به گزارش کارگروه تربیتی فرزند پرتال : برای اینکه فردی باشید که فرزندتان کاملا به او باور و ایمان دارد باید مهارتهای خوب گوش کردن و خوب صحبت کردن را تمرین کنید. زمانی که بچه ها کوچکتر هستند، پدر و مادر مرکز دنیای آنها هستند. همان طور که بزرگ می شوند، حلقه ی اجتماعی آنها […]
به گزارش کارگروه تربیتی فرزند پرتال : برای اینکه فردی باشید که فرزندتان کاملا به او باور و ایمان دارد باید مهارتهای خوب گوش کردن و خوب صحبت کردن را تمرین کنید.
زمانی که بچه ها کوچکتر هستند، پدر و مادر مرکز دنیای آنها هستند. همان طور که بزرگ می شوند، حلقه ی اجتماعی آنها وسیع تر می شود و خانواده، دوستان، حتی معلمان و مربیان را نیز در خودش جای می دهد. و همان طور که آنها رشته ی الفت و پیوندشان را با شبکه ای از مردم محکمتر می کنند، طبعا افکار، اطلاعات، عقاید و علایق شان را به غیر از والدین شان با دیگران نیز مطرح می کنند و در میان می گذارند.
در حالیکه این بخشی طبیعی و سالم از روند رشد بچه است، اما مهم است که والدین رشته های محبت و الفت محکمی را با فرزندشلن طی سالهای مدرسه فرزندشان ایجاد کنند. رشته ای که هیچ چیزی نتواند بدان کوچکترین آسیبی بزند.
ایجاد ارتباط سالم و خوب بین والد و فرزند در این سالها به ویژه خیلی مهم است چون بچه ها کمتر حرف می زنند و هرچه بزرگتر می شوند (خصوصا از سن راهنمایی به بالا) کمتر با والدین شان درد دل می کنند و اسرارشان را درمیان می گذارند.
در اینجا روشهایی ارائه می شود که به شما کمک می کند تا فردی باشید که فرزندتان هم اکنون و هم زمانی که بزرگتر شد با او درد دل می کند و به او باور دارد.
- خوب گوش دهید. خوب گوش دادن یعنی زمانی که فرزندتان با شما صحبت می کند، نه باید نصف و نیمه به حرفهایش گوش کنید و حواستان پرت شود یا پیامهایتان را چک کنید( در مطالعات نشان داده شده که بچه ها خیلی از این مورد شکایت دارند) یا روزنامه بخوانید. کل حواستان را معطوف به فرزندتان کنید—و به او نشان دهید که شما هم از او انتظار دارید که وقتی با او صحبت می کنید او هم همین گونه به شما گوش دهد.
- وسط حرف او نپرید یا حرفش را قطع نکنید. اجازه دهید قبل از اینکه وسط حرف فرزندتان بپرید او همه ی افکارش را بیان کند. بچه های کوچکتر حتی ممکن است برای پیدا کردن لغات مناسبی که بخواهند منظور یا احساسشان را بیان کنند به کمک شما نیاز داشته باشند. بنابراین خیلی مهم است که والدین به آنها زمان کافی بدهند تا بتوانند حرفها، افکار و احساساتشان را دقیقا مطرح کنند.
- نطق و قضاوت نکنید. یکی از چیزهایی که ما والدین گمان می کنیم که باید انجام دهیم کمک به فرزندان مان است تا آنچه اشتباه است را ببینند و درک کنند یا به آنها بیاموزیم که ببینند چه چیزهایی برایشان خوب نیست یا حتی ممکن است مضر و خطرناک باشد. در حالیکه با همین تصور شروع می کنید به نطق غرایی کردن برای بچه و گفتن اینکه او سخت در اشتباه است، در حالیکه حقیقت این است که بچه ها، مانند بزرگترها، بیشتر زمانی گوش می دهند که احساس کنند به احساسات آنها احترام گذاشته می شود و مورد انتقاد و طعنه قرار نمی گیرند. سعی کنید فقط به او جنبه های مثبت و منفی تصمیماتش را بگویید، و برایش توضیح دهید که چرا فکر می کنید که حق انتخاب بهتری هم وجود دارد.
- کاری را با هم انجام دهید. معمولا بچه ها افکار و احساساتشان را زمانی بازگو می کنند که سرگرم انجام دادن کار دیگری هستند، مانند ساختن کاردستی یا دویدن دنبال توپ فوتبال، یا حتی خوردن عصرانه. او را عادت دهید که در مورد روزی که داشته و تصمیمات زندگیش با شما صحبت کند، و سعی کنید طبق یک الگویی درمورد همه چیز با فرزندتان صحبت و گفتگو کنید.
- به او اطمینان کنید و داستانهایی از زندگی خودتان برایش بگویید. اگر فرزندتان ببیند که مثل شما به عقاید و نظراتش که در مسیر زندگی تان داشته اید ارزش قائل است بیشتر تمایل دارد که مسائلش را با شما درمیان بگذارد. با او درمورد مشکلی که در محل کارتان پیش آمده صحبت کنید و اینکه چطور می خواهید آن را حل و فصل کنید یا درمورد مشکلی که در رابطه با یکی از دوستانتان برخورد کرده اید. سعی کنید مثالهایی را بیابید تا در قالب داستان بیان کنید تا فرزندتان هم بتواند افکارش را در خصوص آن مطرح کند، اینگونه او احساس می کند که مفید واقع شده است و نظرات و پیشنهاداتش مهم هستند.
- بگذارید فرزندتان احساس کند اگر نمی تواند با شما صحبت کند می تواند به یک آشنای مطمن یا دوستی قابل اطمینان حرفهایش را در میان بگذارد. و ناچارا در آخر، به فرزندتان بگویید که عمیقا دوستش دارید و به او عشق می ورزید و همیشه خواهان بحث و گفتگوی آزاد هستید، اما اگر زمانی رسید که او به هر دلیلی احساس کرد که نمی تواند در مورد مشکلی خاص یا موضوعی با شما صحبت کند، او باید از بین اطرافیان معتمد یا دوستان خانوادگی که شما هردو او را تایید می کنید فردی را انتخاب کند و با او صحبت کند. این کار به فرزندتان می فهماند که خیر و سعادت او مهمترین چیز برای شماست،و همان قدر که دوست دارید او با شما صحبت کند و مسائلش را مطرح کند، شما همیشه می خواهید که او بتواند مسائل و نگرانی اش را با افراد معتمد و حامی درمیان بگذارد.
نویسنده این مطلب :
