها را با خطرات احتمالی که در کمین شان است، آشنا کنند.

علاوه بر این، آموزش مهارت های زندگی باید مورد توجه مربیان آموزشی قرار گیرد. در واقع می توان گفت اگر این آموزش ها همزمان با هم صورت گیرد، می توانیم به میزان قابل توجهی دانش آموزان را در برابر اعتیاد واکسینه کنیم. در این راستا وزارت آموزش و پرورش، حرکت های آموزشی را شروع کرد اما این آموزش ها در حد استاندارد و تاثیرگذار نیست و باید به صورت گسترده تر صورت گیرد. همان طور که بیان شد آموزش در زمینه اعتیاد نباید فقط معطوف به مقطع خاصی باشد. قبل از دوره راهنمایی، مربیان آموزشی باید با آموزش سلامت و مراقبت از خود، مهارت های مقابله با معضلات اجتماعی را به کودکان بیاموزند.

این آموزش ها با مراقبت از بدن و چگونگی حفظ سلامتی آغاز می شود. به عنوان نمونه به کودکان آموزش داده شود که باید به بدن خود توجه کنند و مواردی که سلامتی آن ها را به خطر می اندازند را بشناسند و سعی کنند به سلامت روح و جسم خود اهمیت بدهند. همچنین تقبیح سیگار و الکل و به طور کلی موادمخدر در آگاه کردن کودکان از معضل اعتیاد بسیار تاثیرگذار خواهد بود. این آموزش ها باید در مقطع پیش دبستانی و دبستان صورت بگیرد تا کودکان با آگاهی ای که در این مقطع به دست می آورند وارد دوره راهنمایی شوند و آنجا نیز آموزش‌های پیشگیری از اعتیاد را خواهند دید.

نحوه برخورد با دانش آموزان معتاد نیز مهم است، متاسفانه معلمان ما در این زمینه، آموزش های لازم را ندیده اند و علاوه بر آن مشاوران ما نیز ضعیف عمل می کنند. برخی حرکات تدافعی مانند اخراج دانش آموز معتاد از مدرسه، اوضاع را بدتر می کند و دانش آموز اخراج شده نه تنها اصلاح نمی شود بلکه بیشتر به سمت موادمخدر روی می آورد. بنابراین لازم است که معلمان ما در این زمینه آموزش های لازم را ببینند و اگر اطلاعات کافی در مورد اعتیاد ندارند، دانش آموزان را به یک مشاور حاذق معرفی کنند.

از آنجایی که مواد روان گردان یکی از معضلات اساسی جامعه در زمینه اعتیاد است، مربیان آموزشی از مقطع راهنمایی، دانش آموزان را با این مواد آشنا کنند، چون در غیر این صورت بچه ها اطلاعات شان را از منابع غیر اخلاقی به دست خواهند آورد.