فراگیریِ رفتار مؤدبانه

ادب یک آگاهی حسی از احساسات دیگران است. اگر این آگاهی را داشته باشید، باادب خواهید بود. واژه مؤثر در این‌جا آگاهی است. در حدود ۱۸ ماهگی کودک کم‌کم می‌فهمد که دیگران هم مانند او احساساتی دارند. لذا زمان آن می‌رسد که به کودک بیاموزید، رفتار او چه تأثیری بر دیگران خواهد داشت.   مؤدب […]

ادب یک آگاهی حسی از احساسات دیگران است. اگر این آگاهی را داشته باشید، باادب خواهید بود. واژه مؤثر در این‌جا آگاهی است. در حدود ۱۸ ماهگی کودک کم‌کم می‌فهمد که دیگران هم مانند او احساساتی دارند. لذا زمان آن می‌رسد که به کودک بیاموزید، رفتار او چه تأثیری بر دیگران خواهد داشت.

 

مؤدب بودن عادت خوبی است. رفتار مؤدبانه یک روش زندگی است. این طرز رفتار صرفا مخصوص زمان حضور در مراسم‌ها یا رستوران‌های شیک نیست. مهم است که آموزش آداب هر چه زودتر در کودک آغاز شود تا به شکل رفتاری خودکار در کودک درآید. خواه کودک در خانه باشد یا بیرون از آن.

 

رفتار مؤدبانه به پیشرفت اجتماعی کودک شما کمک می‌کند. کودکانی که در سن پایین ظرافت‌های رفتار اجتماعی را نمی‌آموزند، از مشکل متمایز بودن رنج خواهند برد. کودکی که به خوبی آموزش نبیند، از توجه هم‌سالان و بزرگ‌سالان محروم خواهد ماند. زمانی که کودکان توسط یکی از هم‌بازی‌ها اذیت شوند و از او جمله‌ی «معذرت می‌خواهم» را نشنوند، بعدها تمایلی به حضور او در جمع‌شان نخواهند داشت. عدم آموزش ظرافت‌های رفتار اجتماعی به کودک، به اندازه‌ی ندادن غذای سالم در پیش‌دبستانی، مشکل‌ساز می‌شود.

 

فراگیریِ رفتار مؤدبانه، تا پایان عمرمان ادامه دارد. این کار یک شبه اتفاق نمی‌افتد. فرآیندی است که باید به آرامی طی شود. به عنوان مثال آموختن یک مهارت ساده‌ی اجتماعی به کودک دو ساله‌تان، مانند سلام کردن به دیگران، یک ماه زمان می‌برد. وقتی که او این کار را انجام داد، پاداشش را با تعریف و تمجید از او بدهید تا مدیریت این کار برای همه‌ی افراد امکان‌پذیر شود.

 

انتظارات شما از کودک‌تان باید معقول و متناسب باشد. مثلا وقتی که خاله‌ی مسن بچه‌ی دو ساله‌تان می‌آید، از او انتظار تعظیم کردن نداشته باشید و این که مثل دختر بچه‌های چند ساله احوال‌پرسی کند. اما او می‌تواند به دم درب رفته به خاله‌اش خوشامد بگوید و با خوشحالی لحظاتی پیش او بنشیند.

 

رفتار شما نیز مهم است. مثلا وقتی از همسر خود نمک را می‌خواهید از کلماتی مثل لطفا یا متشکرم استفاده کنید. البته این امر فراگیرتر است. این کار مانند این است که به او آموزش دهید هنگامی چیزی را می‌خواهد بگوید: «لطفا». به عنوان مثال تصور کنید کودک شما حرف زشتی را که از شما شنیده، به دوچرخه سواری که در پیاده‌رو باعث قطع راهش شده بگوید. چه حسی پیدا می‌کنید؟

 

ثبات در آموزش مهم است؛ یادگیری مناسب آداب معاشرت، نیازمند تمرین و صرف وقت زیادی است. مطمئن شوید شما و همسرتان یا پرستار بچه در خصوص تشویق یا تنبیه کودک، سیاستی مشترک دارید. اگر شوهر شما به کودک اجازه دهد هنگام غذا خوردن غذایش را پرت کند در حالی‌ که شما اجازه این کار را ندهید، کودک دچار سردرگمی خواهد شد.

 

نویسنده این مطلب :

فرزند پرتال

به اشتراک بگذارید :

دیدگاه شما