هیجانهای شدید باعث تغییر محیط شیمیایی بدن می شوند . بدن تحت چنین شرایطی مانند یک آتشفشان عمل می کند و فشار ناشی از آن می تواند منجر به انفجار شود . خشم ، بدون مهار ، قبل از اینکه از وقوع آن آگاه شوید می تواند منجر به انفجار شود . بنابراین والدین باید نسبت به نشانه های بدنی نظیر مشت شدن دستها ، فشرده شدن فک ها یا ساییدن دندانها به هم ، یا احساس تنش در ماهیچه های شکمی یا تغییر تن صدا یا گره شدن دست ها ، حساس باشند .

در مواقع دشوار زندگی نظیر عدم مشارکت فرزندان در فعالیتی ، زمانی که از چیزی ناراحت می شوید یا فرزندتان کار نادرستی انجام می دهد ، عصبانی می شوید . هر کس نشانه های شخصی مرتبط با خشم را دارد . آنچه حائز اهمیت است شناسایی این پیام بدنی به صورت اولیه است ، نسبت به این علائم حساس شوید ، تا بتوانید با شرایط دشوار به موقع و به طور موثر برخورد کنید .

به روش های کنترل خشم فکر کنید .

هنگامی که پیام های بدنی ، به شما هشدار می دهند ، داشتن برنامه به شما کمک می کند تا خونسردی خود را حفظ کنید و کنترل خود را مجددا به دست آورید . داشتن برنامه ریزی از قبل باعث رهایی از افتادن در دام احساسات و کاهش احساساتی نظیر ناکامی و درماندگی می شود .

برای مهار خویش می توانید از دو شیوه استفاده کنید : یا درآن موقعیت را ترک کنید یا در همان موقعیت باشید اما از شیوه های دیگری کمک بگیرد ، برای مثال : وقتی نمی توانید موقعیت را ترک کنید می توانید تا ده بشمارید و چند نفس عمیق بکشید ، با خودتان صحبت کنید و به خودتان یادآوری کنید که ” شرایط و موقعیت در کنترل شما است ” یا ” با عصبانیت و خشم کاری درست نخواهد شد ، هم چنان که تا به حال با عصبانیت چیزی بهتر نشده ” . و هنگامی که می توانید موقعیت را ترک کنید ، می توانید درباره مشکل خود با یک دوست قابل اعتماد صحبت کنید و یا مکان ساکتی را پیدا کنید ، به یک موسیقی آرام بخش گوش کنید و یا برای قدم زدن به بیرون بروید .

تصمیم بگیرید چگونه با فرزندتان رفتار کنید .

هنگامی که احساس آمادگی کردید و عصبانیت تان کاهش یافت ، خواهید توانست به سایر مهارت هایی که کسب کرده اید فکر کنید و ببینید از آن ها چگونه می توانید برای شرایط کنونی استفاده کنید . در واقع سعی کنید هرگز به هنگام عصبانیت و خشم تصمیمی نگیرید و کاری انجام ندهید ، چرا که حتما پس از آن پشیمان خواهید شد و دچار احساس گناه نیز، خواهید شد .

به عنوان مثال می توانید از مهارت ” انواع انتخاب ها ” استفاده کنید ، یا درباره مساله صحبت کنید . در این جا سعی کنید باورهایی که معمولا موجبات خشم را در شما فراهم می کنند ، پیدا کنید . فکر کنید که چرا این شرایط شما را ناراحت کرده و انتظار دارید چه شرایطی ایجاد شود ، که به شما کمک کند تا بر خشم خود غلبه کنید . می توانید به فرزندتان فعالانه گوش کنید تا نظراتش را به خوبی جویا شوید . این فرایند می تواند به رفع موقعیتی که به نظر می رسد کنترل آن ها دشوار است کمک کند و برای اینکار می توانید از مشارکت فرزندتان هم بهره بگیرید . گاهی گوش دادن به دیگران و درک چگونگی احساس آن ها ، می تواند به شما کمک کند تا رفتار خود را درک کنید و در نتیجه احساس خشم خود را تخفیف دهید .