در وهله اول لازم است که به کودک یاد دهید در اتاق خودش بخوابد و حتی شبها برای خوابیدن به اتاق والدین نیاید. اگر نیمه شب کودک بیدار شد و خواست به اتاق والدین بیاید باید والدین در عین مهربانی روی حرف خود قاطع باشند و به هیچ عنوان اجازه ورود به اتاق خود را به کودک ندهند. باید یکی از والدین کودک را راهنمایی کند تا در اتاق خودش بخوابد.اگر کودک ناگهان در را باز می کند و وارد اتاق می‎شود باید به کودک آموخت که هنگام ورود در بزند و اجازه بگیرد.برای آموزش این کار والدین خود باید همین رفتار را در خانه داشته باشند. اگر کودک تنها در اتاقش است والدین باید هنگامی که با کودکشان کار دارند ابتدا در اتاق را ببندند و بعد در بزنند و وارد اتاق شوند و این موضوع را به کودک نشان دهند. کودک با این کار می‎آموزد که وقتی به در بسته رسید باید در بزند نه اینکه در را بگشاید و وارد شود. از سوی دیگر انتظار برای کودک مفهومی ندارد.بچه‎ها متوجه 2 دقیقه نمی‎شوند و باید به آنها مفهوم زمان را یاد داد. مثلا توضیح دهید خواندن فلان شعر 5 دقیقه می‎شود یا رفتن و آب آوردن برای مادر 2 دقیقه زمان می‎برد.به این ترتیب کودک مفهوم زمان و صبر کردن را می‎آموزد.

منبع: نی نی بان