نباید هیچ وقت همسرمان را حتی در زمینه بارداری و تعداد فرزندان با دیگران مقایسه کنیم، چرا که در این صورت استرس‌ و فشارهای زیادی را به او وارد کرده‌ایم و از همه مهم‌ تر این که در این زمینه‌ها برای خود حریم خصوصی تعریف کنیم. وقتی شخصی را برای ازدواج انتخاب می‌کنیم باید او را بدون هیچ قید و شرطی بپذیریم نه این که با شروطی چون امکان بارداری و فرزندار شدن او را انتخاب کنیم.

.

وقتی همسر را این گونه انتخاب کردیم، اگر پس از ازدواج فهمیدیم به واسطه مشکلات جسمی همسرمان فرزنددار نمی‌شود، زندگی با آسیب جدی مواجهه نمی‌شود و با تعقل و مشورت روش مناسبی را برای حل مشکل انتخاب می‌شود. نباید هیچ وقت همسرمان را حتی در زمینه بارداری و تعداد فرزندان با دیگران مقایسه کنیم چرا که در این صورت استرس‌ و فشارهای زیادی را به او وارد کرده‌ایم و از همه مهم‌تر اینکه در این زمینه‌ها برای خود حریم خصوصی تعریف کنیم. اگر در تمام مسائل زندگی برای خود حریم خصوصی تعریف کنیم، بی‌شک کسی به خود اجازه نخواهد داد که در زمینه موضوعاتی چون چرایی فرزندار نشدن ما دخالت کند و یا مسائلی را به ما تحمیل کند.

هنگامی که تصمیم گرفته اید صاحب فرزند شوید ولی ناگهان متوجه می شوید یکی از شما دچار مشکلات باروری است این امر برای تان شوکی ویران گر خواهد بود. طبق تحقیقات در دنیا از هر هفت زوج یک زوج با مشکل ناباروری رو به رو است. البته هر روز گزینه های درمانی جدیدی عرضه می شوند اما فرآیند درمان طولانی است و احتمال دارد چه از لحاظ جسمی و چه احساسی فرساینده باشد.

در طول تحقیق و درمان، بسیاری از زوج ها افت و خیزهای فراوانی را تجربه می کنند چون احساسات شان مدام میان امید و انتظار، شکست و نا امیدی در نوسان است.ناباروری حتی سالم ترین رابطه های زناشویی را به چالش می کشد چون هر کدام از شما سعی می کند همزمان با حمایت و پشتیبانی از دیگری احساسات خود را نیز مدیریت کند. هر موقعیت و هر شخص منحصر به فرد و یگانه است اما راهنمایی های زیر ممکن است برای تان مفید باشد:

• هر یک از شما شخصیت متفاوتی دارید و هیچ گونه راه درست یا غلطی برای کنار آمدن با تلخی های ناباروری وجود ندارد.
• همدیگر را تشویق کنید که تا حد امکان به برنامه های معمول زندگی تان ادامه دهید و زندگی خود را معطل این قضیه نگه ندارید.
• ترس ها و امیدهای تان را با هم در میان بگذارید و در مواقع افسردگی و دلتنگی از یکدیگر حمایت کنید.
• وقت بگذارید و با هم به تفریحاتی بپردازید که اگر صاحب فرزند بشوید دیگر نمی توانید به آن ها برسید.
• روابط جنسی خود را پر حرارت و صمیمانه نگه دارید و فراموش نکنید رابطه جنسی تنها برای زاد و ولد نیست.
• مزایای نداشتن فرزند را به خودتان یادآوری کنید و از سایر فرصت هایی که زندگی در اختیارتان می گذارد غافل نشوید.

اگر کسی تمایل دارد کودکی را به فرزندخواندگی بپذیرد، بهتر است کودک در دوران شیرخوارگی باشد. از این جهت سن شیرخوارگی مناسب است که برای ایجاد محرمیت افراد با مشکل کمتری رو به رو می‌شوند و از جنبه دیگر چون فرزند در آغوش مادرخوانده بزرگ می‌شود ارتباط عمیق‌تری با او برقرار می‌کند. برخی از افراد وقتی با مشکل نازایی رو به رو می‌شوند و زندگی‌شان دچار استرس و اضطراب می‌شود برای حل مشکل تصمیم به فرزند خواندگی می‌گیرند، که این روش بسیار آسیب‌زا است و به کودک فرزندخوانده نیز آسیب وارد می‌شود. قبل از این که کودکی را به عنوان فرزند خوانده وارد خانه خویش کنیم، باید اضطراب‌ها و استرس‌های بین خودمان را حل کرده و شرایط آرامی را برای کودک مهیا کنیم.