کودکم هر چیز را که می بیند، در دهانش می گذارد، من باید با او چه کار کنم؟ بچه ها در دوران نوزادی خودشان از هر چیزی که در دهانشان بگذارند لذت می برند، آن ها از مکیدن پستان مادر، شیشه، پستانک و یا انگشتشان لذت می برند. نوزادان حدودا در سن شش ماهگی دوست دارند که عروسک ها یا هر چیز اطرافشان را بردارند و در دهانشان بگذارند. آن ها نه تنها از گذاشتن وسایل مختلف در دهانشان لذت می برند، بلکه این کار را برای شناخت محیط اطرافشان نیز انجام می دهند. آن ها با این کار اشیاء مختلف را می شناسند ، جنس آنها را می فهمند و پی می برند که آن شیء چگونه است.

.

معمولا کودکان تا سن دو سالگی هر چیزی را که می بینند، در دهانشان می گذارند، برای آن ها فرقی ندارد که کلید را در دهانشان بگذارند یا کمربند کالسکه شان را، بچه ها نمی دانند که چیزی که در دهانشان می گذارند بی خطر است یا نه؟
بنابراین والدین خیلی باید مراقب آن ها باشند. بچه ها در این سن، اسباب بازی های کوچک و چیزهای کوچکی که روی زمین افتاده را در دهانشان می گذارند و این کار ممکن است باعث خفگی آن ها شود. شما نباید به کودکتان اجازه دهید که چیزهای آلوده را در دهانش بگذارد. ممکن است تحمل این مرحله از رشد کودک برایتان سخت باشد. اگر مجبور هر چیزی که کودک در دهانش می گذارد را از او بگیرید و نگذارید او با این کار محیط اطرافش را بشناسد، او را از منبع لذتی بزرگ محروم کرده اید.
باید بدانید که کودک با گذاشتن اشیاء مختلف در دهانش، سعی می کند آن ها را بهتر بشناسد.

.

بردن دست به دهان در بچه ها یک رفتار طبیعی است. بچه ها دوست دارند چیزهای مختلفی که در اطرافشان قرار دارد را امتحان کنند و این کار برای آن ها لذت بخش است. در واقع با این کار از طریق دهان خود لذت می برد. از یک تا دوسالگی، وقتی زمان غذا خوردنشان شروع می شود کم کم این عادت از سرشان می افتد. مسئله نگران کننده ای نیست و نیازی به اقدام خاصی ندارد.

.

متاسفانه بیشتر چیزهایی که بچه ها به دهان می برند اشیاء ریز و کوچکی هستند که خطر گیر کردن در گلو و خفگی را نیز به همرا دارند و هر چه توانایی او در برداشتن اجسام ریز نطیر سکه، دگمه و قطعات ریز اسباب بازی ها بیشتر می شود احتمال وقوع خطر نیز افزایش می یابد. بنابراین باید سطوحی را که در دسترس بچه است نظیر کف اتاق، میز و زیر قفسه ها را مرتب جارو و وارسی کنید و اشیاء ریز را جمع آوری کنید.

.

اسباب بازی هایی برای کودک تهیه کنید که قطعات ریز جدا شدنی و سطوح تیز و برنده نداشته باشد و برای جلوگیری از انتقال میکروب به بدن بچه، اسباب و وسایلی را که به دهان می برد مرتب با آب گرم و صابون بشویید، بخصوص مواقعی که بچه های دیگر هم از آنها استفاده کرده باشند. در پایان یکسالگی فرزند شما راه های دیگری برای شناسایی اجسام پیدا می کند و بیشتر علاقه خواهد داشت آن ها را پرت کند، بکشد و تکان دهد تا اینکه به دهان ببرد، اما اگر باز دیدید چیز جدیدتر دیگری را به دهان می برد تعجب نکنید. چون گاهی هوس می کند از راه قدیمی اش برای شناسایی اجسام استفاده کند، و بعد از حواس دیگرش برای شناسایی آن کمک بگیرد.